این نویسنده که همچنان در حال خلق آثار تازه است، در جدیدترین کتابش با عنوان «زمانی که اودیسه به تریسته بازگردد» مانند همه دیگر آثارش از جنگ دوم جهانی و تریسته استفاده کرده است.
تعداد بسیار اندکی از نویسندگان به این صورت به یک شهر وابسته بوده اند که شاید بتوان گفت تنها شامل لویی آراگون و شهر پاریس، آرتور شنیتسلر و وین، آلفرد دوبلین و برلین و جیمز جویس و دوبلین می شود.
به همین دلیل شهر محبوب پاهور صد سالگی او را گرامی داشت و او را به عنوان شهروند منتخب 2013 انتخاب کرد.
با این حال، این نویسنده پرکار که اسلوونیایی محسوب می شود، بیرون از مرزهای کشور خود خیلی شناخته شده نیست. اسلوونی که پیشتر بخشی از یوگسلاوی بود، امروز به عنوان یک کشور مستقل تنها حدود دو میلیون نفر جمعیت دارد.
پاهور همیشه در نوشته هایش از مقاومت یاد می کند و به یاد می آورد که چگونه اسلوونی توسط لهستان و ایتالیای فاشیست مورد هجوم و تبعیض قرار گرفت.
پاهور تا قبل از انتشار بزرگترین اثرش «زائری در سایه ها» در فرانسه نیز خیلی شناخته شده نبود. با این حال پیر جیولامه رو پسر دومینیک رو نویسنده مشهور، او را کشف کرد. این رمان که سال 1967 منتشر شد به همه کسانی که جانشان را در جنگ از دست دادند تقدیم شده و درباره تجربه زندگی کردن در اردوگاههای جنگی است. پاهور که خودش بعد از پیوستن به جنبش آزادی ملی یوگسلاوی در سال 1943 دستگیر شده بود، چندی در این اردوگاهها زندگی کرد.
او که به زبانهای اسلوونیایی، ایتالیایی و فرانسوی تسلط دارد، مدال لژیون دونور فرانسه را سال 2007 دریافت کرد و با اهدای صلیب افتخار علوم و هنر 2010 دولت اتریش از او قدردانی شد.
این نویسنده کارنامه پرو پیمانی از داستان کوتاه و رمان دارد.
نظر شما