انضباط
اولویت دادن به انضباط نباید سبب تحقیر کودک شود، بلکه او باید احساس کند که هنوز او را دوست دارند و انضباط، امری شایسته است. وقتی انضباط را ضروری می‌دانیم، نباید کودکان را «خوب» یا «بد» بپنداریم، بلکه باید بدانیم که ایشان در حال «آموختن» هستند و به انضباط سازنده نیاز دارند. وقتی کودک احساس اطمینان خاطر می‌کند که انضباط سازنده نیاز دارند. وقتی کودک احساس اطمینان خاطر می‌کند که انضباط سالم، حدود رفتار او را تعیین کند. هنگامی که کودک کار درستی انجام می‌دهد، وظیفه بزرگ‌سالان است که به قدر معقول از او تمجید کنند. ستودن و تمجید برای کودک، معادل دوست داشتن اوست؛ زیرا او آن را محبت تلقی می‌کند، در حالی که سخت‌گیری و نپذیرفتن را دوست نداشتن و طرد می‌پندارد. کودک برای رشد و تکامل موفقیت‌آمیز، نیازمند محبت است. بنابراین راه معقول برای منضبط کردن متربیان، محبت‌نمودن به آن‌ها و درک موقعیت آنان است، نه سخت‌گیری و در تنگنا قرار دادن ایشان.
صفحات 120 و 121/ سرچشمه/ مصطفی علیخانی/ انتشارات بوستان کتاب/ چاپ دوم/ سال 1391/ 176 صفحه/ 3100 تومان
دوشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۱ - ۱۸:۰۰
نظر شما