به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، به نقل از ستاد خبري سراي اهل قلم، نشست «اهميت بازنويسي و بازآفريني در ادبيات كودك و نوجوان»، با سخنراني محمدرضا يوسفي، جعفرتوزندهجاني و محمدجعفر قنواتي از نويسندگان كودك و نوجوان برگزار شد.
در ابتداي اين نشست، «يوسفي» با بيان اينكه مقوله بازنويسي پيشينه قديمي در ايران دارد، گفت: «نامهخسروان» نخستين متني است كه براساس شاهنامه در حوزه كودك ونوجوان بازنويسي شده است.
وي در ادامه به تفاوتهاي بازنويسي و سادهنويسي پرداخت و افزود: در سادهنويسي به لحاظ ساختار «واژگاني» تغييري در داستان رخ نميدهد ولي در بازنويسي، بعضي از عناصر صحنهساز و شخصيتها تغيير ميكند.
به گفته يوسفي، امروزه در ادبيات نو، فرقي بين بازنويسي و بازآفريني نيست و نويسنده ساختار داستان را با نگاه خويش تغيير داده و تعبير خود را از اثر ارايه ميدهد.
وي در ادامه، درباره داستانهاي شاهنامه و قابليتهاي بازنويسي آن سخن گفت و اضافه كرد: در ميان كتابهاي موجود در بازار كتاب، با هيچ اثري كه به معناي واقعي زبان حماسي شاهنامه را بازنويسي كرده باشد، برخورد نكردم.
«توزندهجاني» نيز بازنويسي اسطورهها و افسانهها را ضروري دانست و افزود: بسياري از متون كلاسيك قابليت بازنويسي و روز آمد شدن را دارند.
به گفته وي، بازنويسي يك ضرورت است كه زمينه را براي بازآفريني خلق اثر جديد ايجاد ميكند.
در ادامه، «قنواتي» درباره اهميت بازنويسي و بازآفريني سخن گفت و افزود: اين مقوله باعث ميشود نسلهاي آينده با فرهنگ گذشته (اسطورهها و افسانهها)كشورشان آشنا شوند.
وي، با بيان اينكه دركشورهاي اروپايي بسيار به بازنويسي و بازآفريني ادبيات اهميت ميدهند، گفت: ادبيات كهن، اسطورهها و افسانه ها پنجاه سال است كه در كشورهاي غربي براي سنين كودكان و نوجوانان بازنويسي ميشوند.
قنواتي افزود: بازنويسي متون كهن فاصله بين نسلها را از بين ميبرد.
دوشنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۸ - ۲۰:۰۹
نظر شما