پل جانسون، نویسنده، مورخ و روزنامهنگار آمریکایی در 94 سالگی درگذشت. او در زمان نخست وزیری مارگارت تاچر، مشاور و نویسنده متن سخنرانیهای او بود.
در سال 1979 و پس از اینکه مارگارت تاچر به عنوان نخست وزیر انتخاب شد، جانسون مشاور و نویسنده متن سخنرانیهای او شد. وی در سال 2006 مدال آزادی ریاست جمهوری را به عنوان بالاترین افتخار غیرنظامی آمریکا از رئیس جمهور وقت، جورج دبلیو بوش، دریافت کرد. او همچنین به دلیل خدماتش به ادبیات در سال 2016 نشان فرمانده رتبه امپراتوری بریتانیا (سی.بی.ای) را دریافت کرد.
جانسون در سال 1977 کتاب «دشمنان جامعه» را منتشر کرد که حملهای به روشنفکران چپ دهه 1960 از جمله ایوان ایلیچ، هربرت مارکوزه و دیگران بود. این کتاب از دیدگاه کارل پوپر نوشته شده و بیانگر یک ضد کمونیسم جدید و قدرتمند در آثار اوست.
بسیاری از آثار جانسون، انتقاد لیبرالها و مدرنیستها را به دنبال داشته و اصول آنها را زیر سوال برده است. به عنوان مثال، در سال 1999 در مجله اسپکتیتور مقالهای درباره بزرگترین رهبران سیاسی قرن بیستم نوشت و در آن، پینوشه، دیکتاتور شیلی را به عنوان یکی از چهرههای برتر معرفی کرد، چراکه معیار او برای موفقیت، فقط ثبات و پیشرفت اقتصادی بود.
از جمله کتابهای جانسون میتوان به «تولد مدرن: جامعه جهانی 1815-1830» (1983)، «زمان مدرن: تاریخ جهان از 1920 تا 1980» (1984)، «تاریخ مردم آمریکا» (1998)، «تاریخ مسیحیت» (1979)، «تاریخ یهودیان» (1987)، «جستوجوی خدا: یک زیارت شخصی» (1996)، «دشمنان جامعه» (1979) و رمانهای «چپ مرکزی» (1959) و «مرگ انگلستان» (1964) اشاره کرد.
از جانسون کتابهای «روشنفکران»، «تاریخ تمدن مصر» و «سقراط، مردی برای روزگار ما» به فارسی ترجمه و منتشر شدهاند.
نظر شما