به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل، در پی درگذشت «محمود دست‌پیش» شاعر اردبیلی، شب گذشته آیت‌الله سیدحسن عاملی، نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه اردبیل، پیام تسلیتی به این شرح صادر کرد:
بسم الله الرحمن الرحیم
انالله و انا الیه راجعون
با کمال تأسف و تحسّر اطلاع یافتیم شاعر سحّار و نویسنده قهار خطه مبارک استان اردبیل جناب آقای محمود دست‌پیش متخلص به «واله» دعوت حق را لبیک گفته و با توشه‌ای از خدمات نفیس تربیتی، فرهنگی و ادبی در جوار رحمت حضرت حق (جلّ و علا) آرمید.
آثار ماندگار این شخصیت عظیم استان ادب‌پرور اردبیل نشان می‌دهد که او در بصیرت و غیرت دینی و ملی، ضرب‌المثل و الگوی فراموش نشدنی و در صنعت شعر در مستوایی بسیار عالی قرار داشت.
او شعر را ابزار هوی و هوس، منویات نفسانی و منیت‌های شیطانی نساخت. شعر و قلم او در خدمت انسان و انسانیت، مکارم اخلاقی، خلق احساس‌های متعالی و عواطف بلند آسمانی و در خدمت وحدت و اخوت انسان‌ها بود.
او در دفاع از نظریه خانواده واحد جهانی در ذروه قرار داشت و اشعار او در این موضوع، در محضر مقام معظم رهبری و تحسین ایشان توسط رهبر معظم برای ملت ما مخصوصاً آذری‌های عزیز فراموش‌نشدنی است.
این شاعر توانمند، بسیار مورد طمع دشمنان ایران عزیز بود اما رقیت طمع، فرسخ‌ها با او فاصله داشت. او به عنوان یک معلم از افتخارات بزرگ آموزش و پرورش بود. کمتر شاعری توانسته شهرت جهانی پیدا کند اما شعر معروف او «سیزه سلام گئتیرمیشم» که از مشهورترین سروده‌های اوست، با آهنگ‌سازی استاد علی سلیمی شهرت جهانی پیدا کرد و تا کنون بارها در رسانه‌های ترکیه و آذربایجان بازخوانی شده است.
ملت بزرگ ما با این شاعر عدیم‌النظیر با سروده معروف او یعنی «خلبانان ملوانان» آشناست. او در سال 1387 در مراسم دیدار سالانه‌ی شعرا با مقام معظم رهبری به قرائت دو شعر آذری پرداخت؛ از جمله شعر «بیز‌هامیمیز ایرانلییق» که مورد تشویق ویژه‌ی حضرت آقا قرار گرفت و رهبر معظم دستور دادند برای این اثر آهنگ‌سازی شود.
این شعر او جزو اشعار جاودانه و به مثابه آب سرد بر آتش فتنه‌های بزرگ نژادی است و شایسته است ورد زبان هر عزیزی باشد که قلب او با عشق ایران عزیز و با آرزوی شکل‌گیری خانواده‌ی واحد جهانی می‌تپد. از این رو، از باب « خِتَامُهُ مِسْك» فخر و شرف بزرگی است که این ارادت‌نامه با ذکر بخشی از همان شعر، متزین گردد:
فارس‌دا منم، ترک‌ده منم
کورد، لر، بلوچ، ترکمنم
سن‌ده منم، من‌ده سنم
بیز‌هامیمیز ایرانلییق
یوردوموز بیر، دینیمز بیر
یاخشی یامان گونوموز بیر
بیریمیز مین، مینیمیز بیر
بیز‌هامیمیز ایرانلییق
بیزی دوغان مهربانا
سن مادر دِه، من‌ده آنا
دشمن قالسین یانا یانا
بیز‌هامیمیز ایرانلییق
به روان پاک او درود می‌فرستیم و برای فکر آن عزیز، رهروان شایسته و برای قلم آن بزرگ، حاملان وارسته و برای روح او، رضوان و غفران الهی و برای خانواده‌ی معظم آن عزیز سفر کرده خلفیت خاص خداوندی را مسألت داریم.
