به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر، این کتاب، در واقع گزارشی مفصل از سفر ویلیام بریتل بنک، سفرنامه‌نویس انگلیسی به ایران در سال 1873 میلادی است که به همت سیده‌فاطمه یاحسینی، مترجم بوشهری به زبان فارسی برگردانده شده است.
این اثر که برای نخستین بار در سال 99 منتشر شد، حاوی خاطرات این سفرنامه‌نویس انگلیسی از ایران در دوره قاجار است که قحطی بزرگی دامن کشور را گرفته و شرایط بغرنج و مرگباری را بر آن حاکم کرده است. سیده فاطمه یاحسینی با نثری روان و وفادار به متن اولیه، این کتاب کمحجم اما مملو از تصویرها و واقعیت‌های تاریخی آن دوره را ترجمه کرده است. این اثر دست‌مایه بسیاری از مورخان در پژوهش‌های تاریخی مربوط به دوران قاجار و منطقه جنوب کشور قرار گرفته است.
«ایران در دوران قحطی؛ روایتی از دیدار شرق و سفر رفت و بازگشت» در طول چهار سال هم‌اینک به چاپ پنجم خود رسیده است.
ناشر کتاب در معرفی بیشتر آن آورده است: «قحطی ایرانی در سال‌های 1917-1919 دوره‌ای از گرسنگی و بیماری گسترده در ایران (ایران) تحت حکومت قاجاریه در طول جنگ جهانی اول بود. قحطی در قلمرو ایران رخ داد که علیرغم اعلام بی‌طرفی توسط ایران اشغال شد. نیروهای امپراتوری بریتانیا، روسیه و عثمانی که اشغال آنها به قحطی کمک کرد. تا کنون، تعداد کمی از مورخان درباره قحطی تحقیق کرده‌اند که آن را به موضوعی نادرست در تاریخ مدرن تبدیل کرده است. این کتاب (ایران در دوره قحطی) اثر «ویلیام بریتل بنک» یکی از معدود پژوهش‌های انجام شده در این حوزه است.
تعداد افرادی که بین سال‌های 1917 و 1919 به دلیل گرسنگی و بیماری‌هایی از جمله وبا، طاعون و تیفوس و همچنین آنفولانزای 1918 جان خود را از دست داده‌اند، به طور متفاوت دو میلیون، شش میلیون و هشت تا 10 میلیون نفر ذکر شده است.. عوامل مختلفی از جمله خشکسالی‌های فصلی متوالی، تصرف و مصادره مواد غذایی توسط ارتش‌های اشغالگر، احتکار و سودجویی از جنگ باعث ایجاد قحطی شده‌اند و به آن کمک کرده‌اند.
در نوامبر 1915 قیمت یک خروار (100 کیلو) گندم پس از فروختن کل انبار غله جنوب شرق استان سیستان، به بیست تومان افزایش یافت. نیروهای انگلیسی سربازان روس تمام راه‌های شمال شرق استان خراسان را مسدود کردند و هرگونه انتقال غلات به جز جاده‌هایی که برای ارتش روسیه در نظر گرفته شده بود، ممنوع کردند. درخواست حیوانات بارکش، قاطرها و شترها برای صنعت نفت خوزستان و نیروهای مسلح انگلیس و روسیه، شبکه حمل و نقل کشور را با نابسامانی جدی مواجه کرد و توزیع مواد غذایی و سایر کالاها را در سراسر کشور مختل کرد و عواقب فاجعه‌باری در پی داشت. در طول جنگ، هزینه حمل و نقل غلات در بسیاری از مناطق ایران بیشتر از کاشت آن بود. همه اینها شرایط زندگی فقرا را وحشتناک‌تر کرد...»
این اثر که برای نخستین بار در سال 99 منتشر شد، حاوی خاطرات این سفرنامه‌نویس انگلیسی از ایران در دوره قاجار است که قحطی بزرگی دامن کشور را گرفته و شرایط بغرنج و مرگباری را بر آن حاکم کرده است. سیده فاطمه یاحسینی با نثری روان و وفادار به متن اولیه، این کتاب کمحجم اما مملو از تصویرها و واقعیت‌های تاریخی آن دوره را ترجمه کرده است. این اثر دست‌مایه بسیاری از مورخان در پژوهش‌های تاریخی مربوط به دوران قاجار و منطقه جنوب کشور قرار گرفته است.
«ایران در دوران قحطی؛ روایتی از دیدار شرق و سفر رفت و بازگشت» در طول چهار سال هم‌اینک به چاپ پنجم خود رسیده است.
