کتاب «رویکردهای نوین در حدیثپژوهی شیعه»، در چهار بخش با مروری بر مطالعات میانرشتهای حدیث، به حدیث و تاریخنگاری، اصالتسنجی و نقد بیرونی و موضوع فقهالحدیث و نقد درونی میپردازد.
بخش نخست کتاب شامل دو مقاله با عنوانهای «مروری بر مطالعات میانرشتهای حدیث؛ گونهشناسی و نمونهها» نوشته مشترک مرتضی سلماننژاد و قاسم درزی و «نگاهی تحلیلی بر جدیدترین پژوهشهای آکادمیک غربیان در حدیث شیعه» اثر مشترک علی حسننیا و محمد قندهاری است.
در بخش دوم کتاب نیز دو مقاله از سید محمدهادی گرامی با عنوانهای «جریانشناسی تاریخی و نقش آن در حل تعارضهای گزارشهای رجالی» و «تاریخنگاری گفتمانهای حدیثی براساس تحلیل عناوین کتب متقدم امامیه» درج شده است.
بخش سوم کتاب به چهار مقاله با عنوانهای «اصالتسنجی و نقد بیرونی» از احمد پاکتچی، «مروری بر مسائل بازسازی متون حدیثی با تاکید بر حدیث شیعه» اثر مشترک محمدکاظم رحمتی و محمد قندهاری، «کتابت و استقامت؛ انتقال علم دینی در تشیع متقدم» تالیف ماریا ماسی دکاکه با ترجمه علی ثقفیان و «روش تاریخگذاری اسناد-متن، با توجه به «حلقه مشترک» پژوهش موردی: روایات آخرالزمان» نوشته آندریاس گورگه با معرفی و ترجمه سعید شفیعی، اختصاص دارد.
نویسندگان کتاب در بخش پایانی نیز هشت مقاله با موضوع «فقهالحدیث و نقد درونی» ارائه کردهاند. «سطوح فهم متن و مقوله فقهالحدیث (با تکیه کاربردی بر سطح زبان)» و «جایگاه مطالعات عهدینی در فقهالحدیث» اثر احمد پاکتچی، «واکاوی بسترهای گفتمانی برای خوانش و فهم احادیث» نوشته یونس دهقانی فارسانی، «استفاده از روش «تحلیل محتوا» به مثابه رویکردی نوین در فقهالحدیث» تالیف محمد عترتدوست، «درآمدی بر نقش انسانشناسی فرهنگی در فهم و ترجمه احادیث» به قلم مشترک یحیی میرحسینی، محمدحسین شیرزاد و محمدحسن شیرزاد، «روش نقد متن حدیث (با رویکرد تطبیق بر نمونهها)» نوشته مهدی ایزدی و «سنجش محتوایی حدیث؛ روشی در کشف اصالت و دیرینگی آموزههای امامتی راویان متهم به غلو» اثر حجتالاسلام سید علیرضا حسینی شیرازی، عنوانهای این هشت مقاله است.
در بخشی از مقاله «نگاهی تحلیلی بر جدیدترین پژوهشهای آکادمیک غربیان در حدیث شیعه» نوشته مشترک علی حسننیا و محمد قندهاری، میخوانیم: «تلاش غربیان در باب حدیثپژوهیِ شیعه، عمدتا بر منابع و آثار سنی متکی بوده است و تا سالهای اخیر، کمتر به روایات شیعی، نقل، نقد و تحلیل آنها همت گماشتهاند. میتوان ادعا نمود که خاستگاه زمانی خاورشناسان و حدیث شیعه نیز همزمان با مطالعات عمومی و تاریخی حدیث نزد خاورشناسان، از دوره میانی قرن بیستم آغاز شده است، بهویژه که اگر بخواهیم به لحاظ مبنایی به آن نگاه کنیم. ژرارد لوکُمت (1926-1997)، در مقالهای در سال 1970 میلادی، نشان میدهد که آگاهی غربیان از حدیث شیعه امامیه تا چه اندازه اندک است (موتسکی: 1389). اما اوضاع و احوال از دهه 1970 میلادی به اینسو تغییر کرد؛ در این زمان، اِتان کُلبرگ کوشید به ایضاح بیشتر این موضوع کمک کند. از نیمه دوم قرن بیستم، تغییرات به سمت شناسایی بیشتر شیعه، عقاید و اصول آن از دل مجموعههای روایی سوق یافت و غربیان از یک روند آرام شناسایی شیعه به معنای عام، به سوی دریافت درکِ صحیحی از شیعه اثنی عشریه و اصول اعتقادی و مبانی فکری آن حرکت کردند و در این مسیر، کمکم به مباحث تخصصیتر روایی امامیه وارد شدند.»
نخستین چاپ کتاب «رویکردهای نوین در حدیثپژوهی شیعه» در 488 صفحه با شمارگان یکهزار نسخه به بهای 32 هزار تومان از سوی انتشارات دانشگاه امام صادق (ع) راهی بازار نشر شده است.
نظر شما