به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، یکی از رویدادهای مهم چنین روزی از سال 1775، آزادی فیلیس ویتلی، نخستین شاعر و نخستین زن آفریقایی – امریکایی است که کتابی درباره بردگی منتشر کرده بود. وی در هفت سالگي از سوی دلالان برده، دستگير و به يك خانواده آمريكايي در ايالت بوستون فروخته شد. او در آنجا زبان انگليسي آموخت و مخفيانه به سرودن و نوشتن شعر پرداخت. نخستين كتاب او با عنوان «در باب موضوعات مختلف» سال 1773 به چاپ رسيد و انتشار اين كتاب باعث آزادی او از بردگی شد.

هاینریش فون کلایست 
برند هاینریش ویلهلم فون کلایست 18 اکتبر 1777 متولد شد و 21 نوامبر 1811 چشم از جهان فروبست. وی در طول زندگی اش که همزمان با دو دوره ادبی کلاسیک و رمانتیک بود، به نگارش شعر، نمایشنامه، قصه و داستان کوتاه پرداخت. بسیاری از آثار اين نويسنده توسط آهنگسازان به صورت نمايش موزيكال صحنه‌اي نیز اجرا و برخی دیگر دستمایه ساخت فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی شده‌اند. از معروف ترین آثار «کلایست» می‌توان به «سبوی شکسته»، «آمفیتریون» و «میشائیل کولهاس» وی اشاره کرد. 

میخائیل کوزمین
میخائیل آلکسییویچ کوزمین، شاعر، نویسنده، نمایشنامه‌نویس و منتقد اهل روسیه است. کوزمین سال ۱۸۷۵ در شهر یاروسلاول متولد شد و سال ۱۹۳۶ در لنینگراد درگذشت. از آثار او می‌توان به سرودهای اسکندریه (۱۹۰۸) و شامگاه‌های غیرزمینی(۱۹۲۳) اشاره کرد.

وندی واسر استاین
وندی واسر استاین، نمایشنامه نویس آمریکایی چنین روزی در سال 1950 در بروکلین به دنیا آمد. او سال 1989 برای نمایشنامه «روزنگاری های هایدی» برنده جایزه پولیتزر شد. همچنین این نمایش جوایز سوزان اسمیت بلکبرن، جایزه تونی و انجمن منتقدان نمایش نیویورک و انجمن منتقدان خارجی را نیز به دست آورد. «نخستین نمایش موزیکال پاملا»، «تنبلی»، «دختر آمریکایی»، «سومین»، «زنان غیرمعمولی و دیگران»، «رمانتیک نیست؟» و «پول قدیمی» از آثار اوست. وی ژانویه 2006 از دنیا رفت.
 
مانوئل واسکز مونتالبان
مانوئل واسکز مونتالبان نویسنده، روزنامه نگار، رمان نویس، شاعر، مقاله نویس و منتقد اسپانیایی که در روزی چون امروز از سال 2003 درگذشت، سال 1939 به دنیا آمده بود. او تحصیل کرده در رشته فلسفه بود و سال ها مقاله هایش در ستونی از روزنامه معتبر ال پایس منتشر می شد. وی که زاده بارسلونا بود، نخستین شعرش را سال 1967 سرود. این اشعار در کنار شعرهایی که بعد از آن تا سال 1986 سرود، در مجموعه ای به نام «خاطره و آرزو» منتشر شدند. نخستین رمان او به نام «من کندی را کشتم» سال 1972 منتشر شد، و رمان بعدی اش «خالکوبی» سه سال بعد به بازار آمد و «مدیر» نیز سال 1977 منتشر شد. رمان «دریاهای جنوبی» برنده جایزه معتبر پلانتا در سال 1979 شد و «گالیندز» یکی از رمان های دیگرش که سال 1991 منتشر شد جایزه ملی روایت گری را برایش به همراه آورد. «زندگینامه خودنوشت ژنرال فرانکو» که سال 1992 منتشر شد نیز جایزه مهم پرمیو انیو فایانو 1994 را نصیب او کرد. او مقاله های متعددی درباره روزنامه نگاری، سیاست، جامعه شناسی، ورزش، تاریخ، ادبیات و موسیقی نوشته که در قالب کتاب های متعدد جمع آوری و منتشر شده اند. 9 عنوان از آثار او به انگلیسی و کتاب «منم فرانکو» به فارسی ترجمه شده است.