فروید
-
گفتوگوی ایبنا با مهرداد کورشنیا، کارگردان نمایش «زیگموند»؛
نمایشی برای نشاندادن کابوسهای فروید/ چرا دائم دنبال تقدیسگرایی هستیم؟
کورشنیا گفت: «زیگموند» تقابل بین علم، اخلاق، رشد، تعالی، اخلاق و تعارضات امروزی بشر را به ما نشان میدهد و دغدغه اصلیاش فروید و ارتباطاتش نیست.
-
تجربهای فلسفی در مرز رؤیا و واقعیت؛
مجموعه داستان «وینستون آبی» منتشر شد
قزوین- مجموعه داستان «وینستون آبی» نوشته امیرمهدی سلیمیمقدور از سوی انتشارات دکتر سین در سال ۱۴۰۴ منتشر شد.
-
میراث زیگموند فروید در گفتوگو با امیرحسین جلالی ندوشن؛
ناخودآگاه را جدی بگیریم
جلالی ندوشن گفت: یادگار فروید آن است که حقیقت روان هیچگاه یکبعدی نیست و تنها در گفتوگو و تفسیر میتوان به آن نزدیک شد. دستاورد او، در یک جمله، این است: «ما باید ناخودآگاه را جدی بگیریم، زیرا آنچه سرکوب میکنیم، دیر یا زود به شیوهای دیگر بازمیگردد».
-
نگاهی به کتاب «تاریخ روان کاوی: از فروید تا کنون»؛
روشی عقلانی در فهم ناعقلانیت
«تاریخ روانکاوی» راهنمای جامعی برای مکاتب فکری اصلی در روانکاوی عمل میکند و آن را به منبعی ارزشمند برای کسانی تبدیل میکند که علاقهمند به درک پیچیدگیهای روان انسان هستند. روانکاوی، سنتز روشنگری و رمانتیسم است. میراث عقلانی عصر روشنگری و تمایل به مطالعه پدیدههای نابهنجار و بیمارگون که مشخصه رمانتیسم است در روانکاوی به هم آمیخته است. روانکاوی روشی عقلانی در فهم ناعقلانیت است.
-
نگاهی به کتاب «ادیپ: میل آتشین کودک»؛
آتش نهفته در سینه انسان
نازیو نشان میدهد که بازگشت و فوران امیال ادیپی، اتفاقی محدود به دوران کودکی نیست؛ بلکه در هر بحران و تنش عاطفی بزرگسالی نیز فعال میشود و به اشکال مختلف در روابط انسانی خود را نشان میدهد.
-
بازخوانی انتقادی «فروید و جامعه مدرن» اثر رابرت بوکاک»؛
راوی تناقضات مدرنیته
«در اوایل قرن بیستم، نویسندگانی مانند فروید میتوانستند دربارۀ خوشبختی بشر بنویسند و این سؤال را مطرح کنند که با وجود چه شرایطی انسان میتواند خوشبخت باشد. از زمان جنگ جهانی دوم، بهندرت دیده میشود که در هزاران متن منتشرشده در حوزه علوم اجتماعی به مفهوم خوشبختی انسان پرداخته شده باشد.»
-
گفتوگو با ناتاشا محرمزاده در سالروز تولد فروید؛
بازگشت به فروید را جدی بگیریم
بیاییم فکر کنیم به ریشۀ مشترک مسئولیت و سؤال. لکان به ما میآموزد که چگونه با اضطراب پاسخ نداشتن کنار بیاییم، چگونه به ناباوری و حیرت مجال بروز بدهیم و به رسمیت بشناسیمشان. به وقت مواجهه با بنبستها و تناقضهای بنیادین به گرهها احترام بگذاریم و به سکسکههای ضمیر ناآگاه توجه کنیم.