سیدحسن عاملی
یازدهم مرداد ماه یکهزار و چهارصد
بسم الله الرحمن الرحیم
انالله و انا الیه راجعون
با کمال تأسف و تحسّر اطلاع یافتیم شاعر سحّار و نویسنده قهار خطه مبارک استان اردبیل جناب آقای محمود دست‌پیش متخلص به «واله» دعوت حق را لبیک گفته و با توشه‌ای از خدمات نفیس تربیتی، فرهنگی و ادبی در جوار رحمت حضرت حق (جلّ و علا) آرمید.
آثار ماندگار این شخصیت عظیم استان ادب‌پرور اردبیل نشان می‌دهد که او در بصیرت و غیرت دینی و ملی، ضرب‌المثل و الگوی فراموش نشدنی و در صنعت شعر در مستوایی بسیار عالی قرار داشت.
او شعر را ابزار هوی و هوس، منویات نفسانی و منیت‌های شیطانی نساخت. شعر و قلم او در خدمت انسان و انسانیت، مکارم اخلاقی، خلق احساس‌های متعالی و عواطف بلند آسمانی و در خدمت وحدت و اخوت انسان‌ها بود.
او در دفاع از نظریه خانواده واحد جهانی در ذروه قرار داشت و اشعار او در این موضوع، در محضر مقام معظم رهبری و تحسین ایشان توسط رهبر معظم برای ملت ما مخصوصاً آذری‌های عزیز فراموش‌نشدنی است.
این شاعر توانمند، بسیار مورد طمع دشمنان ایران عزیز بود اما رقیت طمع، فرسخ‌ها با او فاصله داشت. او به عنوان یک معلم از افتخارات بزرگ آموزش و پرورش بود. کمتر شاعری توانسته شهرت جهانی پیدا کند اما شعر معروف او «سیزه سلام گئتیرمیشم» که از مشهورترین سروده‌های اوست، با آهنگ‌سازی استاد علی سلیمی شهرت جهانی پیدا کرد و تا کنون بارها در رسانه‌های ترکیه و آذربایجان بازخوانی شده است.
ملت بزرگ ما با این شاعر عدیم‌النظیر با سروده معروف او یعنی «خلبانان ملوانان» آشناست. او در سال 1387 در مراسم دیدار سالانه‌ی شعرا با مقام معظم رهبری به قرائت دو شعر آذری پرداخت؛ از جمله شعر «بیز‌هامیمیز ایرانلییق» که مورد تشویق ویژه‌ی حضرت آقا قرار گرفت و رهبر معظم دستور دادند برای این اثر آهنگ‌سازی شود.
این شعر او جزو اشعار جاودانه و به مثابه آب سرد بر آتش فتنه‌های بزرگ نژادی است و شایسته است ورد زبان هر عزیزی باشد که قلب او با عشق ایران عزیز و با آرزوی شکل‌گیری خانواده‌ی واحد جهانی می‌تپد. از این رو، از باب « خِتَامُهُ مِسْك» فخر و شرف بزرگی است که این ارادت‌نامه با ذکر بخشی از همان شعر، متزین گردد:
فارس‌دا منم، ترک‌ده منم
کورد، لر، بلوچ، ترکمنم
سن‌ده منم، من‌ده سنم
بیز‌هامیمیز ایرانلییق
یوردوموز بیر، دینیمز بیر
یاخشی یامان گونوموز بیر
بیریمیز مین، مینیمیز بیر
بیز‌هامیمیز ایرانلییق
بیزی دوغان مهربانا
سن مادر دِه، من‌ده آنا
دشمن قالسین یانا یانا
بیز‌هامیمیز ایرانلییق
به روان پاک او درود می‌فرستیم و برای فکر آن عزیز، رهروان شایسته و برای قلم آن بزرگ، حاملان وارسته و برای روح او، رضوان و غفران الهی و برای خانواده‌ی معظم آن عزیز سفر کرده خلفیت خاص خداوندی را مسألت داریم.
سیدحسن عاملی
یازدهم مرداد ماه یکهزار و چهارصد
نظر شما