به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست نقد و بررسی کتاب «شرح شوق: شرح و تحلیل اشعار حافظ» نوشته سعید حمیدیان، عصر امروز چهارشنبه 20 خرداد با حضور و سخنرانی سعید حمیدیان، عبدالله نصری و محمد امیر جلالی در سرای اهل قلم برگزار شد.
نباید از حافظ یک اسطوره یکه ساخت
سعید حمیدیان در این نشست گفت: من نزدیک به 30 سال درباره حافظ برای خودم یادداشت‌برداری می‌کردم اما پیشتر صرفا پنج یا 6 مقاله درباره حافظ نوشته بودم. بنابراین تمام تلاشم را گذاشتم تا در یک کتاب کامل، نظریاتم را درباره حافظ منتشر کنم.
وی افزود: زمانی که خواستم یادداشت‌هایم را جمع‌بندی و بررسی کنم متوجه شدم که بیشتر آنها دورریختنی است چرا که آنها نظریه‌هایی بودند که من از همان 30 سال پیش منتقد آن بودم. ما تاکنون در پژوهش‌های ادبی ایرانی درباره حافظ صرفا مبالغه و اسطوره‌سازی بی‌وجه کرده‌ایم. این اشتباه است که از حافظ یک اسطوره یکه بسازیم.
حمیدیان در ادامه با اشاره به این نکته که نباید درباره شخصیت و کار حافظ مبالغه‌کرد، گفت: بسیاری از محققان در کارهای خود حافظ را برتر از همه شاعران معرفی کرده‌انددر صورتی که من چنین اعتقادی ندارم و اگر از من سوال کنند که در عرصه غزل چه کسی از همه برتر است؟ من همیشه گفته‌ام که واقعا نمی‌توانم بین غزل سعدی و غزل حافظ یکی را به طور مطلق برگزینم.
شعر حافظ برگردان شخصیت حافظ نیست
عبدالله نصری، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی نیز در این نشست گفت: نگاه من به این کتاب، یک نگاه هرمنوتیکی است و خوانش دکتر حمیدیان از غزل‌های حافظ یک خوانش متن محور است.
وی افزود: اگر کسی بخواهد شرح دکتر حمیدیان از غزل‌های حافظ را نقد کند، باید ابتدا به پیش‌فرض‌های ایشان در این شرح توجه کند. یکی از این پیش‌فرض‌ها که در کتاب نیز درج شده این است که نباید از دیوان حافظ یک نظام فکری خاص درباره شخص حافظ درآورد. دکتر حمیدیان اعتقاد دارد که شعر حافظ برگردان شخصیت حافظ نیست. اعتقاد دیگر حمیدیان این است که هر غزلی وحدت ساختاری و موضوعی دارد و نباید از یک تک‌بیت در غزل یک اندیشه خاص درباره حافظ تفسیر کرد.
کتاب پنج جلدی «شرح شوق» در سال 1391 از سوی نشر قطره منتشر شده است. این مجموعه در بخش ادبیات سی‌و‌دومین جايزۀ کتاب سال جمهوری اسلامی ایران به عنوان اثر برگزیده انتخاب شد.
گزارش تکمیلی ایبنا از این نشست متعاقبا منتشر می‌شود.
چهارشنبه ۲۰ خرداد ۱۳۹۴ - ۲۳:۳۳
نظر شما