هومن بابک در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) با اشاره به اینکه دوم آذر از کتاب جدید وی با نام «افسون رادا» رونمایی خواهد شد، توضیح داد: تاریخ ادبیات هند سرشار از شعر شاعران بزرگی است که
متاسفانه تعداد اندکی از آنها به فارسی ترجمه شده است. وقتی صحبت از شعر هندی به میان می‌آید ناخودآگاه ذهن اکثر مخاطبین ایرانی به سوی شناخته ترین شاعر هند رابیندرانات تاگور کشیده می‌شود. طبیعی است چون این شاعر مشهور ترین شاعر هندی است و بیشتر اشعارش به فارسی ترجمه شده، به ایران آمده و مهم‌تر از همه جایزه نوبل ادبیات گرفته است. اگر کل میراث شعری هندوان را مثل کوهی بزرگ در اقیانوس ادبیات هندی در نظر بگیریم تاگور تنها بخش کوچکی از آن است که از آب بیرون زده و نمایان است. شعر شبه قاره نحله ها و سبک‌های فراوان دارد و شاعران مکتب‌های بزرگ از جمله «شیویسم کشمیری» و شاعران بنگال در شعر هندی خیلی تاثیر داشتند. واقعیت این است که شعر هندی هم مثل شعر فارسی پر از ساختارهای دشوار و ترکیبات پیچیده و مجازها و کنایه‌ها و آرایه‌های بسیار است و حتی گاهی شعر برخی از شاعران بزرگ هند هم طعنه به شاعران بزرگ ایرانی می‌زند.

این هندشناس تاکید کرد: سبک هندی شعر فارسی که از دو منبع شعر سانسکریت و فارسی سیراب می‌شدند پر از ساختارهای زیبا و ترکیبات شگفت انگیز معنی درهم پیچیده است به دلیل اینکه سرچشمه سبک هندی سانسکریت و شعر فارسی است.

وی درباره انگیزه خود از ترجمه اشعار ساروجینی نایدو گفت: مدت ها بود قصد داشتم مجموعه‌ای از شعرهای هندی را به فارسی برگردانم وقتی کار را شروع کردم به تصادف اولین شعری که ترجمه کردم از شاعره ملی هندوستان خانم ساروجینی نایدو بود. این شعر به قدری من را جذب کرد که شعر دوم و سوم هم از او ترجمه شد. شعر زنان هند سرشار از شاعرانی و خیال های شور انگیز است. بعد تصمیم گرفتم مجموعه‌ای با نام شعر زنان هند را گرداوری کنم و در هر جلد شاعری را معرفی کنم اشعارش را ترجمه کنم و این کتاب نخستین دفتر از این مجموعه است. در آینده دو دفتر دیگر از دو شاعر زن هندی منتشر خواهم کرد. «افسون رادا» دربرگیرنده حدود ۵۰ شعر از این شاعر است که از دفتر های مختلف دستچین کرده‌ام. نام این کتاب را بر اساس یکی از اشعار نایدو که آخرین شعر این مجموعه است انتخاب کردم که برگرفته از نام زن مشهور هندی به نام رادا است. مقدمه کتاب هم راجع به این شاعر توضیح داده است. افسون رادا از مجموعه شعر زنان هند در ۵۰۰ نسخه توسط انتشارات پرما منتشر شده و لغت‌های هندی و سانسکریت کتاب در پا نوشت‌ها توضیح داده شده است.

بابک توضیح داد: نایدو یک نمایشنامه به اسم «ماهر منیر» به فارسی نوشته بود. حاکم شهر حیدر آباد (محل تولد این شاعر) که فارسی زبان و مسلمان بوده است از این نمایشنامه بسیار خوشش آمد و به نایدو بورسیه تحصیل در بریتانیا را اعطا کرد. او در کالج دخترانه گیرتون کمبریج تحصیل کرد و بعد از آن به هند برگشت و در هند با جنبش استقلال‌طلبی و گاندی آشنا شد. گاندی تاثیرا زیادی روی عقاید و آثار او داشته و بعد از مدتی در سیاست به دست راست گاندی تبدیل می‌شود. در نهایت در سال ۱۹۴۷ جنبش استقلال طلبی هندوستان توانست هندوستان را از استعمار بریتانیا خارج کند. سال ۱۹۴۹ دو سال بعد از استقلال هند نایدو فوت کرد.

این هندشناس تاکید کرد: شعرهای نایدو بیشتر، طبیعت‌گراست و با الهام از اجتماع، محیط فرهنگی، طبیعت و بنیان‌های ذهنی هندو سروده شده است.