مؤسسه آثار «تئودور روتکه» تصمیم گرفته است به مناسبت 75 سالگی انتشار اولین کتاب او تحت عنوان «خانه باز» نسخههای این کتاب را از سراسر دنیا جمعآوری کند.
موزه «تئودور روتکه» در خانهاش در ایالت «میشیگان» این کار را حائز اهمیت دانست و از همه میخواهد که این هزار نسخه را در دسترس این موزه قرار دهند. «هر نسخه از این کتاب شخصیتی جداگانه و مستقل دارد. بنابراین مایل هستیم صاحبان این نسخ نظرات خود را درباره کتاب و دلیل علاقهشان به این شاعر را در صفحات شخصی خود در فیسبوک به اشتراک بگذارند تا دیگران با یک جستجوی ساده از این نظرات باخبر شوند.»
«جیمز دیکی» که زندگینامه این شاعر را به نگارش درآورده است معتقد است «روتکه» یکی از بزرگترین شاعرانی است که آمریکا به خود دیده است. «ویستن. هیو. اودن» که توضیحی کوتاه بر این کتاب در مجله «نقد ادبی یکشنبه» نوشته بود گفت: «بیشک «روتکه» یک شاعر خوب است. «بسیاری از انسانها درد جسمی را در زندگی خود تجربه کردند و شرایط مختلف زندگی روح آنان را آزرده است. بعضی دردشان را به سرعت فراموش میکنند؛ بعضی دیگر تا آخر عمر درگیر این مساله هستند و افسرده میشوند اما به خاطر داشتن این دردها و تبدیل آن به نوشتهای زیبا-چنانکه «روتکه» این کار را انجام داد- بسیار نادر است. همه اشعار این مجموعه این حس زیبا را با خواننده به اشتراک میگذارد. «خانه باز» یک مجموعه موفق است.»
در بخش از شعر «خانه باز» میخوانیم:
صدای گریه دردهایم بلند است
برای گفتن آنان نیازی به زبان نیست
اما در قلبم خانهای دارم
که درهایش به روی همه باز است.
ده سال طول کشید که «روتکه» این کتاب را-که در سال 1941 منتشر شد-بنویسد. وی برای این کتاب برنده جایزه «پولیتزر» و «جایزه ملی شعر در آمریکا» شد.
«مایک کولت»، رئیس این موزه اعلام کرد برای انجام این پروژه تلاش بسیاری انجام شده است و ایده آن اولین بار پس از تلاش استادان دانشگاه برای گردآوری مجموعه آثار «شکسپیر» و «کوپرنیک» به ذهن ما رسید.
در هر دو تجربه ذکرشده اطلاعات دریافتی بسیار جالب اما مهمتر از آن نظرات افرادی که این نسخ را تحویل دادهاند بود. «خانه باز» قطعاً اهمیت آثار آن دو نویسنده که آثارشان دنیا را دگرگون کرد ندارد. ما متوجه این مساله هستیم. اما دغدغه ما کاملاً آکادمیک است. ما به این نتیجه رسیدیم که به دلیل گسترش شبکههای اجتماعی میتوانیم خوانندگان مختلف این شاعر را دورهم جمع کنیم و اشعار او را مورد بررسی قرار دهیم.»
«کولت» اعتراف کرد انتظار ندارد این سرشماری موفقیتآمیز شود. «ما نمیتوانیم همه نسخههای این کتاب را بیابیم. زمان گاهی همهچیز را از بین میبرد اما تمام تلاش خود را میکنیم. باید ببینیم تا آخر سال چند نسخه جمع میکنیم.
هدف ما یافتن حداقل 200 نسخه -20 درصد شمارگان اولیه- و شنیدن داستانهایی جالب از خوانندگان است. شروع خوبی هم داشتیم. من شک ندارم که موفق خواهیم شد و چنین عملی جرقه فعالیت بیشتر در حوزه کتاب و شعر را میزند.»
نظر شما