به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «آقای سفیر» مصاحبه محمدمهدی راجی با دکتر محمدجواد ظریف را به‌گونه‌ای ارایه کرده است که مخاطبان با بیوگرافی کامل، زیر و بم زندگی شخصی، سیاسی و کاری این دیپلمات آشنا می‌شوند.

گفت‌وگوی راجی با دکتر محمدجواد ظریف در دو بخش اصلی تنظیم شده است؛ بخش نخست، بیان رخدادها و خاطرات با دورن‌مایه‌ای آسیب‌شناسانه است و بخش دوم، مباحث مربوط نظری در حوزه دانش روابط بین‌الملل و سیاست خارجی با تاکید بر تخصص آکادمیک دکتر ظریف را دربردارد.

در مقدمه این اثر می‌خوانیم: «حضور بیست‌وپنج ساله دکتر محمدجواد ظریف در سازمان ملل متحد از وی چهره بین‌المللی ممتازی ساخته است. این حضور در سال‌های اول پس از پیروزی انقلاب از زمانی که وی در کنار تحصیل در دکترا در دانشگاه کلمبیا و دانشگاه دنور به عنوان کارمند غیر رسمی و محلی در نمایندگی ایران در نیویورک کار خود را شروع کرده تا زمانی که سفیر اول و نماینده دائم جمهوری اسلامی در آن‌جا بوده، تداوم داشته است. حتی یک دهه تصدی معاونت بین‌الملل وزارت امور خارجه نیز توانست ارتباط وی با این مهم‌ترین نهاد بین‌الملل را به طور کامل قطع کند. تلاش‌های بین‌المللی وی در جهت اعاده حقوق ایران در دوران جنگ تحمیلی و مذاکرات مربوط به قطعنامه 598 و نیز دور اول مذاکرات هسته‌ای ایران با کشورهای غربی یا اهمیت نقش وی در پیشبرد مذاکرات اجلاس اول بُن درباره آینده افغانستان و سپس عراق، قبل و بعد از حمله نظامی آمریکا به این کشور، تا عضویت در گروه شخصیت‌های برجسته دبیر کل ملل متحد در طرح گفت‌وگوی تمدن‌ها، تا ریاست بر ده‌ها مسوولیت خرد و کلان بین‌المللی، تا حضور موثر در جامعه امریکایی و توان تاثیرگذاری بر افکار عمومی و رسانه‌های این کشور و ...، همه و همه سبب شده که دوست‌ و دشمن در مقام قدردانی و تمجید از او لب به سخن بگشایند.»

مخاطبان با مطالعه این اثر با خصلت عام وو ویژه مناسبات ایران و جهان، گسست‌ها و پیوندهای تاریخی در سیاست خارجی، عنصر ژئوپولیتیک و تاثیر آن در قدرت منطقه‌ای ایران، خوانش انقلابی رویدادهای بین‌المللی؛ برگرفته از آموزه‌های مکتب تشیع، تمایز آشکار دیپلمات و دیپلماسی ایرانی در مقایسه با هنجارهای پذیرفته شده جهانی، آیین گفت‌وگوی منحصر به فرد و درجاتی از تقابل و تعارض تا تعامل و همکاری آشنا می‌شوند.

«اغلب گفت‌وگوها به استثنای یک دوره کوتاه که ایشان معاون بین‌الملل آقای دکتر جاسبی در دانشگاه آزاد اسلامی بودند، در اتاق ایشان در دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه انجام شد و این فرآیند از زمستان 1389 تا بهار 1391 به طول انجامید. بنا به فرصتی که ایشان در اختیار داشتند از کم‌تر از یک ساعت تا بیش از سه ساعت، زمان گفت‌وگوی هر جلسه در نوسان بود. جلب موافقت دکتر ظریف برای گفت‌وگو به سادگی امکان پذیر نبود چرا که ایشان پس از بازگشت از آخرین ماموریت سیاسی‌اش در نیویورک هیچ‌گونه مصاحبه یا سخنرانی عمومی را نمی‌پذیرفت و تنها در کلاس‌های درسش از منظر آکادمیک به تحلیل موضوعات چند جانبه می‌پرداخت. شرط ایشان برای گفت‌وگو وارد نشدن به اسناد محرمانه و اسرار مملکتی بود. این مسئله در بیان خاطرات مربوط به مذاکرات هسته‌ای ایران جدی‌تر خود را نشان می‌داد. لذا از این حیث محدودیت‌هایی وجود داشت که گریزناپذیر می‌نمودند. روال گفت‌وگو چنین بود که چند روز پیش از هر جلسه، به فراخور بحث پیش رو، مطالعه و سوالاتی را از پیش آماده و طراحی می‌کردم و ....» این جملات برگفته از بخش مقدماتی کتاب «آقای سفیر» است که از زبان محمدمهدی راجی نقل شده است.

پشت جلد کتاب «آقای سفیر» این مطالب درج شده است: «محمدجواد ظریف در خانواده تاجر مذهبی سنتی به سال 38 در تهران متولد شد. دبستان و دبیرستان علوی استعداد سخنوری او را شکوفا کرد و به‌رغم خواست خانواده و رسم مدرسه علوی مانند بسیاری دیگر از محصلان این مجموعه دینی آموزشی به سیاست روی آورد. پیش از پایان تحصیلات دبیرستانی راهی آمریکا شد و پس از اتمام کالج به تحصیل در رشته کامپیوتر پرداخت. در آمریکا به انجمن اسلامی دانشجویان ایرانی شمال آمریکا در برکلی پیوست. پس از پیروزی انقلاب رشته روابط بین‌الملل را برای ادامه تحصیل انتخاب کرد. در همان ایام تحصیل ابتدا به ضرورت ماه‌های اول انقلاب در کنسولگری ایران در سانفرانسیسکو و سپس به صورت کارمند محلی و بعدها در قامت دیپلماتی تمام عیار فعالیت دیپلماتیک خود را تا مقام سفارت در نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد در نیویورک دنبال کرد.» 

کتاب «آقای سفیر» بدون فهرست منتشر شده است که این موضوع کمی مخاطبان را دچار سردرگمی می‌کند و باعث صرف وقت زیاد برای یافتن مطلب مورد نظر می‌شود.

چاپ نخست کتاب «آقای سفیر» اثر محمدمهدی راجی با شمارگان هزار نسخه و 368 صفحه از سوی نشر نی راهی بازار نشر شده است.