محدثی خراسانی در نشست «عصر شعر و رونمایی از کتاب بحارالاشعار» مطرح کرد؛
شعر فارسی آمیخته با آموزههای دینی است
مصطفی محدثی خراسانی در نشست عصر شعر و رونمایی از کتاب بحارالاشعار تأکید کرد که شعر فارسی از آموزههای اسلامی و قرآن جدا نیست و به شاعران طیف خاصی محدود نمیشود.
در این محفل ادبی ضمن رونمایی از جلد اول مجموعه بحارالاشعار، مصطفی محدثی خراسانی، شاعر و مجری برنامه، حسن اسحاقی، محمود یوسفی، الهام نجمی و پروانه علیپور و مجید صالحی و جمعی از اهالی ادب شعرخوانی حضور داشتند.
محدثی خراسانی، شاعر آیینی در ابتدای برنامه درتوضیح مفهوم شعر آیینی معاصر بیان کرد: در این محفل به بهانه رونمایی از مجموعه شعری که گزیدهای از شاعران هم روزگارمان در مدح امام علی(ع) است، گرد هم آمدهایم.
وی افزود: شعر فارسی به این شکلی که امروز با آن سروکار داریم نبوده؛ زیرا ارتباط ما با شعر فارسی قبل از اسلام تقریبا قطع شده است. به دلیل تغییر و تحولاتی که زبان فارسی داشته و همچنین به واسطه اینکه شعر فارسی بعد از اسلام تحت تاثیر شعر عرب بوده است، شعر فارسی به این شکل که ما اکنون آن را می شناسیم نبوده است.
محدثی خراسانی با بیان اینکه سابقه این شعر به سالها پس از ظهور اسلام بر میگردد، تاکید کرد: به صورت تقریبی میتوان گفت که سال ۲۵۱ هجری زمان حکومت یعقوب لیث صفار بود که در منطقه سیستان و بلوچستان، اولین شاعر فارسیزبان، محمد بن وصیف سیستانی به تقلید شاعر عرب به زبان عربی در مدح یعقوب لیث شعری گفت.
این شاعر ضمن یادآوری اینکه یعقوب لیث صفاری بهدلیل تعصبی که بر زبان فارسی داشته، شعر محمدبن وصیف را از وی نپذیرفت، افزود: یعقوب لیث جمله معروفی دارد که « چیزی را که من اندر ندارم چرا باید گفتن؟» و با این بینش جلوی سرودن شعر عربی را سد کرده است.
وی تأکید کرد: چون شعر فارسی در ایران در دامن اسلام متولد شده، اولین زمینههای شعر فارسی برای آن زمانی بوده که اسلام به طور کامل به ایران وارد و مستقر شده بود؛ بنابراین فرهنگ ما با اسلام درهم آمیخته است. شعر فارسی چیزی جدای از آموزههای اسلامی و قرآن نیست.
محدثی خراسانی همچنین درمورد ویژگیهای شعر آیینی بیان کرد: با تمام این اوصاف امروزه به گونهای خاص از اشعار، شعر آیینی میگویند. این شعر ارتباط مستقیم با اهل بیت (ع) و سیره آنها دارد که به اصطلاح از آن به عنوان شعر آیینی یاد میشود.
وی افزود: اتفاقی که در دهههای منتهی به انقلاب افتاد، این بود که مردم تصور داشتند که سرودن شعر مذهبی کار طیف خاصی به جز شاعران رسمی است که جایگاه بلندی در روزگار دارند. بهطورمثال تصور میکردند که این حوزه تنها مخصوص مداحان یا مرثیهسرایان است؛ اما تعدادی از شاعران این تابو را شکستند و تعدادی دیگر از شاعران نیز این خطبندی را نپذیرفتند. شاعران نامآور هم روزگار خودمان پس از انقلاب ازجمله نصرالله مردانی و علی معلم دامغانی و بسیاری دیگر از شاعران هستند که نمیتوان شعر آیینی را از اشعار دیگر آنها تفکیک کرد.
محدثی خراسانی گفت: پرداختن به حوزه شعر آیینی، نبوی، علوی و رضوی موجب شده است که جوانان برای ورود بیشتر به این حوزه انگیزه پیدا کنند. تا قبل از این در شعر آیینی بیشتر به توصیف و بیان چگونگی زندگی اهل بیت یا رخدادهای مذهبی میپرداختند اما ذهن شاعران به تدریج معطوف به فلسفه و چرایی زندگی و موضعگیریهای آنها شد.
سیوچهارمین نمایشگاه بینالمللی تخصصی کتاب تهران با شعار «آینده خواندنی است» از ۲۰ تا۳۰ اردیبهشت ماه در مصلای امام خمینی(ره) و همزمان به صورت مجازی در ketab.ir برگزار میشود.
نظر شما