خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در فارس – اعظم موسوی:
من یار مهربانم
دانا و خوش بیانم
گویم سخن فراوان
با آن که بی‌زبانم ...
همه ما این شعر را در سال‌های آغازین تحصیلمان خوانده‌ایم و به خاطر سپرده‌ایم و بعدها، بارها و بارها تکرارش کرده‌ایم. خواندیمش که بیاموزیم و ایمان بیاوریم به کتاب تا همدم روزان و شبانمان باشد و التیام‌بخش دردهایمان. تا با کتاب بخندیم و با کتاب گریه کنیم و با کتاب هیجان‌زده شویم و با همو زندگی کنیم.
زندگی سراسر دغدغه و پر‌آشوب امروز، گاهی بهانه‌ای به دستمان می‌دهد تا کتاب نخواندنمان را بر گردنش بیندازیم که بی‌راه هم نیست اگر چنین بگوییم؛ اما با خودمان فکر کنیم اگر همین مدت زمان گاه طولانی که گوشی تلفن همراه در دست، فضاهای مجازی را زیر و رو و مطالب مفید و هم بی‌ارزشی را از لابه‌لای بی‌شمار شبکه‌ها و گروه‌های مجازی آن مرور می‌کنیم، برای خواندن چند صفحه از یک کتاب خوب بگذاریم، کم‌کم کتاب خواندن، عادتمان می‌شود و حال دلمان و روحمان را خوب می‌کند.
از میان همه کتاب‌هایی که منتشر می‌شوند و می‌خریم و در کتابخانه‌هایمان جا می‌دهیم، چند تایش را خوانده و از کدامشان بیشتر خوشمان آمده و خواندشان را به دیگران توصیه کرده‌ایم؟! اصلا چطور توقع داریم فرزندانی کتاب‌خوان داشته باشیم وقتی حتی یک بار پیش رویش کتابی را ورق نزده‌ایم و از آن بدتر حتی وقتی را برای خرید و باز هم بدتر از آن خواندن کتاب برای کودکانمان اختصاص نداده‌ایم؟! آن وقت مرتب می‌گوییم: دخترم بخوان؛ پسرم بخوان. اصلا چه جای بحث و مناقشه؟!
پیش از تولد دخترم برایش کتابخانه تهیه کردم و در کنار وسایل نو و خوش‌عطر و بو و خوش حس و حال نوزادیش که در اتاق چیده شده بود، بیش از 50 عنوان کتاب مناسب گروه سنی الف و ب جا دادم تا یادم بماند برایش کتاب بخوانم و زندگی را در لابه‌لای سطور کتاب‌ها به او بیاموزم. با خودم فکر می‌کنم چه اتفاق خوبی است اگر این کار رسم شود و مادرها برای سیسمونی نوزادشان دنبال کتاب خوب هم بگردند.
نشان دادن ارزش‌های اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی به کودکان و نوجوانان عصر حاضر یکی از دغدغه‌های اهالی فرهنگ و تعلیم و تربیت است و چه اتفاق خوبی است و چه گلستانی رقم می‌خورد اگر بتوانیم مهارت‌های کوچک زندگی، اخلاق‌مداری و انسانیت را از همان کودکی و نوجوانی در وجود بچه‌ها نهادینه کنیم تا بزرگسالیشان را با آشوب کمتری بگذرانند و چه وسیله‌ای بهتر از کتاب.
در دنیای پر از تکنولوژی امروز که با سرعت فزاینده‌ای به پیش می‌رود و همه ما را هم با خود همراه می‌کند، گاهی فراموشمان می‌شود مفاهیم ارزشمند زندگی را با خودمان مرور کنیم و به فرزندانمان بیاموزیم و غافلیم از لطمه‌هایی که همین فراموشی در آینده ممکن است برایمان رقم بزند. مفاهیمی چون مهرورزی، صلح، دوستی، کمک، احترام به دیگران و.. که خواندن کتاب‌های خوب، بسیاری از این مفاهیم را بی‌آنکه زحمتی داشته باشد برایشان مرور می‌کند و حتما در لوح سفید و بی‌آلایش وجود کودکانمان نقش می‌بندد تا ببالند.
کتاب را مهم بدانیم و مقدس بشماریم و بخوانیم.
