به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «شنیدن از دائو د جینگ» اثر لائوزه با ترجمه ع. پاشایی منتشر شده است. این کتاب مجموعه‌ای از متون کهن کهن فلسفی چین را در خود جای داده است.
«چون اسمش را نمی‌دانم؛/ به آن می‌گویم دائو./ برای این‌که اسمی به آن بدهم/ به آن می‌گویم: بزرگ./ چون بزرگ است، می‌رود؛/ رفتن، به دوردست‌ها رفتن است،/ به دورها رسیدن، برگشتن است.»
در مقدمه کتاب آمده است: «دائو دِه جینگ کتاب چینی کهنی است در آیین کشورداری بر اساس فلسفه‌ی دائویی، یا دائوئیسم. اسم این کتاب مرکب از سه جزء است: «دائو»، یعنی راه، طریقت؛ «دِه»، که «بهره‌مندی» از دائو است، آن فضیلت را، نیرو یا «هنر» کشورداری دانسته‌اند؛ و «جینگ»، به معنی «کهن‌نامه» یا کتاب رسمی است.»
دائو دِه جینگ، از نظر ساختار، چیزی شبیه کتاب‌هایی در زمینه‌ی سیاست‌نامه، نصیحه الملوک، مرآه الامرا و مانند این‌هاست، در فرهنگ ایرانی دوره‌ی اسلامی، یا به قول خواجه رشیدالدین فضل‌الله، از نوع «مختصرات» است. منظوم و کوتاه است در ۸۱ فصل یا دفتر، که می‌توان آن را ۸۱ قطعه‌ی منظوم به شمار آورد، که معمولا دانش‌پژوه چینی آن را از بر می‌کند.
کتاب «شنیدن از دائو د جینگ» اثر لائوزه با ترجمه ع. پاشایی، در 190 صفحه، با شمارگان 1000 نسخه، به بهای 15000 تومان توسط واو بوک با همکاری نشر عنوان، بامداد ما و موسسه فرهنگ و هنر رها فیلم منتشر شده است.
چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ - ۰۸:۵۷
نظر شما