به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مراسم رونمایی از «سایه اژدها»، تازهترین رمان محمدعلی گودینی، صبح امروز، دوشنبه، 21 اسفند با حضور علی اسماعیلی، سرپرست معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمد حسنی، مدیر عامل بنیاد ادبیات داستانی، کامران شرفشاهی، شاعر، روحالله مهدیپور، نویسنده و محمدعلی گودینی نویسنده اثر در بنیاد ادبیات داستانی برگزار شد.
سرپرست معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این مراسم گفت: سالمنویسی و سادهنویسی دو ویژگی نویسندگی است که به نظر من در رمان «سایه اژدها» به وضوح دیده میشود. البته من درباره داستان چندان تخصصی ندارم و دوستان دیگری که در این مراسم حضور دارند بهتر میتوانند به طور تخصصی درباره آن صحبت کنند.
وی افزود: به نظر من ما خودمان باید در مسایل مربوط به کشور و انقلابمان بنویسیم. اگر ما درباره مسایل انقلاب، جنگ تحمیلی و مسایل مربوط به جامعه کارگری ننویسیم، دیگران آنطور که خود دوست دارند و میخواهند، این کار را انجام میدهند.
اسماعیلی در ادامه با اشاره به این نکته که جلسات رونمایی کتابها باید صمیمی باشد تا نظرات راحتتر بیان شود، گفت: رمان آقای گودینی بدون مقدمه وارد مسأله اصلی میشود، این اتفاق باعث جذابیت بیشتر اثر شده است. آشنایی با خود مساله همواره یکی از بحثهای مدیریتی است. وقتی قصد تحقیق در مبحثی را داریم، باید با خود مساله و مشکل مواجه شویم. از مشکلات ما در بحث تولید این است که مساله نداریم و باید به این موضوع توجه کنیم که شناخت این مساله بسیار مهم است که با توجه به آن و یک آیندهپژوهی میتوان درباره آن تحقیق کرد.
سرپرست معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه تاکید کرد: توجه ویژه ما باید به مساله تولید باشد، چرا که میخواهیم به بازارهای جهانی راه پیدا کنیم و خود را از وابستگی نجات دهیم. برای این کار باید گامهایی در تولید داخلی برداریم.
وی افزود: یکی از این گامها معرفی تولیدکنندگانی است که در جهت عزت و استقلال جامعه موثر و مفید بودهاند؛ کسانی که با دست خالی آمدند و در اقتصاد تاثیر مثبت گذاشتند. ما باید از کسانی که در این حوزه سرمایهگذاری میکنند، حمایت کرده و موانع را از پیش روی آنها برداریم.
اسماعیلی در ادامه با اشاره به مدیریت در واحد تولید گفت: کار مدیر واحد تولید این است که افراد را با هم همدل کنده و همه به این نتیجه برسند که یک مساله اصلی وجود دارد و همگی باید در جهت حل آن اقدام کنند که به آن وحدت مدیریت میگویند. البته کار مدیر هم هماهنگ کردن این چرخه است، بنابراین ما باید برای حل مشکلات، همت عالی داشته باشیم و در واقع این همت، همتی جمعی است.
علی اسماعیلی در بخش پایانی سخنان خود به ارایه آمار تولید کتاب پس از انقلاب اسلامی و به ویژه در دولتهای نهم و دهم پرداخت: در دوران پس از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، تعداد 756 هزار عنوان کتاب به چاپ رسیده که از این تعداد در حدود 450 هزار عنوان در دولتهای نهم و دهم بوده است.
کامران شرفشاهی دیگر سخنران حاضر در این رونمایی گفت: در روزهای پایانی امسال من مدام در این فکر هستم که در سالی که به نام «کار و سرمایه ایرانی» نامگذاری شد، واقعا چه جفایی به این مفهوم صورت گرفت، چرا که مدیران ما عکس آن را عمل کردند و نتیجه این عملکرد ضعیف را اکنون، یعنی در روزهای پایانی سال شاهد هستیم.
وی افزود: در این اوضاع نابهنجار، انتشار رمان «سایه اژدها» اتفاق مثبتی است. البته در شرایطی که انتظار میرفت نهادهای اتحادیه کار و کارگری و یا نهادهای فرهنگی دیگر در این زمینه پیشگام باشند، حرکتی از آنها دیده نشد.
