محمدحسین محمدی، درباره رمان «سیاسَر» به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: رمان «سیاسَر» را زمانی که در ایران زندگی می‌کردم، نوشتم اما این رمان برای نخستین‌بار در سال 1389 در کابل منتشر شد و خوشبختانه در حال حاضر به چاپ سوم رسیده است‌.

وی ادامه داد: رمان، از نظر زمان و مکان رابطه تنگاتنگی با رمان کوتاه «از یاد رفتن» دارد و شخصیت‌ها همان شخصیت‌های رمان قبلی است، اما ساختار به شکلی نیست که خواننده با نخواندن رمان قبلی چیزی را از دست بدهد. در این رمان به 24 ساعت از زندگی یک دختر افغانستانی اشاره شده که در آخرین روزهای حکومت طالبان در مزار شریف اتفاق می‌افتد. در این داستان دختر براساس شرایط آن زمان افغانستان، روزها در زیرزمین است و نمی‌تواند از آن بیرون بیاید، اما شب‌ها بیرون می‌آید و از چند ساعت آزادی‌اش لذت می‌برد.

برنده بهترین مجموعه‌ داستان اول از سوی بنیاد گلشیری، با اشاره به وضعیت ممیزی در افغانستان عنوان کرد:‌ ما در افغانستان ممیزی پیش از چاپ نداریم و این مهم‌ترین خدمت وزارت فرهنگ افغانستان به جامعه ادبی ماست. در این شیوه ناشر با مسئولیت خود و نویسنده، کتاب را چاپ می‌کند، کتاب به بازار عرضه می‌شود و اگر کسی از کتاب شکایت کند، دادگاه درباره آینده کتاب تصمیم می‌گیرد و حتی این احتمال وجود دارد که کتاب از بازار جمع‌آوری شود؛ اما این اتفاق معمولا رخ نمی‌دهد.

نویسنده رمان «سیاسَر» با اشاره به استقبال مردم افغانستان از این رمان گفت:‌ خواننده‌های ادبیات در افغانستان استقبال خوبی از این رمان داشتند، اما متاسفانه رسانه‌ها به دلیل فضای نامناسبی که بر ‌افغانستان حاکم است، چندان به ادبیات و هنر نمی‌پردازند و به‌ طَبَع آن به این اثر نیز نپرداختند؛ فقط در یکی دو نشریه‌ ادبی به آن پرداخته شد و بس.‌

وی افزود: ما این روزها به خودسانسوری محکوم هستیم و از زن نوشتن در افغانستان کار سخت و دشواری است و حاشیه‌های زیادی ایجاد می‌کند، اما با تمامی این تفاسیر سعی کردم که برخلاف خیلی از نویسندگان دچار خودسانسوری نشوم و داستانم را بنویسم. مشکلات بیان شده در این کتاب، مشکل تمام زن‌های افغانستان نیست اما این مشکلات گوشه‌ای از درد جامعه‌ ما، به‌ویژه درد جامعه‌ زنان افغانستان است.

محمدی در توضیح شباهت‌های این رمان با رمان «از یاد رفتن» اظهار کرد:‌ هر سه شخصیت این رمان (دختر، پدر و مادر) در رمان قبلی نیز حضور داشتند و از نظر زمانی رمان «سیاسَر» در فرداروز بعد از رمان «از یاد رفتن» اتفاق می‌افتد. در رمان «از یاد رفتن» شخصیت اصلی پدر بود، اما در این رمان شخصیت اصلی دختر است. همان‌طور که توضیح دادم این رمان از اثر قبلی مستقل است و رسیدن به این استقلال در نوشتن سه سال زمان برد.

این نویسنده افغانستانی مقیم سوئد با اشاره به بازخوردهای جامعه ادبی افغانستان از این رمان گفت: برخوردهای جامعه ادبی با این اثر به شکلی دوگانه بود. عده‌ای رمان را دوست داشتند و عده‌ای معتقد بودند که نباید چنین آزادانه به مسائل مربوط به زنان در افغانستان اشاره می‌شد؛ به هر حال هر فردی نظری دارد و نمی‌توان نظر همه را جلب کرد.

محمدحسین محمدی، متولد ۱۳۵۴ خورشیدی در شهر مزارشریف، یکی از نویسندگان‌ادبیات معاصر افغانستان است. «از یاد رفتن»، «ناشاد»، «انجیرهای سرخ مزار»، «تو هیچ گپ نزن»، «تاریخ تحلیلی داستان‌نویسی افغانستان» و «فرهنگ داستان‌نویسی افغانستان» برخی از آثار این نویسنده است.

رمان «سیاسَر» نوشته محمدحسین محمدی، با شمارگان یک‌هزار نسخه در ۱۲۸ صفحه قطع رقعی، به بهای ۱۰ هزار تومان از سوی انتشارات حکمت کلمه منتشر شده است.