وی در ادامه به تصویرگری این کتاب اشاره کرد و گفت: با توجه به اینکه «اژدهای بدجنسی که چشمهایش آستیگمات بود/ نبود» کتاب تصویری است، تصویر اهمیت زیادی در انتقال مفهوم و برقراری ارتباط با مخاطبان دارد و به نظر من غزاله بیگدلو به عنوان تصویرگر توانست ارتباط خوب و مناسبی با روح داستان برقرار کند و این مساله برای من خیلی مهم بود، او توانست تصاویری خلق کند که با متن داستان آمیخته شود.
عموزاده خلیلی درباره اشارههایی که به داستانهای دیگر مانند «شازده کوچولو» در این کتاب شده، توضیح داد: معمولا ایدهها و تصویرهایی از داستانها و شخصیتهای دیگر در ذهن مخاطبان وجود دارد مانند داستان «شازده کوچولو» یا «غولهایی که دختران را اسیر میکنند» که جزء داستانهای نمادین در افسانههای کهن هستند و من سعی کردم به این داستانها نیز در متن اشارهای داشته باشم البته به شرطی که تصنعی نباشد و مخاطب را از داستان اصلی کتاب دور نکند و در حدی به آنها پرداختهام که داستان میطلبیده.
به گفته این نویسنده و منتقد ادبی، مهمترین مساله در داستانهایی از این دست، این است که داستانهای فرعی آنقدر پررنگ نشوند که مخاطب را از روند داستان اصلی دور کنند چون هدف ما این است که مخاطب از کلیت داستان لذت ببرد و پیام متن اصلی را دریافت کند. اگر کودکی قبلا داستانهایی که در متن کتابآمده خوانده باشد، به راحتی متوجه منظور نویسنده میشود و اگر هم نخوانده باشد، خللی در روند خواندن داستان اصلی ایجاد نمیشود و در نهایت میتواند کشفی کند که برایش لذتبخش است. درواقع موضوع مهم فهم داستان اصلی است و اطلاعات دیگری که در طول داستان به صورت غیرمستقیم به مخاطب داده میشود ارزشهای افزوده داستان است.
بخش کودک و نوجوان انتشارات علمی و فرهنگی (پرنده آبی) کتاب «اژدهای بدجنسی که چشمهایش آستیگمات بود/ نبود» را در قالب هزار و 500نسخه و قیمت 12هزارتومان منتشر کرده است.
نظر شما