
جشنواره داستان انقلاب با رویكرد؛ «اگر ما داستان انقلاب را ننویسیم كسانی همیشه هستند كه برای ما مینویسند و بد و غلط مینویسند؛ همان طور كه تاریخمان را اگر خودمان ننویسیم، كسانی كه مغرض هستند تاریخ ما را واژگون و غلط معرفی میكنند.» فصل تازهای را در جریان سازی انقلاب اسلامی به وجود آورده است.
جشنواره داستان انقلاب اولین بار توسط مرحوم امیرحسین فردی مدیر پیشین مركز آفرینشهای ادبی حوره هنری پایهریزی شد. فردی كه خود به نوعی اولین داستاننویس انقلاب بود، پنج دوره مسئولیت دبیری این جشنواره را بر عهده داشت و در دوره گذشته و هفتمین دوره دبیری آن بر عهده حسین فتاحی قرار گرفت. با توجه به این كه مرحوم امیرحسین فردی دبیر ۵ دوره این جشنواره و از طراحان اولیه آن و معلم دلسوز داستان و ادبیات انقلاب اسلامی بود، هیئت اجرایی این دوره تصمیم گرفت جشنواره را با نام «جایزه امیرحسین فردی» برگزار كند. البته جشنواره داستان انقلاب تغییر نام و روش نداده است، بلكه با پسوند (جایزه امیرحسین فردی) و برای ادای دین به این نویسنده شهیر انقلاب برگزار میشود. تندیس هفتمین دوره جشنواره داستان انقلاب نیز به گونهای طراحی میشود كه نام «امیر حسین فردی» در آن حك شده باشد.
قطعا یكی از ویژگیهای برگزاری چنین جشنوارهای توجه به این مسئله بوده كه ادبیات انقلاب ویترین هنر انقلاب است و اگر انقلاب اسلامی سینمای فاخری به جهان معرفی كرده از بركت ادبیات انقلاب است. تاثیر شعر و ادبیات انقلاب اسلامی در دیگر هنرها انكار ناپذیر و باعث رشد دیگر هنرها شده است.
جشنواره داستان انقلاب هر ساله با موضوعات گوناگونی كه مربوط به انقلاب اسلامی بود، فراخوان میداد. اما در دوره هفتم به دلیل آن كه این سوال برای برخی از شركتكنندگان در جشنواره پیش میآمد كه آیا داستان انقلاب مختص اتفاقات سال ۵۷ و ایام پیروزی انقلاب اسلامی است مقرر شد كه آثار هفتمین دوره این جشنواره با موضوعاتی همچون مسائل و اتفاقات سالهای قبل از انقلاب و روزهای پیروزی انقلاب؛ حوادث و رویدادهای پس از انقلاب همچون كودتای نوژه، حادثه طبس، درگیریهای كردستان، سنگاندازیهای گروههای معاند پس از انقلاب همچون ترورها، فتنهها، منافقین، تأثیر انقلاب در منطقه و كشورهای اسلامی و همسایه همچون بیداری اسلامی، تهدیدهای پیدا و پنهان دشمنان انقلاب و فرصتهای به دست آمده در حوزههای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دریافت شود.
در این دوره جشنواره نیز چون سالهای گذشته جشنواره در چهار بخش رمان بزرگسال، رمان نوجوان، داستان كوتاه بزرگسال و داستان كوتاه نوجوان فراخوان خود را منتشر كرد.
جشنواره داستان انقلاب از هفت سال پیش كه برای اولین بار پایهریزی شد هر ساله توانسته مخاطبان و داستاننویسان را به خود جذب كند. در سال ۸۶ آثار رسیده به جشنواره انقلاب ۳۹۶ اثر، سال ۸۷، ۳۹۴ اثر، سال ۸۸، ۳۷۰ اثر، سال ۸۹، ۳۷۵ اثر، سال ۹۰، ۳۴۷ اثر و سال ۹۲ ۴۰۰ اثر بوده است و در ۶ دوره پیشین در مجموع ۵۵۰ اثر قابل توجه به مرحله نهایی داوری راه یافتهاند. همچنین در طی دورههای برگزاری جشنواره داستان انقلاب ۵۰ اثر برتر و برگزیده انتخاب شده است كه بسیاری از آنها كتابهایی هستند كه از سوی انتشارات سوره مهر منتشر شدهاند. در این دوره نیز بیش از ۳۰۰ اثر از سوی شركت كنندگان به دبیرخانه جشنواره واصل شده است. در آستانه هفتمین جشنواره داستان انقلاب نیز هشت اثر داستان انقلاب متشكل از برگزیده دورههای پیشین جشنواره داستان انقلاب و یك رمان انقلاب توسط انتشارات سوره مهر به چاپ خواهد رسید.