ناشر کتاب در معرفی بیشتر آن آورده است: «قحطی ایرانی در سال‌های 1917-1919 دوره‌ای از گرسنگی و بیماری گسترده در ایران (ایران) تحت حکومت قاجاریه در طول جنگ جهانی اول بود. قحطی در قلمرو ایران رخ داد که علیرغم اعلام بی‌طرفی توسط ایران اشغال شد. نیروهای امپراتوری بریتانیا، روسیه و عثمانی که اشغال آنها به قحطی کمک کرد. تا کنون، تعداد کمی از مورخان درباره قحطی تحقیق کرده‌اند که آن را به موضوعی نادرست در تاریخ مدرن تبدیل کرده است. این کتاب (ایران در دوره قحطی) اثر «ویلیام بریتل بنک» یکی از معدود پژوهش‌های انجام شده در این حوزه است.
تعداد افرادی که بین سال‌های 1917 و 1919 به دلیل گرسنگی و بیماری‌هایی از جمله وبا، طاعون و تیفوس و همچنین آنفولانزای 1918 جان خود را از دست داده‌اند، به طور متفاوت دو میلیون، شش میلیون و هشت تا 10 میلیون نفر ذکر شده است.. عوامل مختلفی از جمله خشکسالی‌های فصلی متوالی، تصرف و مصادره مواد غذایی توسط ارتش‌های اشغالگر، احتکار و سودجویی از جنگ باعث ایجاد قحطی شده‌اند و به آن کمک کرده‌اند.
در نوامبر 1915 قیمت یک خروار (100 کیلو) گندم پس از فروختن کل انبار غله جنوب شرق استان سیستان، به بیست تومان افزایش یافت. نیروهای انگلیسی سربازان روس تمام راه‌های شمال شرق استان خراسان را مسدود کردند و هرگونه انتقال غلات به جز جاده‌هایی که برای ارتش روسیه در نظر گرفته شده بود، ممنوع کردند. درخواست حیوانات بارکش، قاطرها و شترها برای صنعت نفت خوزستان و نیروهای مسلح انگلیس و روسیه، شبکه حمل و نقل کشور را با نابسامانی جدی مواجه کرد و توزیع مواد غذایی و سایر کالاها را در سراسر کشور مختل کرد و عواقب فاجعه‌باری در پی داشت. در طول جنگ، هزینه حمل و نقل غلات در بسیاری از مناطق ایران بیشتر از کاشت آن بود. همه اینها شرایط زندگی فقرا را وحشتناک‌تر کرد...»
به گزارش ایبنا، سیده‌فاطمه یاحسینی، یکی از این مترجمان علاقه‌مند به سفرنامه‌هاست. وی دختر سیدقاسم یاحسینی، نویسنده و مورخ صاحب‌نام جنوبی و متولد 1370 در بوشهر است. یاحسینی به تشویق پدر و مادر از همان کودکی به زبان انگلیسی علاقه‌مند شد و در دوره دبیرستان در کنار تحصیل در رشته ریاضی- فیزیک، موفق شد دیپلم زبان خود را بگیرد. وی سال 78 وارد دانشگاه خلیج فارس بوشهر و در رشته مدیریت صنعتی مشغول به تحصیل شد. در همین دوران بود که نخستین ترجمه‌های خود را از انگلیسی به فارسی آغاز کرد.
یاحسینی، سال 1391 دوره کارشناسی را به پایان رساند؛ چون شاگرد اول دانشگاه در رشته خودش بود، بدون کنکور در همین دانشگاه ادامه تحصیل داد. او سال 1394 موفق به اخذ کارشناسی‌ارشد در مدیریت صنعتی شد و دگرباره چون شاگرد ممتاز رشته خود بود، اجازه پیدا کرد بدون کنکور، وارد دوره دکتری شود؛ اما چون دانشگاه خلیج فارس در آن زمان، چنین مقطعی را برای این رشته تحصیلی نداشت، موفق به گذراندن دوره دکتری نشد و به کار ترجمه کتاب و مقاله به‌ویژه سفرنامه‌ها روی آورد.
سیده‌فاطمه یاحسینی، تاکنون دو کتاب مستقل به نام‌های «آنفولانزای 1918 در آمریکا و ایران» و «ایران در دوران قحطی؛ روایتی از دیدار شرق و سفر رفت و بازگشت» و یک کتاب هم با همکاری سیدقاسم یاحسینی (پدرش) به نام «راه شاهی و راه آهن بوشهر- برازجان» و چندین مقاله منتشر کرده است. وی در حال حاضر سرگرم ترجمه یک سفرنامه دو جلدی و 800 صفحه‌ای از انگلیسی به فارسی است.
نظر شما