به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «نامه‌های زنان ایرانی» که توسط علی باغدار دلگشا جمع‌آوری شده است از سوی انتشارات روشنگران و مطالعات زنان منتشر شد. این کتاب مشتمل بر مجموع 62 نامه مندرج از زنان در روزنامه ایران‌نو (1290-1288ش/ 1911-1909م) است.
 
«نامه‌های زنان ایرانی»، نامه‌هایی از عصر مشروطه که از مندرجات 475 شماره از شمارگان روزنامه ایران‌نو استخراج شده است. عصری که برخلاف مردان، زنان در آن از برخی حقوق اجتماعی مانند حق رای، محروم و برای به دست آوردن برخی حقوق اجتماعی دیگر مانند حق تحصیل و ایجاد دبستان‌های دخترانه با هنجارها و خرافات اجتماعی در حال ستیز بودند. بر این اساس، بیشتر نامه‌های زنان در این دوره پیرامون نقش مدارس در اهمیت تربیت دختران و در راستای ارتقاء سطح فرهنگ اجتماعی جامعه آن عصر بوده است.
 
دکتر هما زنجانی‌زاده، مترجم کتاب «جنبش اجتماعی زنان» آندره میشل، در مقدمه این کتاب، ضمن تاکید بر این نکته که «دستاوردهای زنان غربی هدیه‌ای از جانب مردان نبوده است و زنان غربی برای به دست آوردن حقوق انسانی ـ اجتماعی خود رنج‌های بسیاری را متحمل شده‌اند»، بر نیاز تحقیق و پژوهش همه جانبه در حوزه زنان اشاره دارد. او مساله زنان را فقط زنانه نمی‌داند و از فوریه نقل‌ می‌کند: «هر کس به مساله زنان می‌پردازد، به کل جامعه توجه دارد، چرا که فردای جامعه در دامن زن پرورده می‌شود.» زنجانی‌زاده، ایده این کتاب را بسیار نوین می‌داند و مطالعه این اثر را به زنان و مردان جامعه ایرانی توصیه می‌کند.
 
باغدار دلگشا در مقدمه، ضمن ترسیم اجمالی سیمای عصر مشروطه، درباره این دوره مهم تاریخ ایران و لزوم پرداختن به مکاتبات زنان، می‌نویسد: «دوره‌ای که می‌توان آن را به عنوان نخستین دوره در تاریخ اجتماعی ایران معرفی نمود که زنان در آن به طرح مطالبات اجتماعی خود پرداخته‌اند. زمینه پیگیری و پیروزی زنان ایرانی در ایجاد طرح مطالبات اجتماعی، مشروعیت بخشیدن به هویت شهروندی و مزایای اجتماعی و همچنین مسأله سوادآموزی دختران نیز در قالب درج نامه‌نگاری در مطبوعات به عنوان مهم‌ترین منبع اطلاع‌رسانی عصر مشروطه در مطبوعات متعدد این دوره انعکاس یافته است.»
 
در 62 نامه مندرج از زنان ایرانی در شمارگان موجود از روزنامه ایران‌نو، زنان به مسائلی چون تظلم‌خواهی، طرح درخواست ایجاد عدالت‌خانه، ایجاد دگرگونی در زبان مردمحور عصر مشروطه، به‌کارگیری واژگانی چون زنان و خواهران به‌جای کلماتی چون مخدرات، کمینه و ضعیفه، لغو مسأله تعدد زوجات، حق تحصیل و تأسیس دبستان نسوان پرداخته‌اند. در این میان، موضوع حق تحصیل و دریافت مجوز برای ایجاد مدارس نسوان، مهم‌ترین و پرتکرارترین موضوع مدنظر زنان ایرانی است. جالب اینکه با مطالبه و پیگیری این مهم و ایجاد مدارس متعدد دخترانه، به مرور گرایش به این موضوع کاهش یافته است.
 
کتاب «نامه‌های زنان ایرانی» به همت علی باغدار دلگشا جمع‌آوری و در 191 صفحه، شمارگان 500 جلد و با بهای 15هزار تومان، از سوی انتشارات روشنگران و مطالعات زنان چاپ و منتشر شده است.