«آشنایی با خودرو و تاریخچه»، «شروع صنعت خودرو در ایران»، «خودروهای برقی»، «خودروهای هیدروژنی» و «پرواز خودرو‌ها» پنج فصل این کتاب هستند.
از مهم‌ترین مباحث نخستین فصل کتاب می‌توان به خودرو دید کلی و کاربرد، تاریخچه خودرو، داستان پرفراز و نشیب فورد و نخستین اتوبوسی که به ایران وارد شد، اشاره کرد.
در این فصل درباره ورود نخستین خودرو به ایران می‌‌خوانیم: «مظفرالدین شاه در سفر دوم خود به اروپا در سال 1279 هجری شمسی، در بروکسل بلژیک یک دستگاه اتومبیل خریداری کرد. سال 1280 برابر با 1901 میلادی این خودرو به ایران آمد که با ذغال کار می‌کرد. در مراجع آمده که مظفرالدین شاه قاجار در نخستین سفر به اروپا، دو دستگاه اتومبیل از نوع «رنو» خریداری کرد. (در برخی از اسناد اشاره شده که این دو دستگاه خودرو به مظفرالدین شاه قاجار هدیه شده بود.) این دو دستگاه اتومبیل که در ماه اوت 1900 (مرداد ماه 1279 هجری شمسی) به ایران رسید، نخستین خودروهایی بود که به ایران وارد شد. مستند‌ترین مدرک در این ارتباط، نقل قول «کورلین» مهماندار فرانسوی مظفرالدین شاه قاجار است که ترجمه فارسی آن در همان زمان به‌نام «بدایع‌ا‌لوقایع» در ایران منتشر شد.»
در دومین فصل کتاب نویسنده ضمن معرفی شرکتهای خودرو‌ساز ایرانی مانند ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو، به‌عنوان سه شرکت اصلی سازنده خودرو در ایران، درباره پیمانکاران و قطعه‌سازان نوشته است: «تاکنون بیش از دو هزار شرکت سازنده قطعه شناسایی شده‌اند که از طریق شرکت «بهنگام آفرین» قرار‌داد‌های تأمین قطعات منعقد شده است و ده‌ها شرکت نیز در صنایع جنبی آن فعالیت می‌کنند. توانمندی قطعه‌سازان زامیاد اینک در حدی است که برخی از آنها برای شرکتهای معتبر داخلی و خارجی قطعه تولید و صادر می‌کنند و سطح تکنولوژی و توان طراحی و تولید آنها نسبت به سال‌های اولیه آغاز فعالیت‌هایشان بسیار بالا رفته، به گونه‌ای که زنجیره تأمین زامیاد به‌عنوان یک مزیت رقابتی پایدار برای شرکت زامیاد شده است.»
«تاریخچه طولانی خودروهای برقی در دنیا» نخستین مطلب سومین فصل کتاب است. درباره این موضوع اشاره شده که «توماس پارکر» مخترع انگلیسی، در سال 1884 نخستین خودرو برقی که از باتری‌های قابل شارژ استفاده می‌کرد را اختراع کرد. اعتقاد بر این است که یکی از انگیزه‌های پارکر در اختراع نخستین خودرو برقی، افزایش آلودگی شهر لندن بوده است.
در ادامه این مطلب آمده است: «خودروهای برقی اولیه، مزایای بیشتری نسبت به دیگر گزینه‌های مصرف‌کنندگان داشتند. خودروهای بنزینی برای روشن شدن، نیاز به هندل دستی داشتند و از سیستم تعویض دستی دنده استفاده می‌کردند، اما صدای خودروهای برقی بسیار کمتر بود و به سادگی روشن می‌شدند. همچنین نیازی به تعویض دنده در آنها وجود نداشت. از سویی دیگر، خودروهای بخاری نیز در آن زمان وجود داشتند، اما به دلیل زمان طولانی برای روشن شدن علی‌الخصوص در روزهای سرد مورد اقبال واقع نشدند.»
محور اصلی چهارمین فصل کتاب «استفاده از هیدروژن به‌عنوان سوخت خودرو» است. در تشریح ویژگی‌‌های استفاده از سوخت هیدروژن در این فصل آمده که فراوانی، مصرف تقریبا منحصر به‌فرد، انتشار بسیار ناچیز آلاینده‌ها، برگشت‌پذیر بودن چرخه تولید آن و کاهش اثرات گلخانه‌ای از جمله این ویژگی‌‌هاست.
«خودرو پرنده» موضوع آخرین فصل کتاب است که نویسنده درباره آن نوشته است: «خودرو پرنده را یک شرکت فرانسوی طراحی کرده است. این خودرو پرنده که «پگاس» نام دارد، می‌تواند تا ارتفاع سه هزار متری سطح زمین پرواز کند. ارتش فرانسه از تولید این خودرو استقبال کرده و برای تولید هر دستگاه 60 هزار یورو سرمایه‌گذاری می‌کند. این خودرو توسط شرکت «ویلون» ساخته می‌شود و برای به پرواز درآمدن و به زمین نشستن به یکصد متر باند نیاز دارد و می‌تواند با سرعتی معادل 80 کیلومتر در ساعت در آسمان به حرکت درآید.»
نخستین چاپ کتاب «خودرو از گذشته تا آینده» با شمارگان یک‌هزار نسخه در 90 صفحه، به بهای هشت هزار تومان از سوی انتشارات «مدیر فلاح» به بازار نشر عرضه شده است.
نظر شما