هر برگ زرینی از وصایای شهدا، تاریخ تحول فکری انقلاب اسلامی را در عرصه رویارویی نهایی جبهه حق علیه باطل بیان میکند و بهسان قطبنمایی است که سمت و سوی جریان تمدنساز اسلامی را نشانمان میدهد. آنچه در ادامه میخوانید، وصایای دلسوزانه شهدای مدافعان حرم نسبت به فضای غبارآلود زمانه و گرفتاریهای آن است.
بسمه تعالی
یا حی و یا قیوم؛ شکر تورا نتوانم حتی ذرهای ادا کنم. اما ایمانی دارم که خودم را با آن آرام مینمایم، بارالها، شکرت از اینکه ارزانی نمودی نعمتهای بیاندازه بیآنکه خواسته باشم؛ ۱۲۴هزار پیامبر و خاتم، نگین آنها و اهلبیت عزیزش، و دوازده امام و پیشوا که در قیامت بهانهای برای خطا نداشته باشم. عنایت نمودهای به ما که بعد از ۱۴۰۰سال اتفاقی روی دهد بر ملتهای جهان و خصوصا به ایران و روحالله خمینی(ره) ما را از خواب بیدارمان کند و با دعوت به پیشگاهت نایب دیگری به ما عنایت فرمودهای که راهرو امام(ره) و صاحب عصر و زمان حضرت حجت، مهدی موعود، باشد. شکرت باد خدا. اقرار میکنم به ایمان قلبی و زبان، به خدا و قرآن و عترت حضرت رسول اکرم(ص). ولی با اقرار به اینکه در ادای دینم کوتاهی کردهام و یقین به بخشندگی دارم، به عزیزان مقرب قسم یاد میکنم که ببخشی و مرا با شهدای کربلای حسین و کربلای ایران اسلامی محشور فرمایی. لطف کردی توفیق یافتم چند صباحی همراه با شهدای ایران و رزمندگان هشت سال دفاع مقدس بودم، قسمت نبود و خواست خودت و کمبود من، عنایت نمودی زیارت بیتت و زیارت حضرت رسول و زیارت بقیع و امامان و حضرت زینب(س) و رقیه(س). زیارت عوامانه نمودهام قبول فرما. یاریم نما خوب با خلوص نیت از دین و آن هم با بصیرت و معرفت دفاع نمایم و مرگم را مرگ محمد و آل محمد(ص) نما هرچند که بودنم محمدی و آل محمدی نبود.
یا ارحم الراحمین، العفو و العفو و العفو
خانواده گرامی و عزیزم، حلال و حرام و محرم و نامحرم را رعایت فرمایید و حلالم کنید که خیلی اذیت و آزار دادهام.
والاسلام، مدافع کوچک دین و حرم عباس عبداللهی
۲۸ صفر ۱۴۳۵
نظر شما