به گزارش سرویس بینالملل خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از دهلی نو، این جایزه که از سال ۲۰۱۸ در پی «تجلیل از ادبیات هند و معرفی بهترین آثار معاصر کشور به جهان» آغاز به کار کرد، از پاییز گذشته به حالت تعلیق درآمد. پس از آنکه اوپامانیا چاترجی، نویسنده انگلیسیزبان، در ۲۳ نوامبر ۲۰۲۳ به عنوان آخرین برنده انتخاب شد، دیگر هیچ خبری از بنیاد و صفحات مجازی آن شنیده نشد. آخرین پست شبکههای اجتماعی این بنیاد هم به تبریک به چاترجی برای دریافت جایزه ۲۵ لک روپیهای اختصاص داشت. همچنین، برخلاف روال همیشگی، فراخوان سالانه دریافت آثار که باید اوایل اسفند منتشر میشد، امسال غایب بود.
بنیامین که با رمان «روزهای یاسمن» نخستین برنده جایزه شد، تعطیلی آن را «بسیار ناامیدکننده» دانست و گفت: «جایزه JCB فرصتی بود تا نه تنها آثار انگلیسیزبان، بلکه ادبیات بومی هند بهتر دیده شود. این جایزه نقش زیادی در معرفی نویسندگان ایرانی به مخاطبان جهانی داشت.»
در سال ۲۰۲۰، اس. هریش برای رمان «سبیل» با ترجمه جایشری کالاتیل، سال بعد ام. موکوندان برای کتاب «دهلی: تکگویی» با ترجمه مشترک فاطیما ای.وی. و نانداکومار کی، و سال ۲۰۲۲ خالد جاوید نویسنده اردو با «بهشت غذا» (ترجمه باران فاروقی) این جایزه را از آن خود کردند. جایزه ۲۰۲۳ هم نصیب «مرغ آتشین» نوشته پرومال مورگان، نویسنده تامیل شد (ترجمه جَنانی کانان).
مورگان در واکنش به این خبر گفت: «این تعطیلی واقعاً برای زبانهای بومی هند ضایعه بزرگی است. سه بار مالایالم، یک بار تامیل و یک بار اردو برنده اصلی جایزه بودهاند. واقعاً دردناک است.»
در سال ۲۰۱۹ هم مادوری ویجی برای رمان انگلیسی «مزرعه دوردست» صاحب جایزه شد.
نامیتا گوکاله (نویسنده و ناشر) هم معتقد است احتمالاً بنیاد برگزارکننده در حال بازنگری یا تغییر قالب جایزه است، اما در عین حال تاکید کرد: «جایزه JCB سهم بزرگی در ترویج ترجمه و ادبیات هند داشته و من بابت این دستاورد، قدردانم.»
کارثیکا ویکی، ناشر وستلند، هم ارزش افزوده این جایزه برای نشر کتاب در هند را بیهمتا دانست و افزود: «خیلی حیف شد که این جایزه دیگر برگزار نمیشود. فقط امید داریم سازمانها یا افراد دیگری با ایجاد جوایز، بورسیه یا اقامتهای نویسندگی، جای خالی حمایت از نویسندگان و مترجمان را پر کنند.»
با وجود اهمیت جایزه، سال گذشته حاشیههایی نیز پیرامون آن شکل گرفت؛ جایی که بیش از صد نویسنده، شاعر و ناشر با نامهای سرگشاده، شرکت بریتانیایی JCB (حامی مالی جایزه و سازنده بولدوزر) را به «ریشهکن کردن زندگی اقشار محروم» در هند و فلسطین متهم کردند.
بنیامین اما این انتقادات را نپذیرفت و گفت: «مسئولیت با کاربران دستگاههاست، نه خودشان. همین تجهیزات میتواند برای ساختن هم به کار برود. من با چنین استدلالی موافق نیستم، به خصوص وقتی میبینم این جایزه چه اثر مثبتی داشته. امیدوارم برگزارکنندگان دوباره reconsider کنند و جایزه را بازگردانند.»
جایزه JCB برای ادبیات شفافیت کامل داشت: پس از فراخوان آثار، لیست دهتایی، پنجتایی و در نهایت انتخاب یک برنده نهایی. نویسندگان حاضر در فهرست نهایی، یک لک روپیه و مترجمان پنجاه هزار روپیه دریافت میکردند. اگر اثر برگزیده ترجمه بود، جایزه نویسنده ۲۵ لک و مترجم ۱۰ لک روپیه بود.
نظر شما