به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ زهره صحت درباره موضوع کتاب «عکاسی روشی برای انجام مطالعات اجتماعی» گفت: موضوع کتاب به چگونگی استفاده از عکس در پژوهش‌های اجتماعی می‌پردازد و به همین منظور نویسنده در فصل اول، پنج شیوه عکاسی برای استفاده از عکس در پژوهش‌های اجتماعی را به تفصیل بیان می‌کند. در فصل پنجم نیز شیوه‌های تجزیه و تحلیل پژوهش مبتنی بر عکس را بیان می‌شود.
وی با اشاره به اینکه این دومین کتاب ترجمه‌ای اوست، گفت: کتاب دوم هم با عنوان درباره آموزش عکاسی با هدف آشنایی معلمان و اساتید عکاسی با شیوه‌های آموزش موثر در زمینه عکاسی بود که در سال ۱۳۹۸ چاپ شد و البته این کتاب به گونه‌ای بینارشته‌ای است که جای خالی آن به شدت در پژوهش‌های مرتبط با مردم شناسی، جامعه شناسی و علوم اجتماعی و عکاسی احساس می‌شد.
صحت با بیان اینکه ترجمه، کار به شدت دشواری است، افزود:مسلماً ترجمه از قانونی ثابت و مشخص مثل قانون ریاضی پیروی نمی‌کند. هر چه نثر سنگین‌تر و پیچیده‌تر باشد کار مترجم هم دشوارتر خواهد بود. به نظرم کار ترجمه فرمول‌بندی و ساختار خیلی منسجم و از پیش تعیین شده‌ای ندارد. هر چند مهارت، تسلط بر متن و سایر اصول ترجمه همیشه به‌عنوان تکنیک بایستی مدنظر قرار گیرد.
مترجم این کتاب گفت: تمام تلاش من و ویراستاران (فروزنده دهقان و افشین لطفی) بر این بوده که ابتدا به مضمون و محتوای مورد نظر نویسنده اصلی پایبند باشیم و سپس بتوانیم از واژه‌های فارسی برای ترجمه استفاده کنیم که نزدیک‌ترین، بیشترین، دقیق‌ترین و کاربردی‌ترین معنا و مفهوم را به مخاطب فارسی زبان منتقل کند و تلاش کردیم که دو فرایند «درک» و «بیان» ترجمه با دقت و تمرکز و پایبندی به متن اصلی انجام شود.
وی افزود: جای خالی این کتاب به شدت در زمینه هنر خصوصا عکاسی و همینطور پژوهش‌های حیطه علوم اجتماعی به ویژه برای پژوهشگران به چند دلیل احساس می‌شد: اول؛ اینکه جایگاه استفاده از عکس در مطالعه خصوصاً مطالعه‌های اجتماعی و علوم انسانی بیشتر مورد توجه قرار بگیرد. دوم؛ چگونگی استفاده از عکس در مطالعات اجتماعی به تفصیل بیان شده است. سوم؛ در این کتاب نحوه استفاده از عکس در دو روش تحقیق کمی و کیفی در کنار یکدیگر به بررسی پرداخته و مزایا و معایب هر کدام بیان شده است. چهارم؛ یک فصل کتاب به موارد و ملاحظات اخلاقی و قانونی استفاده از عکس در پژوهش‌های اجتماعی پرداخته است. پنجم؛ قدرت یک عکس را بایستی جدی گرفت. خصوصاً آنجایی که با علوم انسانی سروکار داریم.
مترجم کتاب «عکاسی روشی برای انجام مطالعات اجتماعی» گفت: از آنجایی که پژوهشگران عرصه هنر و علوم اجتماعی و حتی علاقه‌مندان به موضوعات بینارشته‌ای می‌توانند از این کتاب به عنوان مرجعی برای گزینش روش تحقیق خود انتخاب کنند اهمیت زیادی دارد. شاید دلیل اینکه چرا استفاده حرفه‌ای و نظامند از عکس در مطالعات اجتماعی ایران چندان رایج نبوده میتوان به عدم بسترسازی علمی و خصوصا مطالعات بینارشته‌ای (در زمینه هنر و سایر علوم) اشاره کرد و همچنین عدم توجه به رسالت عکاسی مستند مبنی بر بازنمودی از واقعیت و همینطور کم‌توجهی به وجه اِستنادی عکس در طول تاریخ معاصر ایران بوده باشد. این نظر بنده است به عنوان یک فرد هنرمند. قطعاً دلایل دیگری هم وجود دارد که متخصصان و دانشگاهیان بایستی درباره آن به بحث و تبادل نظر بپردازند.
صحت در پایان گفت: «عکاسی روشی برای انجام مطالعات اجتماعی» یک کتاب کاربردی است برای انجام و اجرای صحیح روش تحقیق در مطالعات اجتماعی که بر حسب نیاز جامعه پژوهشی که خود نویسنده‌ام را به‌صورت میدانی تجربه کرده است نوشته و سپس ترجمه شده است.
چهارشنبه ۱۹ بهمن ۱۴۰۱ - ۱۱:۲۷
کتاب «عکاسی، روشی برای مطالعات اجتماعی»، نوشته‌ی آستین لانگمن، دیوید پیک است که به روش‌های مختلف گنجاندن عکس به‌عنوان یک مؤلفهٔ اصلی در مطالعات علوم اجتماعی می پردازد. عکس را جزء لاینفک تحقیقات علوم اجتماعی در نظر گرفته و از عکاسی تحقیقی به‌عنوان روشی برای پژوهش در جامعه بهره برده است. نویسندۀ این کتاب به بیان روش‌های کارآمد برای انجام عکاسی تحقیقاتی، مزیت و معایب روش‌های پیشنهادی پرداخته است.
نظر شما