مجید توسلی، رئیس گروه سیاسی شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در ارزیابی خود از عملکرد بیست و دو ساله شورا و نقاط قوت و ضعف آن در گروه علوم سیاسی عنوان کرد: یکی از مسائلی که مد نظر بوده، تحولاتی است که در رویکرد مجموعه اصحاب فرهنگی و علمی کشور به وجود آمده است. اگر به نقدهایی که در سال‌های اولیه صورت گرفته توجه کنید متوجه می‌شوید که این نقدها ناظر به اشخاص است. یعنی خیلی نگاهشان نگاه محتوایی نیست و بیشتر افراد نقد می‌شوند،به تعبیری سیاسی است تا اینکه علمی باشد.

وی ادامه داد: اما به مرور همان‌طور که در حوزه‌های مختلف کشور تحول صورت می‌گیرد، حوزه نقد هم در حال تحول است. تا اینکه به امروز رسیده‌ایم که تقریبا دیدگاه‌های مختلف نظراتشان را می‌توانند ارائه کنند. بنابراین بررسی کار شورا نشان می‌دهد که تحول در حوزه نقد در کشور چگونه بوده است. اگر این پرونده را نگاه کنید به روشنی متوجه می‌شوید که چه تحولی در حوزه نقد کشور روی داده است.

این استاد علوم سیاسی درباره خلاء‌های شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی گفت: با وجود اینکه تاکید می‌شود که حوزه علوم انسانی مهم، پایه و اثرگذار است، و در آنجا نیازمند تعالی و  ارتقا هستیم، این حوزه مغفول است. به ویژه در قسمت‌های سیاست‌گذاری با وجود اینکه شورای عالی انقلاب فرهنگی و مقام معظم رهبری هم به این مساله توجه دارند، متناسب با آن اهمیت در حوزه اجرا، سیاست‌گذاری‌های کلان و اختصاص بودجه به علوم انسانی توجه لازم نمی‌شود.

وی تاکید کرد: حوزه علوم انسانی همیشه در حاشیه نسبت به حوزه‌های فنی و ... در وزارت علوم و تحقیقات قرار می‌گیرد. بنابراین نیازمند توجه به این ساختارها هستیم که متناسب به آن ساختارها تحولی صورت بگیرد، کما اینکه در نخستین جشنواره نقد بررسی متون و کتب علوم انسانی هم اشاره شد و ما دو سال پیش هم جلسه‌ای داشتیم که پیشنهاد شد حوزه‌ای با این اهمیت حداقل یک قائم مقامی علوم انسانی با اختیارات خاص خودش وجود داشته باشد و در وزارت علوم، دانشگاه و ساختارها و نهادهای مختلف طراحی شود.

توسلی در بخش دیگری از سخنانش در پاسخ به این پرسش که ارتباط شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی با شبکه نخبگان کشوری چگونه بوده است، بیان کرد: اکنون یک حوزه‌ای از نخبگان در خارج از دانشگاه شکل گرفته مثلاً بسیاری از مجلات ما امروزه متونی که تولید می‌کنند، از آنچه در دانشگاه‌ها تولید می‌شود، بهتر و بنیادی‌تر و دقیق‌تر است. بنابراین یک شکاف بین نخبگان در خارج از دانشگاه و نهادهای پژوهشی داخل آکادمی شکل گرفته که شاید به دلایل مختلف راحت‌تر بتوانند مطالبشان را مطرح کنند و شاید به همین دلایل سطح بعضی از این مطالب که در مجلات و مکتوبات که در حوزه رسمی نیستند بالاتر و بهتر است.

وی گفت: بنابراین من در آنجا گفته‌ام لازم است که ما این شکاف را به گونه‌ای پر کنیم. شاید شورای بررسی متون بتواند با دعوت از استادان و محققانی که در بیرون از دانشگاه قرار دارند این فاصله را کم کند.