سمانه قبادی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، اظهار کرد: برای نگارش این کتاب پنج سال زمان و برای ویرایش و چاپ دو سال سپری شده‌ است. این داستان درباره‌ زندگی دختری بیست و چند ساله به نام مریم کمالی است که همراه دوست خود و نامزد دوستش، در سال 1370 برای تفریح راهی یوگوسلاوی می‌شود.

وی ادامه داد: مریم در طول این سفر، ماجراها، حوادث و اتفاقات خوب و بد زیادی را پشت‌سر می گذارد و حتی مدتی حافظه‌اش را از دست می‌دهد. در اثنای داستان با مرد‌هایی چون دیونلا ویتنی، نیکلاس ونستر، محمود و پسرعمویش سبحان درگیر شده و هنگام بازگشت، شعله‌های جنگ در بوسنی زبانه کشیده و مریم که در سارایوو، پایتخت بوسنی بوده است به خاطر محاصره‌ی شهر توسط نیروهای دشمن چند سال در این شهر زندگی می‌کند.

این نویسنده در توضیح دلایل انتخاب این موضوع گفت: از نظر تاریخی جنگ بوسنی فجیع‌ترین نسل‌کشی پس از جنگ‌های جهانی شمرده شده و محاصره‌ی سارایوو به‌عنوان طولانی‌ترین محاصره‌ی یک شهر در طول تاریخ بشریت حساب می‌شود! این داستان بر اساس تخیل من نوشته شده اما وقایع سیاسی در طول جنگ، تمامی اخباری که از رادیو، تلوزیون و روزنامه‌ها نقل می‌شود و شرح حوادث این دوره همگی مبتنی بر حقیقت است.

وی افزود: برای نگارش مستندات رمان حداقل صد کتاب، سایت، مقاله و وبلاگ متعدد را در طول این سال‌ها مطالعه کرده‌ام که مهم‌ترین آنها، خاطرات علی عزت بگوویچ (رهبر مسلمان‌های بوسنی در طول جنگ) بوده است. جنگ بوسنی جنگی مسلحانه و بین‌المللی بود که بین ۵ آوریل ۱۹۹۲ تا ۱۴ دسامبر ۱۹۹۵ (1373-1370ش) بین بوسنی و صربستان جریان داشت و با امضای توافق دیتون در شهر دیتون ایالت اوهایو پایان یافت.

قبادی که تنها 22 سال سن دارد در توضیح شروع فعالیت‌های ادبی‌اش اظهار کرد: دانشجوی ترم آخر دبیری ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان تهران هستیم. داستان‌نویسی را از 15سالگی شروع کردم، چندین داستان کوتاه نوشته‌ام که در مسابقات دانشکده‌ای اول شد و یکی از داستان کوتاه‌هایم در نشریه دانشکده چاپ شد اما اولین اثری که برای نوشتنش دست به قلم برده‌ام همین رمان «مرا از یاد ببر سارایوو» بود.

وی درباره دلایل نوشتن از کشور بوسنی گفت: دوست داشتم ازکشوری بنویسم که در قلب قاره‌ی اروپا مردمانش مسلمان هستند، مهربان وخون گرم‌اند‌ و تشابهات فرهنگی و زبانی زیادی با ما ایرانی‌ها دارند.کشوری که به محض اعلام استقلال فقط به جرم مسلمان بودن بهایی بسیار سنگینی پرداخت. در توضیح تشابهات باید بگویم که تشابهات به قدری زیاد است که حتی اسم پایتخت این کشور یعنی سارایوو هم یک اسم فارسی است!
 
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «تلفن را با حس بدی جایش گذاشتم و آه کشیدم. می‌خواهد بیاید اینجا که به سفر تفریحی‌مان نگاه کند و فردا برود بگذارد کف دست همه که، من که رفتم سارایوو این بدبخت‌ها داشتند از دلشوره‌ی رفتن نامزد فرشته می‌مردند. مدارکِ یک انجمن بزرگ در زیرزمین خانه‌شان بود و مریم داشت فکر می‌کرد نیکلاس ونستر را با پول بتوانند یکجوری بخرند! سبحان می‌توانست این بدبیاری‌ها را به حد کمال برساند و آدم که آب سرش بگذرد دیگر خیالش از دلشوره رها می‌شود... . چند ساعتِ دیگر یک مرد سی و چند ساله که از قضا پسرعمویم بود و تا به حال، بعد از ده سالگی‌اش فقط دو بار دیده بودمش و همه می‌گفتند او آدم فوق العاده‌ای است را قرار بود ملاقات کنم. می‌دانستم تعریف‌هایشان یک چیز شبیه همان تعریف‌های خانم ذاکاویچ از نوه‌اش هست که با آن اخلاق خوبش فقط بتواند به یکی قالبش کند و دستش را به زندگی و زن و بچه بند کند و نمی‌دانستم باید خوشحال باشم یا ناراحت...»
 
کتاب «مرا از یاد ببر سارایوو»، اثر سمانه قبادی در 494 صفحه، شمارگان 1000 نسخه وبه‌بهای 24 هزار تومان توسط نشر نیک مهر منتشر شده است.