یکشنبه ۱۱ مهر ۱۳۹۵ - ۱۰:۳۰
خلاء کتابخانه‌های آموزشگاهی و گمگشتگی اطلاعاتی / یادداشتی از علی شاه شجاعی

علی شاه شجاعی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی در رشته کتابداری و اطلاع‌رسانی معتقد است که کتابخانه‌های آموزشگاهی در کشور ضعیف‌ترین دوران خود را سپری می‌کنند. وی بر این موضوع تأکید دارد که می‌توان با ایجاد و تقویت کتابخانه‌های آموزشگاهی، دانش‌آموزان و دانشجویان را از منابع کسب اطلاعات کاذب دور کرده و آن‌ها را به سمت کسب اطلاعات اصیل هدایت کرد.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- علی شاه شجاعی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی در رشته کتابداری و اطلاع‌رسانی: یکی از مشکلات همیشگی در سیستم آموزشی کشور ما، کم‌توجهی و یا غفلت نسبت به موضوع کتابخانه‌های آموزشگاهی است، به‌طوری‌که وزارت آموزش و پرورش نگرش کامل و مناسبی به کتابخانه های آموزشگاهی نداشته و این مشکل در سال‌ها اخیر با لغو پست کتابدار از مدارس شدت یافته است.

بر اساس استاندارد ایفلا به تعداد هر 200 دانش‌آموز باید یک کتابدار و یا 2 نفر کمک‌کتابدار وجود داشته باشد. لذا بر این اساس، در ایران باید به ازای هر هزار دانش‌آموز، پنج کتابدار یا 10 کمک‌کتابدار داشته باشیم، در حالی‌که واقعیت چیز دیگری است.
امروزه وقتی وارد مدارس می‌شویم، اگر کتابخانه‌ای هم وجود داشته باشد، با استانداردهای لازم بسیار فاصله دارد. در این مسیر هم دولت و هم بخش خصوصی باید همت کنند تا این مراکز را که نقشی اساسی در بینش و آگاهی‌دهی به دانش‌آموزان و دانشجویان ما دارد، بهبود بخشیم.

اما به اعتقاد من فارغ از کمک‌های خارج از حوزه‌های آموزشگاهی، سه قشر خانواده‌ها، دانش‌آموزان یا دانشجویان و اولیای مدارس در شکل‌گیری و تقویت کتابخانه‌های آموزشگاهی نقشی اساسی دارند. همکاری این سه قشر و برگزاری نشست‌های مشترک دوره‌ای می‌تواند یکی از راهکارهای زنده و پویا کردن این مراکز است.

خلاء کتابخانه‌های آموزشگاهی به‌ویژه در مدارس، شرایطی به‌وجود آورده که امروز وظیفه اطلاع‌رسانی نوجوانان ما را دنیای مجازی و شبکه‌های اجتماعی چون فیس‌بوک، اینستاگرام و تلگرام برعهده گرفته‌اند و این در حالی است که این شبکه‌ها تنها اطلاعاتی کاذب در اختیار آن‌ها قرار می‌دهند و هیچگاه کنجکاوی آن‌ها را برای کسب اطلاعات دانش و اطلاعات عمیق‌تر برنمی‌انگیزد و اما متأسفانه با جذابیت‌های که تکنولويی روز ایجاد کرده، توانسته جوانان و نوجوان را جذب خود کند.

بر این اساس پیشنهاد می‌کنم که وقتی می‌خواهیم مدرسه‌ای را راه‌اندازی کنیم، در گام نخست برنامه‌ای مشخص برای ایجاد کتابخانه و همچنین آزمایشگاه در آن داشته باشیم و مسئولان هم برای مدارس فاقد کتابخانه مجوز فعالیت صادر نکنند، چراکه ما باید دانش‌آموزان را با اطلاعات اصیل مواجه کنیم؛ به عبارت دیگر معلمان باید شیوه درس دادن خود را با ایجاد نیاز به استفاده از کتابخانه مدرسه گره بزنند و این کنجکاوی را در دانش‌آموز ایجاد کنند تا برای دریافت اطلاعات تکمیلی و پاسخگویی به حس کنجکاوی خود به کتابخانه مراجعه کند.

براساس آمارهای ارائه شده، 99 درصد استفاده از اینترنت و شبکه‌های مجازی برای سرگرمی و فعالیت‌های غیر علمی استفاده می‌شود. اگر بتوانیم با ایجاد و تقویت کتابخانه‌های آموزشگاهی، این قشر را به سمت کسب اطلاعات اصیل هدایت کنیم و آن‌ها را از منابع اطلاعاتی کاذب دور کنیم، توانسته‌ایم آن‌ها را با دنیا و زندگی واقعی آشتی دهیم. در غیر این‌صورت دانش‌آموزان و دانشجویان ما در یک گمگشتگی اطلاعاتی رها خواهند شد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها