به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در شیراز، عبدالعزیز شبانی عضو هیئت‌علمی دانشگاه و شاعر و منتقد ادبی در این نشست  اظهار داشت: دوستان می‌دانند که اهل حضور در محافل نیستم اما ازآنجاکه دبیر این نشست از دانشجویان علاقه‌مند من در دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد بوده به دعوت وی در جلسه حاضر شدم تا آثار شاعران جوان را بشنوم.

شبانی با اشاره به مباحث مطرح‌شده در بخش تحلیلی نشست اظهار داشت: فارغ از جریان‌ها و دسته‌بندی‌ها و کدام به چه محتوایی علاقه داریم و فارغ از دعواهای شعر متعهد؛ آنچه مهم است شعریت شعر است و شاعر باید به شعریت اثر متعهد باشد.

وی ادامه داد: خوب است شاعران امروز پیشینه ادبی خویش را بشناسند و این شناخت با مطالعه به دست می‌آید. مثلاً کسانی که در عرصه ادبیات آیینی کار می‌کنند هنوز نتوانسته‌اند کاری بنویسند که هم‌سنگ مرثیه محتشم کاشانی باشد.

این عضو هیئت‌علمی دانشگاه تصریح کرد: این قضاوت یک سخن احساسی نیست بلکه هر وجدان آگاهی که خوانده باشد این را می‌فهمد نمونه جدی آن کتاب «چشمه روشن»‌  اثر دکتر «غلامحسین یوسفی» است که این اثر را با قطعه سوگ‌سرودی از «والت ویتمن» مقایسه کرده و حتی اعتقاد دارد ترکیب‌بند برتر است
 
کرونی: شعر دهه 50 صدای پای انقلاب را منعکس کرد

در بخش تحلیلی این نشست هاشم کرونی دبیر محفل که به‌عنوان پژوهشگر به تحلیل جریان‌های شعری معاصر پرداخته بود به بررسی وضعیت شعر معاصر در دهه ۵۰ و ۶۰ پرداخت.

وی با اشاره به پیشینه جریان‌های ادبی در صدسال اخیر گفت: جریان‌های متعهد به تفکر چپ و سپس جریان‌های اگزیستانسیالیستی یک بخش ادبیات معاصر را به خود اختصاص داده بودند که زیرشاخه‌ها و خرده جریان‌های ایران متعددی را می‌توان ذیل آنان تعریف کرد.

مسئول واحد آفرینش‌های ادبی حوزه هنری فارس ادامه داد: در دهه ۵۰ به‌تدریج جریان‌های مذهبی حضور پررنگ‌تری پیدا کردند به‌نحوی‌که در آستانه انقلاب اسلامی تبدیل به جریان شکل یافته‌ای شده بودند. اما مهم این بود که همه جریان‌ها چه مذهبی و چه غیرمذهبی به نحوی صدای پای انقلاب را در آثار خویش منعکس کردند.

وی گفت: بخش عمده‌ای از شعر جریان شاعران مذهبی در دهه ۶۰ که با عنوان شعر انقلاب شناخته می‌شود به مسئله جنگ اختصاص داشت، جریان دارای نحله‌های مختلفی است که مهم‌ترین آن‌ها شعر دفاع مقدس است و جریان‌ها مثل شعر صلح ادبیات ضد جنگ شعر اعتراض و ... ازجمله خرده جریان‌های ذیل این جریان هستند.

کرونی ادامه داد: ادبیات جنگ در دوران هشت‌ساله دفاع مقدس بیش از همه به نیاز میدان توجه داشت که این رویه شاعران را به رجزخوانی و سرودن اشعاری برای ترغیب رزمندگان مدافع میهن مشغول کرد، به‌نحوی‌که شعر دوران جنگ را می‌توان شعر تهییج به حماسه سازی خواند.

وی در پایان اظهار داشت: روند شعر دهه شصت در جریان شعر انقلاب اسلامی با پایان جنگ به سمت دیگری میل می‌کند که طی آن دغدغه‌های شاعران ژرفای بیشتری می‌یابد و درنتیجه جریان‌های تازه‌ای در دهه بعد متولد می‌شوند

در ادامه جلسه شاعران شرکت‌کننده تازه‌ترین اشعار خود را قرائت کردند که پیرامون این آثار نقد و تبادل‌نظر صورت گرفت.