به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مصطفی فعله‌گری در برنامه میز داستان شبکه اینترنتی کتاب درباره قدرت نویسندگان چپ در ادبیات داستانی، بیان کرد: پدید آمدن ادبیات داستانی چپ در جهان معاصر ایران خودآگاه و به صورت فرمایشی نبوده بلکه برخاسته از تلاطم‌های اجتماعی، طبقاتی، تاریخی و سیاسی بوده است. در عرصه‌های اجتماعی، سیاسی و حتی اقتصادی هر نیرویی که بتواند درک کند که ادبیات چه جایگاه تاکتیکی و استراتژیکی غیر قابل حذفی دارد، موفق خواهد بود.

وی تاکید کرد: برخلاف ماتریالیسم تاریخی و ماتریالیسم دیالکتیک که با بیان اینکه همه چیز مادی است، معرفی شده‌اند اتفاقاً در ادبیات چپ نوعی «عرفان‌گرایی» حاکم است. نه تنها از دوران مارکس به بعد بلکه قبل از مارکس هم در تاریخ باستان و سده‌های میانه جریان‌های عدالت‌خواهانه که معمولاً با از خودگذشتگی برای عموم آغاز شده‌اند هرگز قصد کسب سود و دستمزد نداشته است‌ بلکه خودجوش و از بستر تلاطم‌های اجتماعی به وجود آمده است. 

این نویسنده با اشاره به تعریف واژه چپ از دوران باستان تا به امروز، گفت: واژۀ چپ به این معناست که شما اگر شرایط موجود را نپذیرید به عنوان عنصر چپ به حساب می‌آیید. از نیروهای امپریالیستی آمریکا که تقسیم به چپ و راست می‌شوند تا جریانات مذهبی در جهان از جمله مسیحیت، یهودیت، هندوئیسم و حتی بودایی و تا تشیع و روحانیت در ایران به یک جناح چپ و یک جناح راست تقسیم می‌شود.  بی‌گمان تفکر و ادبیات داستانی چپ هم به لحاظ فرم و هم به لحاظ محتوا با تغییر رو به رشدی مواجه شد. ادبیات روستایی در ایران با محمود دولت‌آبادی شکل گرفت و بدون حمایت چپ در ایران، آثارش با این مخاطب وسیع روبه‌رو نمی‌شد یعنی اگر محمود دولت آبادی در یک شرایط دیگر به ادبیات روستا می‌پرداخت، موفقیتی به دست نمی‌آورد.