به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در مشهد، کتاب «گالری یک ذهن درهم» نوشته نوشین ایوانی که شامل هشت داستان کوتاه با موضوعات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است، با حضور جمعی از نویسندگان و منتقدان در سالن هایزنبرگ مشهد رونمایی شد.

در ابتدای این نشست حسین عباس زاده، داستان‌نویس و منتقد ادبی، درباره کتاب و ویژگی های آن صحبت کرد. او به جهان متفاوت هر داستان اشاره کرد و گفت: در هر داستان این مجموعه با دنیای متفاوتی مواجه هستیم و اندیشه و فلسفه هر داستان متفاوت است. این مجموعه مانند برخی از مجموعه داستان‌های دیگر نیست که نویسنده در هر داستان فقط خودش را تکرار کرده باشد و فقط موقعیت‌ها تغییر کرده باشند ولی درون مایه و فضاها در هر داستان یکی باشد.

ویژگی بعدی که عباس زاده به آن اشاره کرد، استفاده خوب از نماد و استعاره در داستان‌ها است، او در این باره گفت: به خصوص دو داستان اول مجموعه مغزهای مه گرفته و طلایی به سیاهی گاو که به خوبی از نماد در آنها استفاده شده است و این یک پتانسیل خوبی است که وقتی نویسنده خوب از آن استفاده می کند باعث غنا بخشیدن به داستان می شود و خواننده با داستان عمیق‌تری رو به‌رو خواهد شد.

عباس زاده با اشاره به نقش خواننده در داستان اظهار کرد: نویسنده در این مجموعه به مخاطب نقش موثری داده و اجازه داده است تا مخاطب در داستان ایفای نقش کند و در داستان وجود داشته باشد و فقط مصرف کننده داستان نباشد. همین امر باعث شده است تا داستان ها در ذهن مخاطب ماندگار شوند.

وی عنوان کرد: ویژگی بعدی که در این اثر وجود دارد، پیرنگ داستان ها است. زنجیره رابطه علت و معلول در داستان ها درست چیده شده است و همین امر باعث حس همذات پنداری در مخاطب شده است و این حس همذات پنداری به دنبال خود باورپذیری را برای مخاطب به همراه داشته است.

سپس میلاد حسینی از نویسندگان جوان مشهدی در خصوص اهمیت داستان خواندن و داستان نوشتن صحبت کرد و گفت: نویسندگی شاید از دور کار تفریحی و سرگرمی و تجملاتی دیده شود و به عنوان کار و حرفه محسوب نشود اما در عین حال داستان و داستان خوانی یکی از مهمترین امور معنوی است که می توان در زندگی تجربه کرد.

وی افزود: با داستان می توان چیزهای جدید آموخت و تجربه کرد و با داستان می توان به جاهای جدید سفر کرد، مثل این کتاب که به جاهای مختلف خواننده را با خود می برد. او در خصوص جادوی کلمات و مواجه با دنیای داستان و درس هایی که انسان از آن می آموزد صحبت کرد.

او با اشاره به جمله ی معروف رمان بهترین معلم برای آزادی خواهی است به این مقوله پرداخت که نیاز بشر امروزی به ادبیات بیشتر از هر زمان دیگر است و به نقشی که ادبیات داستان بر جامعه ی ایران امروزی دارد اشاره کرد. او به سختی های کار نویسندگی در ایران هم پرداخت و به اینکه نویسنده‌های جوان نیاز به حمایت دارند. او در خصوص دو داستان مغزهای مه گرفته و طلایی به سیاهی گاو صحبت کرد و این دو داستان را داستان های قابل توجه در این مجموعه خواند.

