به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از روزنامه لوموند، داستان رمان جدید لوکلزیو در جزیره موریس می‌گذرد. او در این رمان، خوانندگان را به سفری در درازای تاریخ و به سرزمین اجدادی‌اش می‌برد.

فضای این داستان بیشتر تخیلی و فانتزی است. داستان دو نفر که یکی از آن‌ها اروپایی است که به دنبال ریشه‌های خانوادگی‌اش به منطقه موریس فرود می‌آید و دیگری که خود راوی است پرنده‌ای به نام دودو است که همیشه ساکن این سرزمین بوده و افسانه‌ها و داستان‌های این جزیره را در حافظه خود دارد و آن‌ها روایت می‌کند. این رمان ترکیب دلچسبی از زمان حال و واقعیت، گذشته و تاریخ جزیره موریس است.

دودو، نام پرنده‌ای است که زیستگاه او در جزیره موریس در اقیانوس هند بوده و در سال 1681 بعد از مهاجرت اروپایی‌ها به این منطقه منقرض شده است. این پرنده به نوعی سمبل و نماد جزیره موریس به شمار می‌آید. لوکلزیو در این رمان از پایان غم‌انگیز این پرنده می‌گوید. خود او نیز این اواخر مرتب به این منطقه رفت‌وآمد داشته است.

منتقد روزنامه فیگارو درباره اینکه لوکلزیو داستان این پرنده بی‌پرواز منقرض‌شده را در رمانش زنده کرده گفته است که لوکلزیو به بهشت‌های به تاراج رفته همیشه علاقه‌مند و مشتاق بوده است.

فرانسوا دگرانت، منتقد روزنامه فیگارو گفته است که این دو شخصیت که لوکلزیو در رمانش روایت می‌کند در واقع دو چهره متفاوت از خود لوکلزیو هستند. جرمی فرسن، صورت رمزی خود نویسنده است؛ یک اروپایی که این جزیره را و طبیعت زیبایش را دیر کشف کرده و حالا به دنبال ریشه‌های خود در این جزیره می‌گردد و با منطقه‌ای مواجه می‌شود که دیگر بکر و دست نخورده نیست و توریست‌ها آن را غارت کرده‌اند. او دائم از خود می‌پرسد که نقش اجدادش در سرنوشت شوم این منطقه چه می‌تواند باشد.

این منتقد در آخر می‌گوید که آنچه در آثار لوکلزیو درخشان است کمیابی و نادر بودن روایت‌های او است.

لوکلزیو درباره این نه سال انتظار برای انتشار رمان جدیدش گفته است لحظه‌ای که ایده جدید برای نوشتن رمان به ذهنتان می‌رسد انگار همه چیز خیلی سریع اتفاق می‌افتد اما در واقع تکمیل و به سرانجام رساندن آن زمان زیادی می‌طلبد.

ژان‌ماری گوستاو لوکلزیو، نویسنده فرانسوی و برنده نوبل ادبیات است. این نویسنده در سال 1940 در بندری در شهر نیس فرانسه متولد شد و تاکنون بیش از 40 اثر را منتشر کرده است. او در سال 1963 جایزه رنودو را برای اولین رمان خود با عنوان «بازجویی» دریافت کرد و در سال 2008 از سوی آکادمی نوبل به عنوان برنده نوبل ادبیات اعلام شد.

از آثاری که از لوکلزیو در ایران منتشر شده است می‌توان به رمان «ترجیع گرسنگی» با ترجمه مهستی بحرینی، «ماهی طلایی» با ترجمه محمود بهفروزی و «افریقا» با ترجمه آزیتا همپارتیان اشاره کرد.