دانشور در طول زندگی خود داستانهای زیادی نوشت اما هیچگاه آنگونه که باید و شاید مورد توجه قرار نگرفت. او در سال 1326 در مشهد به دنیا آمد. حاصل تلاش 40 ساله او رمانهای «عاشورا عاشورا»، «کپرنشینها»، «نماز میت» و «خسرو خوبان» است.
پیش از انقلاب مهمترین موضوع داستانهای دانشور کند و کاوی روانشناختی در ذهنهای درگیر عذاب برخی زندانیان سیاسی شکنجه شده و تحقیر شده و دنیای خبرچینها و وادادگان است.
حسن میرعابدینی، پژوهشگر ادبیات داستانی ایران میگوید: توجه به مایههای جنون و جنایت و وهمهای تحقیر شدنی که مکافات جنایتهای خویش را پس میدهند، تأثیر داستایوسکی را بر رضا دانشور آشکار میکند. رضا دانشور با انتشار داستان «آنچه فردا بینی و پس فردا بینی و پسان فردا» خود را به جامعه ادبی ایران شناساند. این داستان نخستین بار در «بازآفرینی واقعیت» که گزیدهای بود از بهترین داستانهای ایران به انتخاب محمدعلی سپانلو منتشر شد.
یکی از مشخصات آثار دانشور، خصوصا کارهای آخرش، تلاش برای خلق نوعی تازه از ادبیات مهاجرت و ادبیات جنگ است.
رضا دانشور نویسنده و نمایشنامهنویس ایرانی چهارشنبه شب هفته گذشته به دلیل ابتلا به سرطان در یکی از بیمارستانهای پاریس درگذشت.
نظر شما