مهین راد دیگر نویسنده حاضر در مراسم با اشاره به انتخاب درستِ طرح جلد و اسم کتاب، این اولین اثر نویسنده را کتابی خوش‌خوان، با داستان‌هایی قابل تامل ذکر کرد که تا مدت‌ها بعد از تمام شدن داستان‌ها، ذهن مخاطب را درگیر خود می‌کند. داستان‌هایی که می‌توان در پشت آنها تجربه‌ی زیسته‌ی یه نویسنده‌ی توانا رو به خوبی مشاهده کرد.

او گفت: هر چند نویسندگی کاری سخت و طاقت‌فرسایی است، اما برای نویسنده‌ها، از هر کار دیگری که می‌توانستند انجام بدهند جذاب‌تر و لذت‌بخش‌تر است و این لذت زمانی مضاعف می‌شود که کتاب خوانده و حمایت شود.

در ادامه فرزانه باباجانی معرفی کوتاهی از هر داستان داشت و در این خصوص گفت: با «مغزهای مه‌گرفته»؛ کوله‌تان را ببندید تا به قله‌ای بروید که ممکن است یکی از عجایب ندیده جهان باشد، البته اگر مه بگذارد و شما هم مانند شخصیت‌های داستان دچار توهم نشوید.

وی افزود: در «طلایی به سیاهی گاو» با گاو سیاهی روبه‌رو می‌شوید که از وسط میدانی در یک روستا سردرآورده است با شیری که قرار است حالا حالاها یک آبادی را سیراب کند و تمام نشود، شیرِ سیاه. کسانی که تجربه حملات میگرن را داشتند، خواهند دانست که نویسنده چه توصیفات قابل درک و قابل لمسی را در داستان «گالری یک ذهن در هم»؛ برای مخاطب ارائه کرده است.

باباجانی ادامه داد: «بسته‌های مرجوعی»؛ داستانی زنانه است، داستان زنانی قوی که سوزش چشم‌هایشان را می‌اندازند تقصیر بسته‌های فلفل و باد پاییزی و باران.با خواندن داستان «شکار در شوره‌زار»؛ شما هم غروب لباستان خیس می‌شود از عرق و می‌چسبد به تن‌تان، می‌نشینید کنار شخصیت داستان بالای سر جنازه مشکی و چشم می‌دوزید اول به لوله آب و بعد شوره‌زاری که تمامی ندارد. «سفر در ذهن پرزیدنت»؛ داستان و فضای متفاوتی دارد، جهان را چه کسی یا چه کسانی اداره می‌کنند، تاریخ را چه کسانی می‌نویسند و چطور.

وی افزود: «جایی برای مارمولک‌ها»؛ وطن است، وطن قلعه الموت است با شکوه باقی‌مانده‌اش هر چند پیر و خسته، پیر و خسته اما باشکوه، همچون وطن. با «تکه‌های گمشده ماه»؛ قرار است چشم‌هایتان را ببندید و سفری به جنوب داشته باشید، به هرمز، به جزیره، لبِ ساحل بنشینید، صدایِ موج، صدایِ دریا و غروب، زیبایی...

در پایان آنوش رزازان به پشت تریبون رفت و به این موضوع اشاره کرد که تنوع در داستان ها ی این مجموعه قابل توجه است و اینکه هر خواننده با هر سلیقه و هر طرز فکری می تواند حداقل با یکی از داستان های این مجموعه ارتباط برقرار کند و از خوانش آن لذت ببرد.

او به نکته دیگری که در این مجموعه حائز اهمیت دانست اشاره کرد و آن پرداخت درست نویسنده به ساختارداستانی بود. او مجموعه داستان را از ساختار داستانی خوب و قابل قبولی برخوردار دانست. در ادامه او هم به زنجیره روابط علت و معلولی اشاره کرد و اینکه به خوبی در داستان ها به آن پرداخته شده است.

رزازان، یکی از نقاط قوت مجموعه را زبان داستان ها دانست. زبانی که بدون تکلف و زیاده گویی است و زبان بستری برای مخاطب مهیا کرده است که تا بتواند همراه با جریان قصه با داستان پیش برود.