علیرضا طیب، مترجم کتاب‌های علوم سیاسی به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: کیفیت کتاب‌های علوم سیاسی مانند سایر شاخه‌های رشته علوم اجتماعی و انسانی است و سطح کیفی تولید‌ها در این عرصه‌ها چندان تفاوتی ندارد،اما در این عرصه  وضعیت از جهتی فرق دارد و نگاه بخشی از مسئولان و جریان‌ها بر تحدید کردن دانش سیاسی است و  علوم سیاسی را دانشی می‌دانند که بر روحیه پرسش‌گری دامن می‌زند و این مناسب برخی جریان‌ها نیست و می‌گویند چون فردی که علوم سیاسی می‌‌خواند، با پرسش مواجه می‌شود و آن‌ را مطرح می‌کند. پرسشی که پیش روی متصدیان جامعه قرار می‌گیرد. بنابراین معتقدند نباید حوزه علوم سیاسی و رشته‌های مربوط به آن پروبال بگیرد. به عقیده من بیش‌ترین لطمه‌ای که به کتاب‌های علوم سیاسی آسیب رسانده، نگاهی است که می‌گوید علوم سیاسی بهتر است که در همین حد و حدود یا حتی کمتر از آن باقی بماند و پرو بالی نگیرد، چون دردسرساز می‌شود.
 
وی افزود: هرکسی که کتاب سیاسی مطالعه می‌کند، مشکل‌دار و مساله‌ساز می‌شود. به همین دلیل به کتاب‌های این حوزه نباید جایزه داد، شاید یکی از دلائل بی‌توجهی به آثار علوم سیاسی در جایزه‌های حوزه کتاب همین باشد. در همین حوزه کارهای علمی اعم از تالیف و ترجمه‌ زیادی در ایران منتشر شده است که باعث افتخار است و در کشورهای فارسی‌زبان همسایه ما به طور غیرقانونی تجدیدچاپ می‌شود و به فروش می‌سد و مطالعه می‌شود.
 
مترجم «جامعه‌شناسی تاریخی و روابط بین‌الملل» ادامه داد: کتاب‌های خودم و دوستان دیگر در افغانستان، پاکستان و تاجیکستان به چاپ می‌رسد. اصلا یکی از دعواهای ناشرانی که این کتاب‌ها را چاپ می‌کنند، ورود این آثار ازآن‌طرف مرز است که باعث می‌شود حق و حقوقی هم به ناشر تعلق نگیرد و وارد کشور شود و به فروش برسد و این وسط کسانی که زحمت کشیدند چیزی دستشان را نگیرد. اما اقبال نسبت به کتاب‌هایی منتشر شده به زبان فارسی در این حوزه در ان‌طرف مرزها نشان می‌دهد که این کارها قابل توجه و محل عنایت است.
 
طیب عنوان کرد: چه کسی گفته ما مترجم خوب نداریم؟! ما صمیمانه ارادات داریم به افرادی که به عنوان پیشکسوت ترجمه‌های حوزه علوم سیاسی را نگاه و دنبال می‌کنند. البته که کارهای بی‌کیفیت هم منتشر می‌شود و هیچ کس منکر آن نیست. ترجمه‌های بی‌کیفیت، کار فردی است که علاقه دارد اما دانشش را ندارد. یا فردی که می‌آید تا چند صباحی پولی به جیب بزند. اما در این میان ترجمه‌های خوب نیز داریم، ترجمه‌های استاد فولادوند، خودش یک مکتب درسی برای کسی است که بخواهد در این حوزه چه از نظر محتوای کتاب و چه از نظر شکل کار بیاموزد.
 
این مترجم با گلایه از اتهام‌هایی که متوجه مترجم‌ها آثار سیاسی هست، گفت: یک دوره‌ای می‌گفتند مترجم به طور کلی و به‌ویژه مترجمان حوزه علوم سیاسی، عاملان و سربازان تهاجم فرهنگی هستند! و عاملان دست استکبار  به شمار می‌آیند. آنها دارند مضراتی که در علوم غربی وجود دارد، ترجمه و وارد کشور و فرهنگ ما می‌کنند و فرهنگ را آلوده می‌کنند.
 
طیب با اشاره به انعکاس ترجمه‌های سیاسی در جامعه گفت: علوم سیاسی اگر برتر از حوزه‌های علوم اجتماعی نباشد پایین‌تر از آنها نیست. بعضی مترجمان این حوزه که اینجا نشستند و در کمال بی‌مهری با آنها  برخورد می‌شود اما پابرجا ماندند و کار می‌کنند، فکر نمی‌کنم فقط انگیزه‌های مادی آنها را نگه داشته باشد. در این حوزه یکسری از آدم‌ها بی‌سر و صدا کار می‌کنند، بدون اینکه هیچ چشم‌داشتی داشته باشند تا از آنها تعریف و تمجیدی بشود.
 
وی افزود: نگاه به کتاب‌های علوم سیاسی، نگاهی سیاسی است و من آن را یک مساله سیاسی می‌دانم. با آثار و ترجمه‌های ما برخورد، سیاسی می‌شود. اگر کسی ترجمه‌های علوم سیاسی را خواند و نسبت به جامعه سوال برایش پیش آمد، این نشان‌دهنده دشمنی با فرهنگ، تمدن و نظام سیاسی و ... نیست. این نشان‌دهنده دغدغه‌‌مندی فرد نسبت به جامعه‌اش هست. 

در این باره بیشتر بخوانید: