به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، اولین جلد از سه‌گانه «من، ما نیستم» با نام «زخم‌هایی که خنجر شده‌اند» نوشته هانیه موحد از سوی انتشارات ماهریس به چاپ رسید.

این کتاب که دومین رمان هانیه موحد به شمار می‌رود حال و هوای شخصیت‌ها را در مکانی مشترک به اسم مترو نشان می‌دهد. یعنی اکثر اتفاقات در مترو رخ می‌دهد و این وسیله حمل‌ونقل نماد جامعه‌ای آشفته و زخم خورده می‌شود. داستان نه روایتگر اصلی دارد و هر کدام به نوعی با دیگری درگیر و یا هم صحبت می‌شود.

مترو نمادی از جامعه می‌شود و مسافر، دست فروش و راننده اجزاء مرتبط با هم در این مسیر طولانی می‌شوند که در نهایت شخصیت‌ها در یک نقطه‌ تلاقی به هم وصل می‌شوند؛ جایی به نام بیمارستان.

در بخشی از این رمان می‌خوانیم:
«چند ثانیه بعد در باز می‌شود و زنی روبه‌رویم می‌ایستد. چیزی درونم ول می‌شود. مغزم گیر می‌کند لای بته‌ای درشت و خاردار و تقلاهای بی خودی‌اش شروع می‌شود.
غزل بود ولی انگار نبود یعنی خودش نبود. شبیه آدم اسیری بود که از تبعیدگاه فرار کرده و در مسیر فرار زخمی شده باشد. پوست صورتش زرد و سرخ بود. جوری این دو رنگ با هم قاطی شده بود که نمی‌شد گفت به زرد تمایل بیش‌تری دارد یا سرخ.
آب دهانم را قورت دادم و روبه‌روی زن لاغر و رنگ و رو باخته‌ای به نام غزل ایستادم.»

این رمان در 86 صفحه نوشته و توسط انتشارات ماهریس خرداد امسال به چاپ رسیده است.