اختیارات موسسه انتشارات امیرکبیر که 70 سالگی خود را تجربه میکند روز گذشته به حسین شاهمرادی سپرده شد و حال باید دید در تداوم سیاستهای سازمان تبلیغات اسلامی، این مجموعه چه شرایطی خواهد داشت.
مطابق با حکم صادر شده، وظایف مدیرعامل جدید این مرکز نشر 70 ساله، عبارت است از بازخوانی عقبه محتوایی مؤسسه و بازتعریف افق پیشرو و مأموریتهای جدید آن، با عنایت به بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی و تدوین یک برنامه عملیاتی چهار ساله برای احیای نوسازی و ارتقای بهرهوری در مجموعه و خانواده مؤسسه امیرکبیر. همچنین از شاهمرادی خواسته شده با بال توسعه و تعمیل ارتباطات با نخبگان جبهه فرهنگ، هنر و اندیشه انقلاب اسلامی را بگستراند و ملزومات تقویت نام و نشان ممتاز نشر امیرکبیر را باز یابد.
موسسه انتشارات امیرکبیر سال 1328 از سوی عبدالرحیم جعفری بنا نهاده شد و با توجه به فعالیتهای گسترده در تولید و انتشار آثار ارزشمند در تاریخ نشر ایران همواره بهعنوان یکی از بزرگترین و معتبرترین مؤسسههای انتشاراتیِ کشور شناخته میشود. عبدالرحیم جعفری تا پایان حضورش در موسسه بیش از 2000 عنوان کتاب منتشر کرد.
مدیریت این موسسه سال 1358 مصادره و به سازمان تبلیغات اسلامی واگذار شد؛ تا پیش از این واگذاری موسسه انتشاراتی امیرکبیر بهعنوان بزرگترین موسسه انتشاراتی خصوصی کشور شناخته میشد. اظهار نظر درباره عملکرد این مجموعه با سیاستهای سازمان تبلیغات اسلامی، به بررسی فاکتورهای متعددی نیاز دارد اما بسیاری از کارشناسان معتقدند مسیری که این انتشارات در 40سال گذشته پیموده، مسیری مترقی نبوده و تنها دو عامل باعث زندهماندن این مجموعه و برند «امیرکبیر» شده است: اول؛ ذخیره گرانقدر کتابهایی که پیش از انقلاب با تلاشهای مرحوم جعفری و عقد قرارداد با بزرگترین مفاخر فرهنگ و ادبیات کشور فراهم آمده و دوم؛ بهرمندی از بودجه و حمایتهای دولتی که مانع از ورشکستگی آن شده است.
شاید بتوان افت کیفیت در بازنشر کتابهای ارزشمند و شناخته شده؛ آنهم در تیراژهای چندصدتایی را یکی از مصادیق افت جایگاه این نشر قدیمی دانست؛ همچنین فروش برخی از شعبهها و کوچک شدن ویترین این مجموعه بزرگ را که گویا بهدلیل پوششهای مالی و گذر از بحرانهای اقتصادی انجام شده است. حسن میرکریمی؛ مدیرعامل سابق موسسه امیرکبیر، پیشتر درباره وضعیت این مجموعه و مسائل مالی مربوط به آن به ایبنا گفته بود: «غرض از واگذاری موسسه امیرکبیر به سازمان تبلیغات اسلامی آن است که از محل درآمد و عایدات موسسه انتشارات امیرکبیر به اهداف سازمان تبلیغات کمک شود. یعنی هدف این بوده که امیرکبیر بهعنوان موسسه اقتصادی پُردرآمد به سازمان کمک کند. البته طی سالهای اخیر که انتشارات دچار ضعف شد، حمایتهایی مانند خرید کتاب و یا تخصیص بخشی از درآمد حاصل از فروش برخی اموال به موسسه؛ اما هیچگاه در قالب بودجه نبوده است. حمایتها هم معمولا صرف هزینههای جاری شده و با هدف سرمایهگذاری تخصیص پیدا نکرده است.»
با توجه به جریان مدیریتی که موسسه انتشارات امیرکبیر بهویژه بعد از انقلاب اسلامی تجربه کرده و همچنین سابقه عبدالرحیم جعفری بهعنوان بنیانگذار و یکی از نمادهای حرفهایگری در عرصه نشر کتاب، باید دید مدیر جوان و تازه منصوب شده این موسسه چه عملکردی را خواهد داشت و وضعیت امیرکبیر در دوره مدیریتی او، دستخوش چه تغییراتی میشود؟
مدیریت دفتر روابط عمومی و امور بینالملل مجمع ناشران انقلاب اسلامی ۸۱ تا ۸۸ ، مدیر دفتر آموزش و توانمندسازی مجمع ناشران انقلاب اسلامی ۸۱تا۸۳ و سردبیر ماهنامه «شیرازه کتاب»، نشریه تخصصی کتاب و کتابخوانی ۸۱ تا۸۸ از جمله سوابق کاری حسین شاهمرادی بهشمار میآید.
نظر شما