به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین، الی اسمیت، نویسنده اسکاتلندی است که تاکنون آثاری چون «مثل»، «هر دو بودن»، «هتل دنیا» و «حیله‌گر» را نگاشته و پیش از این برنده جایزه ادبی «کاستا بوک» و «بیلیز» شده است. در سال 2014 نیز برای خدمات بی‌شمارش به دنیای ادبیات نشان امپراتوری بریتانیا را دریافت کرد.
اسمیت در سال 2017 کتاب «پاییز» را منتشر و در میان نامزدهای نهایی جایزه من بوکر قرار گرفت اما در نهایت رقابت را به جورج ساندرز باخت. پس از «پاییز» کتاب «زمستان» و «بهار» منتشر شد و نویسنده اسکاتلندی در حاضر مشغول نگارش آخرین بخش از این چهارگانه فصلی یعنی «تابستان» است.
از او درباره آثاری که می‌خواند، دوست دارد، هدیه می‌دهد و ..... سؤال کردیم. خواندن پاسخ‌های این نویسنده اسکاتلندی خالی از لطف نیست:
کتابی که در حال حاضر می‌خوانم:
جلد اول مجموعه‌ای جذاب از نامه‌های کاترین منسفیلد. سه‌گانه‌یِ «اورلاندو» نوشته ایزابل کولوگیت، کتاب کوتاهی از سخنرانی‌های کامو، مجموعه مقاله‌های جدید آرونداتی روی تحت عنوان «قلب اغواگر من» که با هر صفحه خواننده را با شجاعت و هوش نویسنده اهل هندوستان بیشتر آشنا می‌کند.
کتابی که زندگی‌ام را تغییر داد:
«آبی‌ترین چشم» نوشته تونی موریسون. البته همه نوشته‌های تونی موریسون تأثیر زیادی بر روی من دارند. از نگاه عمیقش درباره قدرت و تأثیرگذاری کتاب‌ها لذت می‌برم.
کتابی که ای کاش من نوشته بودم:
جواب این سؤال هر هفته و گاهی هر روز دچار تغییر می‌شود. در حال حاضر آرزو دارم که کتاب «جریان قدیمی» نوشته ناموالی سرپال را من می‌نوشتم. نخستين داستان نویسنده که تاریخ کشور زامبیا را از زاویه دید پشه‌ها روایت می‌کند!
کتابی که بر روی من تأثیر گذاشت:
سه‌گانه «آواز غروب» نوشته گارسیک گیبون، نویسنده اسکاتلندی در دهه 1930 میلادی تأثیر زیادی بر نوشته‌های من داشت. گیبون نه تنها ساختاری خلق کرد که مانند نفس در جسم خواننده جریان پیدا می‌کند بلکه زبان انگلیسی اسکاتلندی را به خواننده ارائه می‌کند که خیلی غنی است.
کتابی که از خواندنش لذت می‌برم:
هر اثری که از موریل اسپارک بخوانم لذت می‌برم. اسپارک در آغاز خواننده را پر از شادی و هیجان می‌کند و سپس به جایی می‌برد که از اشیا اطراف خود لذت ببرد.
دوشنبه ۱۰ تیر ۱۳۹۸ - ۱۰:۲۴
نظر شما