میرشمس‌الدین فلاح‌هاشمی، دبیر نخستین دوره جایزه «خودنویس» در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره ایده اولیه و هدف از برگزاری این جایزه و حمایت نشر جام‌جم از آن گفت: نشر «جام‌جم» بعد از چند سال به تازگی فعالیت خود را دوباره آغاز کرده است. بحث دیجیتال برای این نشر خیلی مهم است و من به عنوان دبیر علمی این انتشارات فعالیت می‌کنم. مسابقه خودنویس صرفا برای استعدادیابی طراحی شده است. الان به این صورت است که برخی از داستان‌نویسان اخبار مربوط به جوایز را پی‌گیری می‌کنند و با شرکت در این جوایز به نوعی ارتزاق می‌کنند و از امکانات مالی آن هم بهره‌مند می‌شوند اما ما هدف‌مان شناسایی استعدادهایی است که در دورترین نقاط کشور زندگی می‌کنند و به داستان علاقه‌مندند. متاسفانه کتاب‌های آموزشی و کارگاه‌های داستان در این نقاط وجود ندارد و صرفا این افراد از چند کتابی که خوانده‌اند و با تکیه بر استعداد خود می‌نویسند.

وی افزود: ما در این مسابقه شرایط سنی هم نداشتیم و این مسابقه را برای کسانی که کارشان تا به حال از سوی هیچ ناشری برای چاپ پذیرفته نشده یک فرصت قرار دادیم. همچنین نویسندگانی که به طور ناشر- مولف کارشان را منتشر کرده‌اند و در بازار کتاب عرضه و دیده نشده است، نیز در این مسابقه شرکت دادیم.

دبیر  علمی انتشارات جام‌جم درباره معیارهای داوری این مسابقه توضیح داد: ما در داوری خود معیاری که برای داوری داستان‌های فاخر داریم اینجا لحاظ نمی‌کنیم. به عنوان مثال 25 امتیاز برای استعداد نویسندگی در نظر گرفته ایم و در میان عناصر داستان مشخصا  شخصیت‌پردازی را ملاک را قرار داده‌ایم و انتظار نداریم که این نوقلمان رئالیسم جادویی یا تکنیک‌های خاص ادبی مانند فلاش‌بک و فلاش‌فوروادر را در آثار خود لحاظ کنند. این مسابقه برای شناسایی افراد بااستعداد است. در نهایت 459 اثر به دبیرخانه رسید که رقم قابل‌توجهی برای یک مسابقه رمان‌نویسی است. در آخرین دقایق تاریخ اعلام شده برای مهلت ارسال اثر شاهد بارگذاری آثار زیادی بودیم. سایت جشنواره هر روز به روز‌رسانی می‌شد و روند داوری هم همزمان با ارسال آثار آغاز شده بود. اگر چند روز بیشتر این مهلت را تمدید می‌کردیم این تعداد به 1000 می‌رسید.

نویسنده رمان «آسمان هفتم» درباره آثاری که از طریق پست به جشنواره رسیده نیز عنوان کرد: آثاری که از طریق پست به دست ما رسیدند وضعیت جالبی داشتند و معلوم بود که از نقاطی با کمترین امکانات به دبیرخانه رسیده‌اند. برخی از این آثار به صورت دست‌نویس در دفتر یا سررسید نوشته شده بودند چون در آن ناحیه امکان تایپ وجود نداشته است. ما با چنین حجمی از آثار مواجه بودیم. ما برای پاسخگویی به شرکت‌کنندگان نیز در اینستاگرام لایو برگزار کردیم تا مشکلی برای ارسال اثر از سوی شرکت‌کنندگان پیش نیاید.


                              

فلاح‌هاشمی در ادامه  گفت: با توجه به اینکه محور موضوعی این مسابقه نیز در محدوده‌ای مشخص تعریف شده و آزاد نبود حجم قابل قبولی اثر به جشنواره رسید. پراکندگی جغرافیایی شرکت‌کنندگان نیز بالا بود و ما حتا از روستاها هم اثر دریافت کردیم. بعد از پایان مراحل داوری،‌ بیست اثر انتخاب خواهد شد و در گروه‌های پنجنفری کارگاهی برای پختگی و بهبود و ارتقا اثر برای آن‌ها برگزار خواهد شد و آثار قابل‌ چاپ از سوی انتشارات جام‌جم منتشر خواهد شد و 12درصد از سود فروش نیز به آن‌ها تعلق می‌گیرد که در راستای جنبه حمایتی جایزه است.  به نظرم اینکه استعدادها را پیدا کنیم و بعد از اهدا یک جایزه نقدی آن‌ها را بدون هیچ حمایتی رها کنیم، نتیجه‌ای نخواهد داشت و نگاه ما در این مسابقه به شدت حمایتی است. ما حتا برای بیست نفر دیگری که امتیازشان به گروه اول نزدیک بود نیز بسته‌های پیشنهادی در نظر داریم تا از حمایت‌هایی نظیر ارسال کتب آموزش داستان‌نویسی و کارگاه برخوردار شوند. بحث ما بحث حمایت است و اتفاقا با مجید قیصری هم در این باره موافق و هم‌نظر بودیم. ما قصد داریم این استعدادها به نویسندگانی خوب تبدیل شوند. ما همچنین یک جایزه مردمی هم داریم به این شکل که آثار این بیست نفر را در سایت طاقچه قرار می‌دهیم تا به انتخاب مردم هم جایزه‌ای بدهیم. ما این افراد را رها نخواهیم کرد و در تمامی مراحل این حمایت و پشتیبانی وجود دارد.

نویسنده «شرمنده رفیق» در انتها گفت: قصد داریم در انتهای مسابقه برای معرفی هر چه بیشتر آن‌ها در برنامه «کتاب‌باز» و «خندوانه» هم برنامه‌ای اجرا شود. در دوره‌های بعدی جشنواره شاید در حوزه‌های داستان بلند و داستان کوتاه هم این مسابقه را گسترش بدهیم و برای ادامه دوره‌های آتی این مسابقه دبیرخانه‌ای تشکیل خواهیم داد.

وی در انتها گفت: متاسفانه بیشتر فضای داستانی ما در فضای آپارتمانی می‌گذرد در صورتی که آثار بومی شانس بیشتری برای جهانی شدن دارند. تمام دنیا به داستان‌هایی توجه می‌کند که جنبه بومی داشته باشند. ما بر این عقیده هستیم که داستانی که فضا و بوم محیط زیستی شرکت‌کننده را معرفی کند،‌ داستان موفقی خواهد بود.