به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از فوربس، مجله اینترنتی کورا (quora) سایتی برای اشتراک نظرات و عقاید مختلف در جهت آموزش و یادگیری تاسیس شده است. این مجله اخیراً در پرسشی این سوال را مطرح کرده است که داستان و مستند چقدر با هم ارتباط دارند. این مجله پرسیده است آیا داستان‌ها واقعاً با حوادث واقعی و مستند ارتباط دارند یا اینکه واقعیت چیز دیگری غیر از تصورات نویسندگان است؟ به نظر مجله فوربس جالبترین پاسخ به این سوال نظر «فرد ویتزین» نویسنده و رمان نویس آمریکایی صاحب کتاب آبی عمیق است. وی در پاسخ به این سوال خاطرات کودکی‌اش درباره شغل پدر و مادرش را برای جمع آوری اطلاعات مربوط به نوشتن یک رمان تعریف می‌کند که چگونه حوادث واقعی و تاریخی برای نوشتن یک رمان استفاده شده است.
 
وی می‌‌نویسد: برای اولین بار به واسطه شغل نقاشی مادرم به نویسندگی علاقمند شدم چون دوست داشتم مثل مادرم چیزهای جدیدی خلق کنم ولی لزوماً بعدها فهمیدم که داستان و رمان بر خلاف بسیاری از نقاشی‌های انتزاعی لزوماً نه تنها همان چیزهایی نیست که در ذهن نویسنده وجود دارد بلکه مجموعه از حوادث و واقعیاتی است که در ذهن دیگران است و نویسنده با شنیدن و حواس دیگر آنها را تعریف می‌کند.
 
وقتی در جوانی در روزنامه‌ها و مجلات مختلف سعی می‌کردم گزارش‌ و یادداشت‌های ذهنی برای روزنامه‌ها بنویسم ولی بعدها متوجه شدم که خوانندگان زیاد به نوشته‌های خیالی علاقه ندارند. آنها نمی‌خواهند بدانند که در ذهن من درباره حوادث و اتفاقات چه چیزی رخ می‌دهد بلکه دوست دارند همان چیزهایی را بخوانند که در ذهن خودشان رقم خورده است. در واقع بسیاری از نویسندگان بزرگ نیز همین راه را رفته‌اند. آنها تنها داستان‌هایی را تعریف کردند که پیش از این وجود داشتند. در واقع همه خودشان داستانی دارند ولی قادر به نوشتن آن نیستند. نویسنده تنها این واقعیت‌ها را روی کاغذ می‌آورد.
 
ویتزین تجربه خودش از داستان نویسی را به شکار ماهی در دریا تشبیه می‌کند و می‌نویسد: ارنست همینگوی در نوشتن پیرمرد و دریا یکی از ماهی‌ها را شکار کرد. سانتیاگو، پیرمردی که همینگوی داستان‌ش را در رمان خود نوشت، هم اکنون در کشور کوبا زندگی می‌کند و هنوز هم ماهیگیری می‌کند. سانتیاگو حتی ماجرایی در روبرو شدن با یک ماهی بزرگ تعریف می‌کند که دقیقاً در داستان همینگوی نیز آمده است.
 
ویتزین در ادامه آورده است: به هر حال چیزی که در طول سال‌ها روزنامه نگاری در کنار نوشتن داستان و رمان کشف کردم این است که داستان چیزی جدای حوادث مستند پیرامون نیست. دقیقاً همان‌ چیزهایی که در رمان‌ها نوشته می‌شود را می‌توان جایی آن بیرون در شخصیت دوستان و آشنایان نویسنده‌ها پیدا کرد. اگر خواستید درباره سرگذشت شخصیت‌های داستان من چیزی پیدا کنید بهتر است سری به استودیو نقاشی مادرم در منهتن نیویورک بزنید...