این شاعر در ادامه با اشاره به ارتباط توسعه پایدار و ادبیات کارگری گفت: سخن گفتن درباره کار و کارگر بحثی طولانی است. ما نمیتوانیم درباره توسعه پایدار سخن بگوییم بدون اینکه تمهیدات آن، یعنی اشاعه ادبیات کارگری، را فراهم آوریم. در جامعه ما نه کار و نه کارگر شان و منزلت شایسته خود را پیدا نکردهاند و این جای تاسف بسیاری دارد.
شرفشاهی در ادامه درباره سابقه ادبیات کارگری در ایران گفت: در دورهای نوشتن درباره کار و کارگر مترادف با چپگرایی شده و نویسندگانی که دارای تفکرات مارکسیستی بودند، به این حوزه وارد شدند.
وی افزود: اما با وقوع انقلاب اسلامی فرصتی به دست آمد تا توجهها به مساله کارگری معطوف شود. در ادامه نویسندگانی نیز وارد این حوزه شده و در دورهای هم نشریاتی مثل کار و کارگر درباره ادبیات کارگری نوشتند که البته این جریان بعدها دچار ضعفهایی شد.
این نویسنده درباره مشکلات ادبیات کارگری گفت: مهمترین مشکل نبودن حمایت از آثاری است که به این حوزه اختصاص دارد. در صدا و سیما آثار بسیاری تولید میشود که به مسایل سطحی و خصوصی انسانها میپردازد، در حالی که ما مشکلات زیادی داریم که میتواند به زبان سحرانگیز ادبیات ارایه شود. همچنین در حوزه کتاب هم شاهد داستانهای عاشقانه و سطحی بسیاری هستیم که دردی را از جامعه دوا نمیکنند. واقعا جای یک ادبیات هوشمند در جامعه ما خالی است.
او همچنین درباره برخی ویژگیهای رمان «سایه اژدها» گفت: به طور کل «سایه اژدها» اثری است که از جهات گوناگون جامعه کارگری کشور ما را نشان داده و به مسایلی چون مهاجرت و پدیده قاچاق کالا میپردازد. نویسنده همچنین در این اثر نگاهی منصفانه دارد و مثل نویسندگان مارکسیست یکطرفه عمل نکرده و به جز بیان مشکلات کارگران به مشکلات کارفرمایان هم پرداخته است.
روحالله مهدیپور، دیگر سخنران این مراسم نیز در بخشی از کلام خود گفت: ادبیات کارگری فقط آن شعر و نثری نیست که برای کارگران نوشته میشود. ادبیات کارگری به نظر من همان رفتارهای کارگران در جامعه و کارخانه به عنوان مثال اعتاضهای آنان در مقابل وزارت کار یا مجلس است.
وی افزود: رمان «سایه اژدها» بسیار مناسب شروع میشود و بدون مقدمه مخاطب را به داستان اصلی پرتاب میکند. به نظر من آقای گودینی از پس پرداخت ماجراهای ریز و درشت به خوبی برآمده است که این مساله به نظر من به تجربه خودش در زمینه کارگری باز میگردد.
همچنین محمدعلی گودینی نویسنده رمان «سایه اژدها» نیز در این مراسم سخنرانی کوتاهی داشت. او گفت: من از ابتدای سال 1391 این انگیزه را داشتم که درباره موضوع کارگری بنویسم، بهخصوص که امسال سال حمایت از تولید ملی بود.
وی افزود: من سالهای بسیاری و از قبل از انقلاب کارگر بودم و کتابهای مختلفی را که در زمینه کارگری نوشته میشد، مطالعه میکردم. به عنوان مثال رمان «خوشههای خشم» جان اشتاین بک بسیار بر من تاثیر گذاشت.
نویسنده شایسته تقدیر جایزه ادبی جلال در ادامه با اشاره به این نکته که سعی کرده رمان «سایه اژدها» را به شکل تجربی بنویسد، گفت: اتفاقها و رخدادهای این رمان همه ماجراهایی واقعی است که من به آن پر و بال داستانی دادهام.
رمان «سایه اژدها» از سوی انتشارات بنیاد ادبیات داستانی راهی بازار کتاب شده است.
دوشنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۱ - ۱۳:۵۵
نظر شما