به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، دكتر «جلال خالقيمطلق» عضو هيات امناي بنياد فردوسي و استاد دانشگاه هامبورگ در پيامي به نشست «همانديشي هزاره شاهنامه فردوسي» گفت: از شاهنامه تاريخ و فرهنگ باستان را آموختهاند. از شاهنامه آداب و رسوم و آيينهاي نياكان ما را آموختهاند. از شاهنامه ادبيات باستان ما را آموختهاند. از شاهنامه شاعري آموختهاند. از شاهنامه اخلاق نيكو آموختهاند. از شاهنامه كشورداري آموختهاند، از شاهنامه هويت تاريخي، فرهنگي و ملي ايرانيان را آموختهاند و از شاهنامه زبان فارسي را آموختهاند.
در ادامه اين پيام آمده است: امروزه اهميت زبان فارسي در كنار اهميت هويت تاريخي، فرهنگي و ملي مهمترين آموزه اين كتاب است و اين آموزهها از يكديگر جدا نيستند. در تاريخ اسلامي ما، پيش از فردوسي چندين رويداد براي برقراري و گسترش زبان فارسي انجام گرفت به ويژه آنچه در زمان فرمانروايي صفاريان و سامانيان رخ داد.
استاد دانشگاه هامبورگ در بخش ديگري از پيام خود نوشته است: نهادينگي زبان فارسي به دست فردوسي هميشگي شد و از آن زمان تا زمان صفويه كه ايران مانند بقچه چهل تكهاي به فرمانرواييهاي گوناگون تقسيم شده بود، ميهن اصلي ايرانيان زبان فارسي بود تا باز ايران يكپارچگي باستاني خود را، نه بدان گستردگي، بازيافت و پس از آن نيز زبان فارسي هم چنان زبان رسمي ايران باقي ماند.
اين پيام مي افزايد: در ايران زبانهاي محلي گوناگوني رايجاند كه همراه با ديگر آداب و سنن محلي، فرهنگ ايران را پرمايه و رنگين ميكنند. اين زبانهاي محلي را بايد دوست داشت و پاس داشت ولي از سوي ديگر، گويندگان اين زبانها نيز بايد مرز خود را بشناسند و كاركرد هر يك از دو زبان محلي و ملي را به درستي بدانند.
در انتهاي پيام عضو هيات امناي بنياد فردوسي آمده است: همه ملت ايران بايد زبان فارسي را كه بزرگترين شاخصه فرهنگ و مليت و بزرگترين نگاهبان يكپارچگي ماست و بر پايه فرهنگ پرمايه خود در شمار زبانهاي مهم جهان است، همچون جان خود گرامي بدارند.
جمعه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۸ - ۲۰:۰۷
نظر شما