سعید علیرضایی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) اظهار کرد: چاپخانه‌ها به دو دسته چاپخانه‌های دولتی و یا نیمه‌دولتی و چاپخانه‌های خصوصی طبقه‌بندی می‌شوند؛ چاپخانه‌های دولتی و یا نیمه‌دولتی تحت هر شرایطی از بازار، سفارشات خصوصی را دریافت می‌کنند و حتی اگر در بحران باشند، گویا به نوعی مدیریت و اداره می‌شوند.
 
وی افزود: چاپخانه‌های خصوصی، خود به دو دسته بسته‌بندی و نشر تقسیم می‌شوند. چاپخانه‌هایی که در حوزه نشر کاغذی فعالیت می‌کنند در شرایط بحرانی بازار، هم به دلیل مشکلات اقتصادی و هم به دلیل رویکرد جهانی به نشر دیجیتال، بیشتر تهدید و دچار رکود می‌شوند.
 
مدیرعامل شرکت نورتک توضیح داد: در شرایط فعلی بازار، چاپ کاغذی کمتر شده و شمارگان کتاب‌ها بسیار پایین آمده است؛ بنابراین چاپخانه‌هایی که در این حوزه کار می‌کنند باید در شیوه فعالیت خود تغییراتی را اِعمال کنند. به عبارت بهتر، وقتی شمارگان کتاب‌ها به‌طور مثال زیر هزار نسخه آمده، مجهز شدن چاپخانه‌ها به چاپ دیجیتال به‌صرفه‌تر از چاپ اُفست یا سایر فناوری‌های حوزه چاپ است، اما متأسفانه چاپ دیجیتال در کشور ما در سطح بسیار ابتدایی و اداری انجام می‌‌شود و هنوز جای خالی دستگاه‌های پیشرفته چاپ در کشور محسوس است.
 
علیرضایی ضمن ابراز تأسف از نبود سرمایه‌گذاری در حوزه ماشین‌آلات چاپ دیجیتال، بیان کرد: از طرف دیگر متأسفانه دستمزدهای چاپ اُفست به دلیل رقابت‌های ناسالم بسیار اُفت پیدا کرده و همین امر، رنجور شدن صنعت چاپ تجاری و نشر و همچنین ضرورت بیش از پیش پرداختن به چاپ دیجیتال را باعث شده است. بنابراین سیستم اُفست برای صنعت چاپ و نشر کاغذی یا برای همه تیراژ‌ها دیگر مناسب نیست. چاپخانه‌هایی که می‌خواهند زنده بمانند و کار کنند باید به سمت دیجیتالی شدن حرکت کنند.
 
وی درباره وضعیت فعلی ماشین‌آلات چاپخانه‌ها گفت: باید قبول کنیم که با دستگاه اُفست 30 سال پیش نمی‌توان نیاز امروز را برطرف کرد. چاپخانه‌‌ای می‌تواند سودده باشد که بتواند با یک ماشین چاپ و یک کارگر به‌طور مثال 200 مورد از یک سفارش را ارائه کند.
 
مدیرعامل شرکت نورتک توضیح داد: با به‌روز شدن چاپخانه‌ها، تعداد چاپخانه‌ها محدود می‌شود و به جای این‌که هزار تا چاپخانه رنجور داشته باشیم، 100 چاپخانه با سوددهی بالا خواهیم داشت. به عبارتی، با این اقدام چاپخانه‌ها غربال می‌شوند و چاپخانه‌هایی با سوددهی بالا باقی می‌مانند.
 
علیرضایی درباره مهارت نیروی انسانی چاپخانه‌ها نیز اظهار کرد: در صنعت چاپ بیشترین نیاز، وجود نیروی ماهر و نه تحصیل‌کرده است. مهم این است که نیروی انسانی، مهارت و تخصص لازم را داشته باشد و برای این‌که به‌روز باشد باید به زبان‌انگلیسی و مهارت‌های it مجهز باشد و به خوبی از آموزش‌های چگونگی استفاده از ماشین‌آلات جدید و مفاهیم برخوردار باشد. آن‌چه که نیاز یک مملکت نه فقط در صنعت چاپ بلکه در تمامی صنایع است، وجود نیروهای ماهر است که بتوانند با حداکثر توان یک ماشین، تولید داشته باشد.
 
وی در پاسخ به افراد یا گروه‌هایی که انتظار کمک از سوی دولت و اتحادیه‌های مربوطه به چاپ به منظور احیای این صنعت دارند، افزود: چاپ یک صنعت است. بنابراین وقتی نام صنعت بر آن می‌نهیم، دیگر نه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نه اتحادیه مفهوم پیدا نمی‌کنند و نمی‌توانند در این عرصه تأثیرگذار باشند، بلکه وزارت صنعت، معدن و تجات چون به فعالیت‌هایی با عنوان صنعت، پروانه بهره‌برداری ارائه می‌کند، موظف است به این قشر از جامعه کمک کند.
 
مدیرعامل شرکت نورتک گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در صنعت چاپ فقط نقش نظارتی دارد، بنابراین این‌که اهالی چاپ می‌گویند «وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید کمک کند» اشتباه است. ضمن این‌که اهالی چاپ اگر می‌خواهند در حوزه خود رشد کنند، باید خودشان مطالعه کنند و به‌روز شوند، سراغ بانک و چند شرکت خارجی بروند تا قدرت رقابت کسب و پیشرفت کنند.