به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در این مراسم که  در سرای اهل قلم سی‌امین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران برگزار شد، حمیدرضا شاه‌آبادی، نویسنده، مهدی قزلی، مدیرعامل بنیاد شعر و ادبیات داستانی و احمد دهقان سخنرانی کوتاهی داشتند.
 
حمیدرضا شاه‌آبادی،‌نویسنده رمان «دیلماج» گفت: احمد دهقان و داوود غفارزادگان، تجربه‌های زیستی فوق‌العاده‌ای داشته‌اند و استاد خوب دیدن پیرامون خود هستند.

حمیدرضا شاه‌آبادی، نویسنده، پژوهشگر تاریخ و مدیرعامل انتشارات مدرسه، ضمن بیان این مطلب پرسشی را با ادب‌جویان هفتمین دوره آل‌جلال در میان گذاشت. وی پرسید: آیا داستان‌نویس شدن غریزی است یا اکتسابی؟

وی در ادامه گفت: هر دو نظریه طرفدارانی دارد. برخی معتقدند داستان‌نویسی، استعدادی ذاتی است و در مقابل، برخی بر این باورند که مانند فنون دیگر کاملا آموزش‌پذیر است.

نویسنده کتاب «لالایی برای دختر مرده» آن‌گاه خودش به این سئوال پاسخ داد و گفت: جواب من به این پرسش، چیزی بینابین است. فنون داستان‌نویسی را می‌توان آموخت و ملکه ذهن کرد. چرا که با خواندن آثار خوب، قالب داستان در ذهن شکل می‌گیرد؛ اما چیزهایی هست که نمی‌توان آموخت.

شاه‌آبادی درباره آنچه که به زعم وی، آموختنی نیست، اظهار داشت: مهمترین آنها تجربه زیستن و نگاه عمیق خالق اثر به جهان اطراف خود است. هرچه نگاه ما عمیق‌تر باشد، میزان آگاهی ما از هستی بیشتر خواهد شد. چنین درکی به ما توان متفاوت دیدن را می‌دهد.

داور هفتمین دوره جایزه جلال ادامه داد: استادِ خوب دیدن، شانسی است که نصیب هرکس نمی‌شود، اما استادی که هر دو وجه را به انسان بیاموزد، شانسی است بزرگتر. احمد دهقان و داوود غفارزادگان از این جنس هستند؛ چراکه بخش زیادی از زندگی این دو استاد، روال عادی نداشته و اتفاقات و انسان‌ها در زندگی آنان در قالب داستان تکرار می‌شده و این تجربه زیستی فوق العادهای برای آنان رقم زده است.
 
امیدوارم از کلاس احمد دهقان، چند رمان خوب بیرون بیاید
 
در ادامه این برنامه، مهدی قزلی، مدیرعامل بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان با ذکر خاطره‌ای از دوران دانشجویی‌اش گفت: ما که دانشجوی دانشگاه امیرکبیر بودیم، اوقات فراغت‌مان را در حیاط حوزه هنری می‌گذراندیم؛ به امید اینکه کسانی مانند احمد دهقان را که آن زمان در حوزه برنامه داشتند، لحظه ببینیم و به آنها سلام کنیم.‌

وی افزود: احمد دهقان و داوود غفارزادگان وقتی قراری می‌گذارند و قولی می‌دهند، تا پای جان بر آن استوار هستند و رضایت‌مندی بسیار بالای ادب‌جویان این دوره‌ها خود سندی بر این مدعاست.

وی در ادامه از زحمات ابراهیم زاهدی مطلق، معاون داستان بنیاد شعر و ادبیات داستانی تشکر کرد و گفت: بدون زحمات اجرایی وی، برپایی دوره‌های داستان‌نویسی آل‌جلال، عملا امکانپذیر نبود.

قزلی با بیان این‌که امید است از دوره رمان‌نویسی احمد دهقان، 3 یا 4 رمان خوب بیرون بیاید، اظهار داشت: کارشناسان حوزه داستان می‌دانند که اگر چنین چیزی حاصل شود، راندمان بسیار بالایی برای بنیاد شعر و ادبیات داستانی خواهد بود.
 
امروز به احترام غفارزادگان اینجا هستم
 
در این مراسم که با تجلیل ادب‌جویان هفتمین دوره آل‌جلال و بنیاد شعر و ادبیات داستانی از احمد دهقان و داوود غفارزادگان همراه بود، استاد کارگاه رمان‌نویسی بنیاد‌ مورد تشویق شاگردانش قرار گرفت. احمد دهقان، هنگامی که در جایگاه قرار گرفت، به گفتن این جمله بسنده کرد که «امروز فقط به احترام و افتخار داوود غفارزادگان اینجا هستم و آرزوی موفقیت و بزرگی روزافزون برای وی دارم.»

داوود غفارزادگان، مدرس کارگاه داستان کوتاه بنیاد شعر و ادبیات داستانی که داستان‌های کتاب «قرار ساعت 22» با نظارت او نوشته و چاپ شده است، به دلیل ترافیک شدید منتهی به محل برگزاری نمایشگاه کتاب و همچنین باران و سیلاب روز جمعه به این مراسم نرسید.

در پایان این مراسم، کتاب «قرار ساعت 22» با حضور برخی از نویسندگانش رونمایی شد. همچنین هدیه و لوح تقدیری با امضای تمام دانشجویان دوره به احمد دهقان تقدیم شد.