وی ادامه داد: سومین کتابم «دومینو» نام دارد و از 25 شعر تشکیل شده است که خوشبختانه این مجموعه نیز طی روزهای گذشته به‌عنوان برگزیده جشنواره شعر فجر معرفی شد و پیش از آن نیز به‌عنوان بهترین کتاب سال خوزستان معرفی شده بود.
این شاعر خوزستانی با اشاره به فضای شعرهایش گفت: از آنجایی که من فارغ‌التحصیل جامعه‌شناسی هستم، بیشتر فضای شعرهایم بیانگر تنهایی انسان دنیای مدرن در مواجهه با ساختارهایی است که ما با آن دسته‌وپنجه نرم می‌کنیم. به اعتقاد من شعر یک نوع همذات‌پنداری با محیط است؛ حال این فضا می‌تواند یک فضای آمیخته با سنت باشد یا در شعری فضای مدرنیته را به وجود می‌آورد و این محتوا است که شاعر را به این سمت و سو می‌کشاند.
پاکروان در توضیح دلایل برگزیده شدنش اظهار کرد: هر کسی این حس را دارد که می‌تواند حرفی برای گفتن داشته باشد و با این هدف نیز کتاب چاپ می‌کند و من نیز طبیعتا چنین حسی داشتم. به نظر من هر شاعر حرفه‌ای متوجه ضعف و قوت کارهای خودش می‌شود و من هم از دور که به فضاهای کارهای خودم نگاه می‌کردم، فضاهای بکر، زاویه دید و اندیشه تازه‌ای را که در شاعران نوگرا وجود دارد، در آثار خودم می‌دیدم. بنابراین منتظر این اتفاق بودم؛ اما باید این را نیز بگویم که در سال گذشته کتاب‌های خوب دیگری نیز منتشر شده بودند که از زوایای دیگری به محیط پیرامون ما پرداخته‌اند.
وی ادامه داد: داوران نیز مانند ما شاعران وقتی می‌خواهند کتاب‌ها را بخوانند به دلیل حجم بالای آثار به سراغ کتاب‌هایی می‌روند که فضاهای دلپذیر دارد و آنها را سر ذوق می‌آورد. در کار کلاسیک اصطلاحی وجود دارد که می‌گویند قافیه باید زنگ بزند و در شعرنو فضاهایی دلنشین است که بتواند مفهومی تازه به ما بدهد و ما را هیجان زده کند. بنابراین هرچقدر که این فضا بیشتر و با محتوای اثر همخوانی بیشتری داشته باشد، می‌تواند راحت‌تر و بهتر مورد قبول داوری قرار گیرد.
برگزیده سیزدهمین دوره جشنواره شعر فجر با اشاره به عوامل عدالت رسانه‌ای در دنیای امروز گفت: جهان امروز به یک دهکده جهانی تبدیل شده است و رسانه‌ها حرف اول را می‌زنند؛ بنابراین شما اگر در یک جای دورافتاده هم باشید به وسیله رسانه‌های قوی می‌توانید خودتان را به خوبی معرفی کنید. به اعتقاد من اندیمشک از لحاظ شعری یکی از قطب‌های شعر سپید است و شعر شاعرانش دیده می‌شود.
وی افزود: امروز هر فردی با توجه به فعالیتی که انجام می‌دهد، می‌تواند یک رسانه باشد. از طرفی رسانه‌های مجازی فاصله‌ها را از بین برده‌اند؛ اما باید به این نکته نیز اشاره کنیم که همین فضای مجازی ما را دچار روزمرگی کرده است. من خوب به خاطر دارم که در دهه 80 که بحث وبلاگ‌نویسی حسابی داغ بود، فعالیت‌های خیلی علمی‌تری انجام می‌شد؛ اما امروز فضا فقط دیدن روزمرگی‌ها و عکس‌های افراد است و شعرها خوب بررسی و مطالعه نمی‌شود. به نظر من امروز به قدری فضای غیرحرفه‌ای حاکم است که از آن فضای حرفه‌ای فاصله گرفته‌ایم.
این شاعر جوان در توضیح شروع فعالیت‌هایش در فضای مجازی گفت: من از ابتدای دهه 80 فعالیت‌هایم را در فضای مجازی شروع کردم و بدون شک این فضا به من نیز کمک‌های زیادی کرده است؛ اما باید توجه داشته باشید که هر وسیله یا امکانات جدیدی که وارد کشور می‌شود، ضررها و فوایدی دارد و ما هر چقدر بتوانیم از این نکات مثبت بیشتر استفاده کنیم، می‌توانیم از این امکانات بهره بیشتری ببریم. من دوستان بسیار زیادی در سطح کشور دارم که با تک‌تک آنها در ارتباطم و این ارتباط از طریق فضای مجازی انجام شده است.
وی ادامه داد: شعر بیشتر از آنکه یک هنر باشد دغدغه است و این دغدغه‌مند بودن باعث می‌شود که انسان با تفکر حرکت کند. این همذات‌پنداری با پیرامون، باعث آزار روحی و روانی خود شاعر می‌شود و همین آزار و اذیت‌های روحی و روانی باعث می‌شود که شعر به وجود بیاد. به نظر من همه شاعران سختی‌های زیادی را تحمل کرده‌اند تا به جایگاه امروز برسند.
پاکروان در پایان اظهار کرد: ما در ادبیات یک مخاطب عام و یک مخاطب خاص داریم؛ بدون شک برگزیده شدن در یک جشنواره تاثیر زیادی روی مخاطب خاص ندارد؛ اما روی مخاطب عام بی‌تاثیر نیست. متاسفانه در کشور ما جشنواره‌ها وقتی تمام می‌شود، همه چیز نیز با آن تمام می‌شود و آن شور و نشاط و فضایی که برای به وجود آمدن آن کلی زحمت کشیده شده بود، نیز از بین می‌رود. با همه این تفاسیر بدون شک جایزه گرفتن در یک جایزه کشوری افتخاری است اما شاعر نباید خیلی به این موضوع دلخوش کند.
نظر شما