چهارشنبه ۲۲ تیر ۱۴۰۱ - ۱۴:۰۵
«اقیانوس آرام» فضایی خودمانی دارد و از کلیشه‌های رایج دور است

منصوره مصطفی‌زاده، کارشناس کتاب کودک، درباره این برنامه که برای نوجوانان بود، گفت: شور و شوقی که در برنامه «اقیانوس آرام» در بچه‌ها با کلی حرف‌های منطقی و دغدغه‌مند ترکیب شده بود برایم بسیار جذاب بود. فکر می‌کنم از زمان تولید برنامه پرمخاطب و محبوب «نیم‌رخ» که در زمان نوجوانی ما پخش می‌شد دیگر چنین فضایی را در برنامه‌های تلویزیونی مخصوص نوجوانان ندیده بودم.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ یکی از مهمانان برنامه «اقیانوس آرام» منصوره مصطفی‌زاده، کارشناس کتاب کودک بود. مصطفی‌زاده اهل رسانه است و سال‌ها در حوزه جوان و کودک از جمله در دوهفته‌نامه همشهری بچه‌ها قلم زده است. او همچنین در حوزه اجرا نیز تجربه حضور در برنامه «مامان‌ها» را دارد.

مصطفی‌زاده با اشاره به اینکه در ابتدا بخاطر اصرار دوستان و بی‌میل، به «اقیانوس آرام» رفتم گفت: آقای محبی از فصل اول برنامه من را دعوت کرده بودند اما من مرتب بهانه می‌آوردم، در نهایت بالاخره در یکی از آخرین روزهای ضبط این برنامه میهمان نوجوانان شدم و فکر کردم کاش همان فصل اول که به برنامه دعوت شدم می‌رفتم و با این تیم زودتر آشنا می‌شدم.

او در ادامه افزود: حضور در این برنامه و بودن در کنار نوجوانان بسیار دلچسب بود و به من خیلی خوش گذشت. با اینکه حالم چندان خوب نبود اما همنشینی با نوجوانان باعث شد حالم خیلی خوب شود. آنقدر حالم خوب بود که برای ضبط برنامه بعدی هم ماندم و یک روز کامل کنار بچه‌های «اقیانوس آرام» گذراندم.

مصطفی‌زاده با بیان اینکه دوران نوجوانی در نسل‌های مختلف چندان فرقی ندارد گفت: به‌نظرم نوجوانی نسل ما و نسل امروز تقریبا شبیه به هم است؛ چرا که دغدغه‌های نوجوانان بسیار شبیه هم است. شاید فرم ارائه این دغدغه‌ها و ابزارهایی که برای رسیدن به اهداف‌شان دارند متفاوت شده باشد اما مانند همه نوجوانان تاریخ معاصر، نوجوانان این نسل هم به دنبال عوض‌کردن دنیا و بهترکردن آن برای زندگی هستند که بسیار دوست‌داشتنی و ارزشمند است.

این کارشناس کتاب کودک بیان کرد: شور و شوقی که در بچه‌ها با کلی حرف‌های منطقی و دغدغه‌مند ترکیب شده بود برایم بسیار جذاب بود. فضای برنامه هم بسیار بانشاط و دور از کلیشه‌ها بود. درواقع هم حرف‌های منطقی گفته می‌شد و هم شور و نشاط وجود داشت و هیچ‌کس خسته و کسل نمی‌شد. آنچه من بسیار دوست داشتم این بود که در فضای پشت‌صحنه برنامه اینطور نبود که همه منتظر باشند تا ضبط کنند و تمام شود و بروند، بلکه اتمسفری دوستانه بین بچه‌ها و تیم سازنده وجود داشت، تاجایی که حتی گاهی نمی‌شد تشخیص داد چه کسی جزو نوجوانان برنامه است و چه کسی از عوامل پشت صحنه.

مصطفی‌زاده در پایان اظهار داشت: فکر می‌کنم از زمان تولید برنامه پرمخاطب و محبوب «نیم‌رخ» که در زمان نوجوانی ما پخش می‌شد دیگر چنین فضایی را در برنامه‌های تلویزیونی مخصوص نوجوانان ندیده بودم. خروجی این فضای دوستانه نیز برنامه‌ای شیرین و خودمانی است که می‌تواند نوجوانان را جذب کند. برای تیم سازنده بسیار خوشحالم و به آنها بابت ساخت چنین برنامه خوبی تبریک می‌گویم.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها