او معتقد است بهترین کار برای لذت بردن از این روزهای خودقرنطینگی کتاب خواندن است و میگوید: اگر پدر و مادرها فرزندان خود را به کتاب خواندن عادت داده بودند، گذراندن این روزها برایشان سخت نبود اما چون بچهها به مطالعه عادت ندارند، این روزها برایشان سخت میگذرد.
خرامان در این باره توضیح میدهد: دنیای کتاب و رمان مانند فیلم و تئاتر است. وقتی شروع به خواندن کتابی میکنیم، وارد دنیای جدیدی میشویم و دریچه تازهای به روی ما گشوده میشود، گویی از پشت پنجرهای به منظرهای مینگرید که دائم تغییر میکند و هربار که کتاب جدیدی میخوانید با منظره تازهای روبهرو میشوید و اینها کمک میکند نه تنها وقتمان سپری شود بلکه به ما خوش بگذرد.
خرامان معتقد است طبیعتا در این ایام خواندن رمانها برای نوجوانان از سایر ژانرها جذابتر است، مگر اینکه خود فرد علاقه خاصی به سایر ژانرها داشته باشد.
خالق «بازجویی خانواده قلندری» در ادامه خواندن رمانهایی مانند «شگفتی» اثر پالاسیو، «دروازه مردگان» نوشته حمیدرضا شاهآبادی، «طولانیترین آواز نهنگ» اثر جکلین ویلسون، «خطای ستارگان بخت ما» اثر جان گرین، «زیبا صدایم کن» نوشته فرهاد حسنزاده و «هفت دقیقه به شلیک» نوشته مصطفی خرامان را به نوجوانان پیشنهاد میکند.
به گفته خرامان نوجوانهای علاقهمند به داستانهای کوتاه هم میتوانند مجموعه داستانهای کوتاهی که از سوی انتشارات مدرسه منتشر شده مانند «سرقت مصلحانه و چند داستان دیگر» را بخوانند.
نظر شما