من یار مهربانم
دانا و خوش بیانم
گویم سخن فراوان
با آن که بی‌زبانم ...
همه ما این شعر را در سال‌های آغازین تحصیلمان خوانده‌ایم و به خاطر سپرده‌ایم و بعدها، بارها و بارها تکرارش کرده‌ایم. خواندیمش که بیاموزیم و ایمان بیاوریم به کتاب تا همدم روزان و شبانمان باشد و التیام‌بخش دردهایمان. تا با کتاب بخندیم و با کتاب گریه کنیم و با کتاب هیجان‌زده شویم و با همو زندگی کنیم.
زندگی سراسر دغدغه و پر‌آشوب امروز، گاهی بهانه‌ای به دستمان می‌دهد تا کتاب نخواندنمان را بر گردنش بیندازیم که بی‌راه هم نیست اگر چنین بگوییم؛ اما با خودمان فکر کنیم اگر همین مدت زمان گاه طولانی که گوشی تلفن همراه در دست، فضاهای مجازی را زیر و رو و مطالب مفید و هم بی‌ارزشی را از لابه‌لای بی‌شمار شبکه‌ها و گروه‌های مجازی آن مرور می‌کنیم، برای خواندن چند صفحه از یک کتاب خوب بگذاریم، کم‌کم کتاب خواندن، عادتمان می‌شود و حال دلمان و روحمان را خوب می‌کند.
از میان همه کتاب‌هایی که منتشر می‌شوند و می‌خریم و در کتابخانه‌هایمان جا می‌دهیم، چند تایش را خوانده و از کدامشان بیشتر خوشمان آمده و خواندشان را به دیگران توصیه کرده‌ایم؟! اصلا چطور توقع داریم فرزندانی کتاب‌خوان داشته باشیم وقتی حتی یک بار پیش رویش کتابی را ورق نزده‌ایم و از آن بدتر حتی وقتی را برای خرید و باز هم بدتر از آن خواندن کتاب برای کودکانمان اختصاص نداده‌ایم؟! آن وقت مرتب می‌گوییم: دخترم بخوان؛ پسرم بخوان. اصلا چه جای بحث و مناقشه؟!
پیش از تولد دخترم برایش کتابخانه تهیه کردم و در کنار وسایل نو و خوش‌عطر و بو و خوش حس و حال نوزادیش که در اتاق چیده شده بود، بیش از 50 عنوان کتاب مناسب گروه سنی الف و ب جا دادم تا یادم بماند برایش کتاب بخوانم و زندگی را در لابه‌لای سطور کتاب‌ها به او بیاموزم. با خودم فکر می‌کنم چه اتفاق خوبی است اگر این کار رسم شود و مادرها برای سیسمونی نوزادشان دنبال کتاب خوب هم بگردند.
نشان دادن ارزش‌های اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی به کودکان و نوجوانان عصر حاضر یکی از دغدغه‌های اهالی فرهنگ و تعلیم و تربیت است و چه اتفاق خوبی است و چه گلستانی رقم می‌خورد اگر بتوانیم مهارت‌های کوچک زندگی، اخلاق‌مداری و انسانیت را از همان کودکی و نوجوانی در وجود بچه‌ها نهادینه کنیم تا بزرگسالیشان را با آشوب کمتری بگذرانند و چه وسیله‌ای بهتر از کتاب.
در دنیای پر از تکنولوژی امروز که با سرعت فزاینده‌ای به پیش می‌رود و همه ما را هم با خود همراه می‌کند، گاهی فراموشمان می‌شود مفاهیم ارزشمند زندگی را با خودمان مرور کنیم و به فرزندانمان بیاموزیم و غافلیم از لطمه‌هایی که همین فراموشی در آینده ممکن است برایمان رقم بزند. مفاهیمی چون مهرورزی، صلح، دوستی، کمک، احترام به دیگران و.. که خواندن کتاب‌های خوب، بسیاری از این مفاهیم را بی‌آنکه زحمتی داشته باشد برایشان مرور می‌کند و حتما در لوح سفید و بی‌آلایش وجود کودکانمان نقش می‌بندد تا ببالند.
کتاب را مهم بدانیم و مقدس بشماریم و بخوانیم.
نظر شما