"فرزانه كرم پور" در گفت وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، درباره ضرورت ويرايش آثار داستاني پيش از چاپ گفت:به هيچ وجهبه ويرايش داستان و رمان توسط فردي غير از خود نويسنده اعتقادي ندارم.هميشه خودم داستان و رمان هايم را ويرايش مي كنم و اين كار به عهده شخص ديگري نمي گذارم.

وي نسپردن داستان هايش را به ويراستار  نبود ويراستاران حرفه اي عنوان كرد و افزود:متاسفانه در ايران كمتر شاهد ويراستار حرفه اي هستيم، اما در غرب ويراستاران از اعتبار و ارزش وي‍‍ژه اي برخوردارند. 

نويسنده "دعوت با پست سفارشي" ادامه داد: مثلا نويسنده اي چون" كارول اوتس" و "اتوود" ويراستار دارند و ويراستارنشان از دانش و آگاهي برخوردارند كه مي توانند به نويسنده، براي بهترشدن يك داستان حتي پيشنهاد حذف يك شخصيت را بدهند. 

"كرم پور" يادآور شد: ويراستاران ايراني تنها كاري كه مي كنند، تصحيح غلط هاي املايي و انشايي يك متن است .چنين كاري را خود نويسنده نيز مي تواند انجام بدهد. با اين اوصاف ديگر ضرورتي وجود ندارد كه فردي با چنين دانشي ، در اثر داستاني نويسنده اعمال نظر كند. 

اين نويسنده با بيان اين مطلب كه ويراستار شدن در ايران صرف گذراندن يك دوره 6 ماهه است، يادآور شد: در ايران بيشتر افرادي كه ديد هنري و خلاقيت ندارند و تازه بازنشسته شده اند و دنبال كار مي گردند با گذراندن يك دوره 6 ماهه ويراستاري ، ويراستار مي شوند.
 
كرم پور ادامه داد: ناشران ايراني هم هيچ اقبالي براي بهبود وضع موجود نمي كنند و براي ويراستاري كتاب، نويسنده را مجبور مي سازندكه نظر ناشر را، كه بيشتر به نفع نشر كار مي كند، قبول كنند. 

وي افزود:بي شك اگر ويراستار حرفه اي در ايران وجود داشت، من هم حاضر مي شدم كه كتاب هايم را براي ويرايش به او بسپارم.

اين نويسنده در پايان ابراز اميدواري كرد كه با حرفه اي شدن نشر در كشور و شناخته شدن نويسندگي به عنوان شغل، تغييري در وضيعت ويرايش كتاب هاي داستان و رمان هم پيش بيايد.