در این مراسم عذرا جوزدانی(نویسنده و مترجم)، علیاکبر زینالعابدین(نویسنده)، حسام سبحانی طهرانی(نویسنده و مترجم)، حسین شیخی(بازیگر و نویسنده تئاتر)، امیر اعلایی(تصویرگر و گرافیست)، تهمینه حدادی(نویسنده و تصویرگر) و میسا طبرزدی(گرافیست) حضور داشتند.
پرویز اسفندیاریمهر در این مراسم ضمن بیان تاثیرات برپایی خانههای فرهنگ و هنر بر احیای روانی کودکان آسیبدیده زلزله کرمانشاه بیان کرد: فارغ از تاثیرات فرهنگی و روانی که این نوع فعالیتها در پی دارد، توجه و همراهی با بنیانگذاران این حرکتهای مردمی بسیار مهم و البته قدردانی از فعالان این تشکلها هم یک ضرورت است. متاسفانه در اغلب موارد فراموش میکنیم تا از بنیانگذاران این فعالیت ها تقدیر کنیم.
او درباره اقبالزاده گفت: این مترجم پیشتر نیز خدمات زیادی به کودکان شهر مادری خود کرده است که درباره هرکدام به تفکیک میتوان سخن گفت.
اسفندیاریمهر درباره اثر خود اشاره کرد: تصور کردم برای قدردانی از یک چهره فرهنگی بهتر است هدیهای فرهنگی برای او تهیه کنم. آنچه در وسع من بود خلق پرترهای از شهرام اقبالزاده بود که با تکنیک مداد رنگی اجرا کردم و چند ماهی به طول انجامید و آن را به نمایندگی از هنرمندان استان کرمانشاه تقدیم استاد کردم.
شهرام اقبالزاده، نیز در این مراسم به بیان چگونگی شکلگیری خانههای فرهنگ و هنر سر پل ذهاب پرداخت و گفت: از همان ابتدای وقوع زلزله کرمانشاه، نویسندگان و هنرمندان زیادی تمایل خود را برای همکاری و کمکرسانی به مناطق زلزلهزده اعلام کردهاند. قطعا در ابتدا این کمکها به صورت نقدی بود و کمی بعد به حضور نهادهای مدنی نیاز پیدا کردیم. در این زمان سه نهاد انجمن طراحان گرافیک، انجمن تئاتر کرمانشاه و انجمن سینمای نوجوانان کرمانشاه، ستاد مشترکی راه اندازی کردند و امدادرسانی از سوی آنها آغاز شد و این ضرورت ایجاد شد که این کمکها ساماندهی شده و بر اساس هدف تعیین شده، فعالیتهای خود را پیش ببرند. تاسیس خانههای فرهنگ و هنر میتوانست گام موثری در این زمینه باشد.
وی ادامه داد: پیشتر هم در مصاحبهای اشاره کرده بودم که در ابتدا مراجعهکنندگان کم بودند و حتی در نقاشی کودکان سرپل ذهاب میدیدیم که آدمهای نقاشیهایشان به شکل افقی یعنی در واقع به شکل جنازه بودند و رنگآمیزیها تیره و سیاه بود. اما بعد از فعالیت دو ماهه اعضای این کمپین و با حمایت هنرمندان و نویسندگان حوزه کودک و نوجوان، نقاشیها شاد شدند و امید در کودکان آن مناطق زنده شد. انجمن ناشران در آن زمان بیش از ۳ هزار جلد کتاب در اختیار ما گذاشت و کانکسهایی به ما رسید تا بتوانیم خانههای فرهنگ را راهاندازی کنیم.
این منتقد ادبی درباره دستاوردهای خانههای فرهنگ اشاره کرد: کانکسها همچنان مشغول فعالیتاند و به اسامی گوناگون نامگذاری شدهاند. خانه مردآویج، خانه دلاور و خانه بهرام کلهرنیا همه روزه برنامههای متنوعی دارند. اکنون آثار بچهها رنگ و بوی جدیدی گرفته است و متخصصان و روانشناسان میتوانند با تحلیل این آثار به بهبود شرایط روحی خردسالان و کودکان آن مناطق پی ببرند. در این مدت نهادها و تشکلهای زیادی ما را یاری کردهاند، ناشرانی همچون کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مدرسه، محراب قلم و مبتکران. همچنین جا دارد از انجمن تصویرگران و انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و سایر نهادها و انجمنهای فرهنگی هنری نیز نام ببرم.
اقبالزاده در پایان گفت: متخصصین امور کودکان در حوزههایی از قبیل فرهنگ، هنر، روانشناسی و مشاوره و... میتوانند با مراجعه به کانال خبری این تشکل به آدرس @kermanshahartدر جریان فعالیتها و نیازمندیها قرار بگیرند و در صورت تمایل جهت امدادرسانیهای فرهنگی ما را یاری کنند.
نظر شما