برگزاری این جشنواره از اقدامات اساسی حوزه هنری است كه توانست دوباره پرداختن به موضوعات انقلاب را جزو دغدغههای نویسندگان قرار بدهد. هدف این جشنواره معرفی انقلاب اسلامی و عظمت كار مردم و حضرت امام (ره) و عظمت انقلاب به مردم ما، جهان و نسلهای آینده در بعد ادبی است. به نظر میرسد این جشنواره با این رویكرد كه اگر «ما داستان انقلاب را ننویسیم كسانی همیشه هستند كه برای ما مینویسند و بد و غلط مینویسند همانطور كه تاریخمان را اگر خودمان ننویسیم، كسانی كه مغرض هستند تاریخ ما را واژگون و غلط معرفی میكنند.» فصل تازهای را در جریان سازی انقلاب اسلامی به وجود آورده است.
جشنواره ادبیات انقلاب اسلامی باعث شد كه سبك ادبیات انقلاب اسلامی كه نمادهایی چون واقعگرایی دینی و آرمانگرایی انقلابی را در خود دارد، دوباره زنده شود. ادبیات و هنر بیآرمان، ادب و هنر نیست، همچنان كه واقع گرایی دینی در آن به معنای واقعی به منصه ظهور رسیده است.
یكی از ویژگیهای این جشنواره حضور پر رنگ جوانان در آن است. نویسندههای مطرحی كه هر كدام چندین كتاب داشتهاند، در طول این سالها و پس از چاپ كتابهایشان، حركت كردهاند و خوشبختانه بیشتر برگزیدگان دوران تازه جشنواره جوانان تازه كار هستند. این مساله نشان دهنده این پندار است كه ادبیات انقلاب در حال زایش و رویش است.
اگر ۵۰ سال آینده نسلهای بعد بخواهند بدانند كه چگونه نظام جمهوری اسلامی شكل گرفته و انقلاب چه فراز و نشیبهایی را پشت سر گذاشته، باید ادبیات انقلاب نوشته شود. از طریق رمان و داستان است كه میتوان وقایع انقلاب اسلامی را شرح داد. اسناد مكتوب و تاریخ نمیتوانند اصل انقلاب را شرح دهند و تنها برخی وقایع را ذكر میكنند اما رمان میتواند ایدئولوژی و عمق مسائل منجر به انقلاب اسلامی را شرح دهد. حضور داستان نویسان در حوزه هنری باعث خلق آثار بهتر و تازهتر میشود. كاری كه نویسندههای انقلاب انجام میدهند باید برای دل خودشان باشد، یعنی نویسنده باید درد و حرفی داشته باشد كه ناگزیر به گفتنش باشد.
انقلاب چند مرحله داشت، نخست قبل از پیروزی و مبارزات مردم علیه رژیم ستمشاهی، پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۵۷ و مرحله سوم تثبیت انقلاب اسلامی در طول سالهای اخیر است. اما متاسفانه نویسندگان جوان در آثارشان تنها به موضوعات پیش از پیروزی انقلاب اسلامی میپردازند و این یكی از جدیترین آسیبهای داستان نویسی انقلاب اسلامی است.
یكی دیگر از این آسیبها به نوع سبكبندی نوشتهها طی دورههای پیشین باز میگردد. متاسفانه به شهادت داوران جشنواره داستان انقلاب خیلی چیزها در داستانهای انقلاب سر جای خود ننشسته است و این مساله تنها با مطالعه و جدی گرفتن داستاننویسی و همچنین استفاده از اساتید و تربیت ذوق در نویسندگان باعث خلق آثار تازهتر میشود. باید به ادبیات انقلاب بیشتر توجه كنیم تا شاهد شكوفایی آن باشیم.
امروزه میتوان در ادبیات انقلاب اسلامی با پرداختن به دستاوردها و آرمانهای انقلاب اسلامی، به تمام زوایای آن پرداخت. بدین ترتیب با عدم بررسی موضوع انقلاب از دیدگاه تاریخی، میتوان جنبه اجتماعی و سبك زندگی انقلاب را در زندگی امروزی خود بازتاب داد. موضوعات انقلاب را با هوشیاری روایت كرد تا در مخاطب اثر شگرفی بگذارد، موضوعاتی چون افرادی كه شهید شدند، سختیهای زیادی را تحمل كردند و هزاران موضوع دیگر كه نیاز به نگاهی ادبی و متفاوت از سوی نویسندگان دارد.
نظر شما