وی ادامه داد: سخنرانی و نگارش کوتاه و مجزا اکنون در سراسر دنیا رواج دارد، در حالی که این موضوع کمترین جایگاه را در میان استادان و مسوولان دارد و من در این کتاب تاکید کردهام که تنها باید اصل مطلب را گفت.
مسعودی با بیان اینکه خلاصهنویسی امروز یکی از مهمترین شیوههای ارتباطی در دنیا است، گفت: این کتاب یکی از مباحثی را که در کتاب «مبانی نگارش رسانهای» در سال 80 طرح شده بود، گسترش داده و به عنوان مبحث خلاصهنویسی در رسانهها مجزا شده است.
وی یادآور شد: آموختن شیوههای خلاصهنویسی و خلاصهگویی بر توان ارتباطی فراگیران میافزاید و به آنها کمک میکند تا در نوشتن و سخن گفتن به روشی دلنشین و با استفاده از کمترین واژهها و زمان مورد نیاز، بیشترین معنی را به مخاطبان خود انتقال دهند.
مسعودی با بیان اینکه در این کتاب کوشش کردهام راه و روشهای خلاصهنویسی و خلاصهگویی را با ذکر مثال و انجام تمرینهای کارگاهی، ارایه کنم، عنوان کرد: کتاب در پنج فصل تنظیم شده است که خلاصهنویسی چیست؟، چگونه میتوان خلاصه نوشت؟، تلخیص یا خلاصه کردن، شیوههای خلاصه کردن متن و کارگاه خلاصهنویسی را دربرمیگیرد.
وی با اشاره به انتشار چاپ چهارم کتاب «مبانی نگارش رسانهای» نیز توضیح داد: این کتاب شامل مقالاتی است که از اول تا هشتم آذر ۱۳۷۶ در یکی از روزنامههای عصر تهران به چاپ رسیده است.
مسعودی گفت: این مقالات همراه با چند نوشته دیگر در کلاسهای درس خبرنویسی دانشکده خبر، به دانشجویان عرضه شده و به دلیل نکات کاربردی با استقبال دانشجویان و ارتقای سطح نگارش حرفهای آنها همراه بوده است.
به گفته وی، این کتاب که برای دانشجویان علوم ارتباطات و روزنامهنگاری کاربرد دارد موضوعهایی مانند پیدایش روش نگارش مطبوعاتی، تفاوتهای روش نگارش مطبوعاتی و ادبی، شیوه نگارش مطالب علمی در رسانهها، چگونه خلاصهنویسی کنیم، نگارش مطبوعاتی از «سنت» تا «مدرنیسم»، آشنایی با روش نگارش روزنامهنگاران بزرگ دنیا و شیوه نگارش در روزنامهنگاری الکترونیک را در برمیگیرد.
این دو کتاب به تازگی از سوی انتشارات خجسته بازنشر شده است.
نظر شما