خورشاهیان با تأکید بر اهمیت نوشتن و نقش آن در عموم مردم جامعه گفت: توانایی نوشتن در همه ما وجود دارد و هیچ ارتباطی با استعداد ندارد؛ پس همه باید این کار را برای خود انجام دهند. هیچ‌گاه از نوشتن دوری نکنید و بدانید همان‌گونه که سخن می‌گویید و از جمله بعدی خود خبر ندارید، توان نوشتن را هم این‌گونه در خود دارید. پس دست به قلم شوید و قوه تخیل خود را به کار گیرید.
حبیب یوسف‌زاده نیز در این نشست گفت: نشریات از پیش از انقلاب تا سال‌های بعد از آن توانایی‌های طنز را به کار می‌گرفت و وظیفه آن در ادبیات را به‌عهده داشت.
وی در همین زمینه افزود: آمارها نشان می‌دهد درصد بالایی از آنهایی که در نخستین دیدار خود در تعاملات اجتماعی از شوخ‌طبعی و طنز استفاده کرده‌اند موفقیت بیشتری داشته‌اند و ارتباطات‌شان دوام بیشتری داشته است. این آمارها بر نقش مهم و سازنده طنز تأکید می‌کند. نقش و اهمیت طنز آنچنان است که برخی شرکت‌های تجاری عده‌ای از نیروهای انسانی خود را برای شرکت در دوره‌های شوخ‌طبعی و طنزپردازی می‌فرستند تا در ارتباطات کاری خود موفق‌تر عمل کنند.
وی ادامه داد: در دوره‌ای از تاریخ ادبیات طنز بعد از انقلاب، جمعی از نویسندگان جوان همانند آقای لبش و مهدی فرج‌الهی دور هم جمع شدند و مجله‌های طنز منتشر می‌کردند که بسیار موفق بود. دلیل موفقیت این نسل از ادبیات طنز نوجوان هم پل ارتباطی خوبی بود که میان مخاطب و مشکلات و روزمرگی‌های آن با ادبیات طنز احداث شد. این گروه از نویسندگان مخاطب و زندگی اجتماعی‌اش را به میان دنیای ادبیات طنز آوردند و موفق شدند. حتی این کار را در زمینه علمی نیز تجربه کردند و بازخوردهای خوبی را از این شیوه دریافت کردند.
یوسف‌زاده در پایان با یادی از امیرحسین فردی گفت: جمله معروفی مرحوم فردی داشت که می‌گفت «تا زمانی که قلم را به کاغذ نزدیک نکنید نوشتن آغاز نمی‌شود و شکوفایی در این زمینه شکل نمی‌گیرد.» به قول امیرحسین فردی کاغذ و قلم همانند الکترود جوشکاری و آهن است که تا اتصال بین‌شان قرار نگیرد جوشکاری انجام نمی‌شود و ما جوشکار خوبی نمی‌شویم، شاید در نخستین تلاش‌هایمان نتیجه زمخت و بی‌ریختی بدهد؛ اما در ادامه و به‌تدریج نتایج شسته و رفته‌ای خواهد داشت.
این برنامه با مسابقه طنزنویسی، خواندن آثار برگزیده توسط گیتی خامنه و اهدای جایزه به بهترین‌های آن به پایان رسید.
نظر شما