جنگ بین نویسندگان و ویراستارن پیشینه دیرینهای دارد. در تاریخ ادبیات کم نیست مواردی که نویسنده و ویراستار را به جان هم انداخته و حتی آنها را به دادگاه کشانده است. اما در آمادهسازی کتاب برای چاپ حرف آخر را چه کسی میزند، نویسنده یا ویراستار؟
ریچارد بسویک، ویراستار ارشد و مدیر بخش ویرایش انتشارات معروف لیتل براون آمریکا در یادداشت کوتاه در خصوص این موضوع مینویسد: «در طول تاریخ بسیاری از نویسندگان مشهور همچون ارنست همینگوی یا اسکات فیتزجرالد صابونشان به تن ویراستاران خورده و این مسئله همواره وجود داشته است.»
ولادیمیر ناباکوف نویسنده روس ویراستاران را آدمهای بیرحم خطاب میکرد و در خیلی از نوشتههایش از حذف کلمات و جملاتش در داستانهایش انتقاد میکرد. او میگفت: «این داستانی است که نویسنده روایت کرده و ویراستاران حق ندارند از آن به نفع خود استفاده کنند.»
مکسول پرکینز، یکی از مشهورترین ویراستاران کشور آمریکا بود که در پرونده خود هزاران کلمه و جمله حذف شده از نویسندگان مشهوری مانند ارنست همینگوی و اسکات فیتزجرالد داشت. توماس ولف، نویسنده آمریکایی و صاحب رمان «فرشته، به سوی خانه نظر کن!» در جایی به شدت از مکسول انتقاد کرده و گفته بود که شاید او میلیونها کلمه از رمانهایش را حذف کرده است.»
روزنامه گاردین مینویسد؛ «معلوم نیست که رمانهایی مانند «موبی دیک» یا «ارباب حلقهها» چند کلمات و جمله حذف شده دارند و آیا خانواده پریها در «ارباب حلقهها» همینطور هستند که در داستان تالکین وجود دارند یا اینکه بسیاری از شخصیتهای دیگر آن توسط ویراستاران حذف شده است؟
نظر شما